GRİP, TRİP, KİTAP, ÖKSÜRÜK, HAPŞURUK, ÇAY, IHLAMUR VS

Dün hasta olacağımı bile bile sokağa çıkmanın acısı bugün çıktı. Akşamki kırgınlığı yorgunluğa bağladım ama sabah başım yastıktan zor kalktı. Daha öksürüğü halledememişken bir de hapşuruk eklendi. Şimdi sağ gözüm çeşme misali akıyor, boğazımda binlerce karınca yürüyor, burnumun içi de asit dökülmüş gibi. Artık bilmiyorum bunun adı nezle mi, soğuk algınlığı mı, domuz, deve, öküz, dinozor ve benzeri cinsten bir grip mi, yaşayıp göreceğiz. Hangisi ise gelmiş artık, geri çevirmek geleneksel Türk konukseverliğine sığmaz. Kendisini en iyi şekilde ağırlamaya çalışacağız. İkramlarımız arasında çay, çorba, ıhlamur, yeşil çay, bala belenmiş zencefil, karaturp içine doldurulmuş bal ve benzerleri olacak. Aslında fazla yüz vermemek gerekli bu defa "ikramlar iyiymiş, ben biraz kalayım burada" deyip yerleşebilir de. Arada parasetamol ve pastil de vermeli ki bir an evvel çekip gitsin.

İlacın etkili olduğu dönemlerde biraz ayakta dolaşıp iyi kötü çamaşır, yemek işlerini hallediyorum ama etki süresinin dolmasına yakın battaniye altına sığınıp kitap okuyorum. Alev Alatlı, Ayşe Kulin, Nurşen Mazıcı ve Liz Behmoaras ile yapılmış söyleşilerin birleştirilmesiyle oluşturulmuş bir kitap "Yalnız Değilsin". İtiraf edeyim kitabı almamdaki itici güç Alev Alatlı. Kendisine bayılırım; tüm kitaplarına, engin bilgisine, hayata bakışına hayranım. Onunla tanışmam 16-17 yıl öncesine dayanır. Bir gün, o zamanlar evimizin arka sokağında kurulan pazara gitmiştim. Köylülerin kendi bahçelerinden topladıkları ürünleri getirip sattıkları bölümde tezgahlar arasında dolanırken bir genç dikkatimi çekti. Marul, maydanoz gibi yeşilliklerin sıralı olduğu tezgahın arkasında bir portakal kasasına tünemiş kendinden geçmiş bir şekilde kitap okuyordu. Öyle ki fiyat soran alıcıların bile farkına varmadığı oluyordu. Hal böyle olunca yaklaştım ve kitabın adına baktım, "Viva La Muarte-Alev Alatlı" yazıyordu beyaz kapağın üstünde siyah ve kırmızı harflerle. Hiç duyduğum bir isim değildi yazarın adı ve hatta ilk anda bir yabancı eser sandım. 17-18 yaşındaki bir pazarcı çocuk bu kadar kendinden geçerek bu kitabı okuyorsa benim bunu bilmiyor olmam büyük ayıp diye düşündüm. Elimdeki poşetleri mutfağa bıraktım ve çarşıya gidip ilk rastladığım kitapçıya daldım ve iyi şans ki buldum kitabı. O akşam başladım ve zorunlu haller dışında elimden bırakmadan 2 günde bitirdim. İnanılmaz bir bilgi birikimiydi. Bunun "Orda Kimse Var mı?" adlı 4 kitaplık bir serinin ilk kitabı olduğunu, ikinci kitabın da piyasada olduğunu öğrenince hemen bir kitapçı ziyareti daha yaparak "Nuke Türkiye" adlı ikinci kitabı da edindim. "Valla Kurda Yedirdin Beni" ve "Okey Musti, Türkiye Tamamdır" isimli diğerleri çıkana kadar da sabırsızlıktan çatladım ve o arada yine yazara ait bugüne kadar okuduğum en güzel romanlardan biri olan "Yaseminler Tüter mi Hala?" yı da okuyup bitirdim.

Bu dört kitap roman tekniğiyle yazılmış olsa da romanın çok ötesinde birşey. Kahramanı olan öğretim üyesi Günay Rodoplu'nun ekseninde Alev Alatlı ele almadık konu bırakmıyor; tarafsız bir gözle sosyal demokrasiden, ekonomiye, Kürt meselesinden ülkücülüğe, Türkiye ile Batı ülkeleri ilişkilerine, aydınlardan din adamlarına kadar incelenmedik mevzu, konu olmadık kişi kalmıyor. Kişisel kanaatim bu 4 kitabı ciddi anlamda sindirerek okuyan bir kişinin üniversite bitirmiş kadar malumat sahibi olacağıdır. "Orda Kimse Var mı?" serisini hatmettikten sonra ciddi anlamda tiryakisi olduğum Alev Alatlı'nın bütün kitapları kitaplığımda yerini alıp büyük bir zevkle okundu. Bir derya olarak nitelediğim bu kadın iki kitaplık "Schrödinger'in Kedisi"nde Quantum Fiziğine, üç kitaplık "Gogol'un İzinde" serisinde ise Rusya'ya el attı ve engin bilgi birikimiyle beni şaşırtmaya devam etmekte.

Hasta yatağında okudğum "Yalnız Değilsin"in Alev Alatlı ile ilgili olan kısmını bitirdim ve yine hayran oldum. Arkadaşlar eğer okumadıysanız önerim en azından "Orda Kimse Var mı?" serisindeki kitapları okumanızdır. Çok şey kazanacağınıza eminim. Ben şimdi battaniyemin altına dönüp kaldığım yerden, Ayşe Kulin ile devam edeceğim, tabii ki ıhlamur eşliğinde.