AĞIZ SULANDIRAN FİLM EŞLİĞİNDE BAHARI HİSSETTİREN BİR GÜN

Daha gece yatarken bugün "Julie&Julia" filmini izlemeyi kafama koymuştum. Sabah uyanıp pırıl güneşi ve ışıl havayı görünce "Yahu caysam da sokağa mı çıksam" diye düşünmedim değil ama arkadaşımla yarın için buluşma planı yapınca tek seçeneğim film izlemek oldu.

Bu arada Mart ayı kendinden beklenmeyen üstün bir performans göstermekle beni bile şaşırttı, utanmamı bekliyor olabilir ama utanmayacağım işte, az kandırmadı beni o, bahar havasına sokup sonra güm diye karakışa düşürerek. Tedbirliyim, aldanmak yok. Havalar bahar sinyali verirken aynı sinyallerin tatsız olanlarını da vücut vermeye başladı. Her yılın ilk ve sonbahar geçişlerinde gizlendiği delikten başını uzatan kolon spazmım bu sabah itibarıyla yine "Ceee" dedi, demez olasıca. Bronşlar zaten hazır hırıldamaya, varisler bahar temizliğine başladılar bile, dizler de yardımına koştular. Gelin ulan gelin ama erkekseniz tek tek gelin, ne bu böyle toplu katliam yapar gibi hepiniz aynı anda coştunuz. Sizi kaale almıyorum, yok farzediyorum ayrıca bana yaşla ilgili birşey hatırlatmak istiyorsanız belirteyim ki "Gencim, güzelim, incecikim". Allahtan bloglarda kamera yok:))

Herneyse tüm ağrı ve sızıları beynimin arka taraflarındaki sandık odasına kilitleyip anahtarı zor bulunacak bir yere sakladıktan sonra bir fincan çay alarak geçtim ekranın karşısına. Koordinatlarımı makul düzeye indirmek niyetinde olduğum için abur-cubura hayır demek gibi bir durum sözkonusu. O nedenle ne monitörün altında duran kakao oranı % 70 olan çikolataya, ne inşaat oyunu küpleri gibi üstüste sıralanmış içi portakallı, ahududulu ve karamelli sosla sıvalı çikolata kaplı bisküvilere, ne hemen sol yanımda göz kırpan çubuk krakerlere yüz verdim. Sadece filmin sonuna doğru yaptığım kahvenin içine birkaç tane dondurulmuş vişne attım. İçip bitirdiğimde lüplettiğim vişne taneleri içlerine çektikleri kahve aromasıyla muhteşem bir tad almışlardı, tam izlediğim filmin konseptine layık. Bundan sonra her fincanın içinde birkaç vişne tanesi yüzecek.

Gelelim filme; çok büyük bir zevkle izledim. Sanatsal gücü yüksek bir film olmasa da bana günümü güzel geçirtti ve Meryl Streep'e bir kez daha hayran olmama neden oldu. İnsan ses tonunu bile bu kadar güzel kullanabilir mi? Konusunu üç aşağı beş yukarı herkes biliyordur filmin zaten, izlemeyen pek az kişi kaldığını düşünüyorum. Yine de yemekler ve bloglarla ilgili olduğuna kısacık da olsa değineyim. Ve eğer hala izlemedinizse izleyin, hoşça vakit geçirin diyorum.