BİR GÜNLÜĞÜ 26 (KAFA DAĞITMACA) / 25 MART

Gündemi izlemeye ara verdiğim anlarda da izleme faaliyetine devam ettim, bu kez bakışlarım MUBİ'ye yöneldi.  Dün tam yatmaya giderken göz attığım sitede "Düğün Davetiyesi" isimli bir Filistin filmini kestirmiştim gözüme, sabah erken kalkıp başlattım filmi.

Gerçek hayatta da baba-oğul olan Mohammed ve Salah Bakry'nin baba-oğlu canlandırdığı film gelenekle modernin çatışmasını keyifli bir dille ele almış. Nazareth'de öğretmenlik yapan baba ve İtalya'da yaşamına devam eden ve kız kardeşinin düğünü için Filistin'e dönen oğulun bir gününü seriyor önümüze. Yaşadıkları yerin gelenekleri uyarınca 300'ün üstündeki davetiyenin herkese tek tek elden dağıtılması gerekmektedir. Baba bunu doğal karşılarken oğul sık sık sıkıldığını belirtir. Üç farklı dinden eş-dosta dağıtılır davetiyeler ve her gidilen yerde ısrarla yedirilip içirilirler. Oğula sürekli ne zaman memlekete döneceği, ne zaman evleneceği sorularak sıkıntısını iyice arttırırlar. Aynı bizim toplumun halleri. Bir de zamanında kocasını ve çocuklarını terk ederek sevgilisiyle Amerika'ya yerleşen anne ve onun düğüne gelip gelemeyeceği sorunsalı vardır. Kadın yönetmenin elinden çıkma 2017 yapımı filmi ben çok severek izledim, tavsiye ederim. 

Onun dışında gündelik işler, yemek vs. "İrlanda Defteri" bitti ve Meltem Gürle'nin yazım dili bir kez daha kendine hayran bıraktı. Kitap, sizlere de blogda alıntıladığım John O'Donohue'nun birkaç dizesiyle başlamıştı, yine John O'Donohue'nun bir "blessing"i (hayır duası) ile sona erdi. Yazar okurlarına aynısını dilemiş, ben de sizlere aynısını dileyerek TV önü mesaime dönüyorum:

"İyi dostların yakınlığıyla kutsanmış olasınız"