HAŞİM'LE SOHBET

Bugün ani bir ilhamla saçlarımı biraz kısalttırmaya karar verip kuaföre gittim. Az konuşan kuaförümle hiç konuşmayan kalfası işlerine konsantre olup kesim ve fön yaparken ben de radyodan yerel bir Adana istasyonunun çaldığı eski şarkıları dinledim. Neler neler yoktu ki, Rana Alagöz'den "Dibi dibi da, daba daba di", Gökben'den "Aşk Dediğin Laftır", Ayla Dikmen'den "Aşk Defteri" ve daha bir sürü gençliğimin şarkısı. 45 dakikalık saç kesim işlemi sırasında geçmişe yolculuk yaptım, bünyeme iyi geldi doğrusu. Oysa geçen hafta yabancı bir rap kanalı bangır bangır bağırıp verem etmişti beni, birbiri ardına sıralanan İngilizce sözlere arada bir solistin geğirtisi de karışıp midemi bulandırmıştı. Şükür bugünlere.

Kuaförden çıkışta Kelime Cambazı Şeker Kızla buluşmaya gittim Madam Hazretlerine. Erken gitmişim, zamanı değerlendirmek için yanımda duran eski piyanoda ufak bir konser vereyim dedim ama müşterileri kaçırıp işyeri sahibini zarara sokmamak için daha iyi bildiğim birşeye yöneldim. Mütevazı kitaplıktaki kitapları şöyle bir gözden geçirdim, elime Ahmet Haşim'in "Bize Göre" si geçti. "Hayırdır inşallah, bugün sandık karıştırma günü galiba" diye söylenerek kitabı alıp kuruldum kırmızı kadife koltuğuma. Hemen ortaokuldayken müfredat programının bize kakaladığı unutulmaz "Ay" parçasını aradım ve buldum vallahi. 13 yaşımın hamlığı ve ders oluşunun getirdiği zorlamayla bezerek okuduğum parçayı bir kez daha okudum, fazla birşey ifade etmedi, hafızamı sınamış oldum. Ayışığında herşeyin daha sihirli göründüğü gibi birşeyler kalmış aklımda, doğruymuş. Aslında şiirlerini severim Haşim'in, pek müzikli gelir bana sembolist şairimizin eserleri:

"Akşam, yine akşam, yine akşam
Bir sırma kemerdir suya baksam
Akşam, yine akşam, yine akşam
Göllerde bu dem bir kamış olsam"

Ahenk var işte şiirde, şarkı gibi geliyor kulağa. Herneyse kitabı biraz karıştırdım, "Bahar" diye bir parça buldum. Diyor ki Haşim: "Mart güneşi vücutta çöreklenen yılanları uyandırır, hastalıklar artar. Vücudun viranlığı zekanın olgunluk zamanına tesadüf eder. Manasız çocukluk, tatsız gençlik olgunluğa hazırlanmaktan başka nedir ki? Zeka, ayva, nar, portakal gibi geç renk ve koku bulan bir sonbahar ürünüdür. 40 sene güneşte pişmeden bu asil meyve ballanmıyor"

Yaş icabı hoşuma gitti şahsen, teşekkür ederim sayın Haşim iltifatınıza.

Bu bölümü okuyup yazarı yüceltmiştim ki arkasından gelen "Kürk" adlı yazıda teessüflerimi iletmekten kendimi alamadım. Kadınlarda son günlerde yaygınlaşan kürk modasından bahsedip eleştiriyor Haşim. Lakin eleştirisi hayvansever olarak yapılmış bir eleştiri değil, kadınların uzattıkları tırnaklarına ilaveten bir de kürk giyerek kendilerini hayvana benzetmek istedikleri yönünde. Al sana bir kaya, nerene dayarsan daya. Kesin kadınlara karşı bilinçaltı bir düşmanlığı var kendisinin.

Bahardan sonra yaza atlamış ve "Leylekler" konu olmuş bir yazısına. Betimlemesini sevdim; "Leylek yaz mevsiminin kuşu değil bizzat yazdır" diyor, "Kırmızı gagasının takırtısı sese dönüşmüş bir sıcak Temmuzdur". Şiir gibi laf doğrusu.

Bir başka bölümde "Esnemek" üzerine yazmış. Esnemek eylemini şöyle tanımlıyor: "Izdıraplı bir ruh düğümü olan bütün durumların çözülüp açılmasıdır."

Kitabı kapattım, sonra da elimle ağzımı kapattım ve var gücümle esnedim. Düğümlerim tek tek açılırken kapıda Kelime Cambazı göründü, onu görünce iyice gevşedim. İyi geldiler bana, hem Haşim, hem de Kelime Cambazı arkadaşım...