KENDİ HEDİYENİ KENDİN AL

Baktım gökyüzünde çok neşeli olmasa da güneş parlıyor, çıkalım sokağa Leylak Hanım dedim, alalım kendimize birşeycağızlar, hem de yılbaşı için (Eh, doğum yerim Meriç, en sevdiğim öykü de "Edirne'nin Köprüleri" olunca ara sıra böyle konuşmam normaldir). Hava da güzeldi bugün, üşütmedi, yürüdüm Kızılay'a doğru. Üstgeçitin kadrolu elemanları kış nedeniyle sırrolmuş. Ne mendilci kadınla kızları, ne boncukcu cüce, ne de mısır satıcısı kapıcıyla kızını görmüyorum geldiğimden beri. Yerlerini Çin malı uyduruk bıçaklar satan bir adamla yere serdiği mendilin yanıbaşına tomografilerini yerleştirmiş dilenen yaşlı mı yaşlı, zayıf mı zayıf bir kadın almış. Sokak literatürüme bir kelime daha eklendi: "Tomografili dilenci". Daha neler göreceğiz bakalım.

Kitapçıya girdim, kendime "Yılbaşı İçin Kendi Hediyeni Kendin Al" kampanyası kapsamında Ara Güler'in yaşamöyküsünü anlatan bir kitap aldım. Parasını ödedikten sonra hediye paketi yaptırdım üstelik. Çirkin sarı renkli, janjanlı bir kağıda sarıp üzerine de parlak yeşil bir fiyonk kondurdular, 3. sınıf pavyonların neon ışıklı tabelalarına benzedi. Çok keyif aldım bu görüntüden. Sonra CD reyonuna geçip bir CD seçtim, bu da "Yılbaşı İçin Kendi Şarkını Kendin Çal" kapsamındaydı. "Şükrü Tunar Eserleriyle Serkan Çağrı" albümün adı. 2 CD var içinde, birinde günümüz sanatçıları Şükrü Tunar eserlerini yorumluyorlar, diğerinde ise Serkan Çağrı klarnetiyle çalıyor üstadın şarkılarını. Son bir kampanya daha kalmıştı: "Yılbaşında Bu Ayracı Kitabının Arasına Sal". Aşağıdaki ayracı da bu nedenle seçtim.

Bu tombalağı özellikle aldım, bilgisayar başında bu kadar çok oturup abur-cubur atıştırır ve fazla hareket etmezsem günün birinde dönüşeceğim durumu önceden görüp tedbir alayım diye, adını da "Dilber" koydum. Kampanya tamamdı, yanlarına bir de "Hayata Anlam Katan Küçük Şeyler" etkinliğine dahil etmek üzere bir demet hüzün kokulu nergis kattım. Bütün bunlar benim her yılbaşı yaptığım geleneksel kendimi mutlu etme aktivitilerimdendir. Yılbaşlarında ve doğum günlerimde mutlaka kendime bir kitap, bir CD ve üzerine o yılın tarihi atılmış bir ayraç hediye ederim. Eve gelince pavyon neonu ambalajlı kitabımı masanın üzerine koydum ve "Aaa, bana hediye gelmiş, hemi de janjanlı, acaba içinde ne var?" diyerek açıp herkesin "Delidir, ne yapsa yeridir" anlamı taşıyan bakışlarının hedefi oldum. Çok da umurumdu.

Ha, bir de bilet aldım. Sabah kuzenimin oğluyla msn'de yazışırken aramızda anlaştık. Ben onun, o benim önerdiğim rakamla biten bir piyango bileti alıp kazanırsak birbirimizi sebeplendirmeye karar verdik. O, 5 dedi, ben 8. Seyyar bayi "Nimet Abla'dan geldi bu biletler "diye bağırıyordu avaz avaz. Yalancı, biletin arkasında "Neriman Abla" damgası vardı ama benim de hiç derdim değildi ablanın ismi, üstelik sonu 5 ile biten bileti de zor bela bulduk, tesadüf ilk iki rakamı da 07 imiş, yani Antalya. Üzerindeki kardan adamın kravatı var, bu yılki kardan adam memur olarak düşünülmüş galiba. Tezgahın başında duran ve muhtemelen Neriman abla olduğunu tahmin ettiğim kadın elindeki içi cin biber turşusuyla dolu naylon torbadan çıkardığı biberleri üçer beşer atıyordu ağzına. Bunu neden yaptığını sorunca da "Bağıra bağıra sesim kısıldı, sesimi açıyorum" dedi. "Faydası oluyor mu?" sorumu da İbrahim Tatlıses'i örnek göstererek cevapladı. Bu yaratıcı ve orijinal bayiinin biletlerinde bir keramet vardır diye düşünüyor ve büyük ikramiye olmasa da kısmetime birşeyler çıkacağını umuyorum. Gerisi Milli Piyango toplarını düşüren güzel kızların marifetine kalmış.

Yeter bu kadar, dün de çok uzatmışım zaten. Çenem dursa klavyem durmuyor, gidiyorum ben CD'mi dinlerken kitabımı karıştıracağım.

Not: CD'deki "Söyleyemem Derdimi Kimseye" adlı şarkıyı Gökhan Tepe'ye söyletmişler. Keşke sözlerini avucuna yazsaydı ya da biri uyarsaydı. "İnleyen şu kalbimin sesini ağyar duymasın diye" dizesinde "ağyar" yerine üstüne bastıra bastıra "ah yar" demiş arkadaş. Bilmiyorsan söyleme, ya da sor bir bilene...