SİNEMA ANILARI

Evimizin yanında kocaman bir boş arsa vardı ve bir gün oraya bir yazlık sinema yapıldı. Şenlik ayağımıza gelmişti, üstelik sinemanın duvarları alçak tutulmuştu yani perde dışardan tabak gibi görünüyordu. Sinemanın sahibi aklını ve parasını toparlayıp da dış duvarları yükseltene kadar tam 1 yıl kilimlerimizi serip bardağı 25 kuruştan ayçekirdeği külahlarımız elimizde çitleye çitleye keyifle beleş sinema izledik. Haa, Allah için arada bilet alıp içerden izlediğimiz de oluyordu ama çoğunluk arsadaydık. Ertesi yıl duvarlar yükselince eskisi kadar sık olmasa da film izlemeyi sürdürdük bu defa duvarların içinde. Yalnızca film değildi izlediklerimiz; konserler, folklor ve illüzyon gösterileri, çeşitli derneklerin yararına yapılmış eğlenceler ve siyasi parti liderlerinin seçim konuşmaları. Birgün sinemaya bitişik arsada bir grup yakantop oynuyorduk, hareketlenmeler oldu. Nedir, ne oluyor derken baktık İsmet İnönü geliyor. Bıraktık topu daldık sinemaya, yaşlanmaya başlamış İnönü ile genel sekreteri gencecik ve incecik Bülent Ecevit'i dinleyip tempo tuttuk.

Yazlık sinemaların üç vazgeçilmezi vardı: Tahta sandalyelere koymak için minder, gazete kağıdından yapılma külahlarda ayçekirdeği ve gazoz. Gazoz içilince şişesinin sandalyenin altına bırakılması adettendi. Ayçekirdeği kabukları ise sinemanın çakıl döşeli zemininin üstünde ikinci bir tabaka oluştururdu. Filmin sonuna doğru serinlik başlar, yanımızda getirilen hırkalar giyilir, hırkamızı unutup üşüdüm diye sızlanırsak da bir güzel azar işitirdik yanımızdaki büyüklerden.

Bir süre sonra komşu yazlık sinemamız Güneş'in, yine çok yakınımıza bir de kışlık salonu açıldı. Artık 3 sinemamız olmuştu. törenle açılışı yapıldı kışlık Güneş sinemasının ve neredeyse bütün Yenimahalle halkı gidip gördü oynayan filmi: "Tayga Kahramanları". Tabii ben de gittim ama pek birşey hatırlamıyorum izlediğim filmden. Güneş Sinemasına'da çok gittik ama asıl maceralarımız Seyran Sineması'ndadır. Kısmen renkli filmler olurdu o zamanlar, genellikle Zeki Müren filmleri. "Hayat Bazen Tatlıdır"ı izlemiştim, hiç unutmam, Zeki Müren'in şarkı söylediği sahneler renkli olarak gösteriliyordu. "Bu yağmur, ah bu yağmur, seni bana getirse" adlı bir şarkıyı söylemişti, rüya gibi renkler ve rüya gibi bir dekor hatırlıyorum, çok hoşuma gitmişti.

Sanırım ortaokulun ilk yılındaydım, çok yakın bir mahalle arkadaşımla gidiyordum genellikle filmlere. Bu arkadaşımın 4-5 yaşlarında sarışın, mavi gözlü, tombul bir taşbebek kıvamındaki kızkardeşi nereye gitsek annesi tarafından peşimize takılırdı. Bu durumdan hoşnut olmasak da el mahkum taşırdık ufaklığı. Yine birgün Seyran Sineması'nda "Oliver Twist"i izliyoruz. Filmin en heyecanlı yerinde minik kız tarafından dürtüldük: "Çişim geldi". "Tut biraz" dedi ablası, "Şimdi çıkamayız tuvalete". "Ama çok geldiii" diye mızıldanmaya başladı ufaklık. Film çok heyecanlı, bırakıp çıkmak işimize gelmiyor, öte yandan çocuk neredeyse altına kaçıracak. Dahice bir plan yaptık, oturttuk koltukların arasına küçüğü, "Yap" dedik, çok sıkışmış gariban, saldı şırıl şırıl. Sinema anfi tarzı, arkadan öne doğru eğimli, tabii dere gibi aktı ön tarafa ufaklığın ifrazatı, bir yandan da şırıltı. Evdeki hesap çarşıya uymadı, yakalanacağız. Başladık ayaklarımızla yere vurmaya şırıltıyı kamufle için, ıslaklığı soran olursa "gazoz döküldü" diyeceğiz hesapta. Kokuyu pek kaale aldığımız yok. Ne oldu, nasıl oldu, yakalanmadan atlattık bu vartayı ama çektiğimiz heyecandan filmi hakkıyla izleyebildiğimizi hiç sanmıyorum. Çocukluk işte...

O yıllarda "Ses Dergisi" yayınlanırdı, sinema ağırlıklı bir dergi idi. Bir dönem ünlü sanatçıları, başvuran okuyuculardan kurada çıkanların evine çaya götürdükleri bir kampanya başlatmışlardı. Tesadüf bu ya, o sıralar ününün doruğundaki Murat Soydan Yenimahalle'li bir okuyucunun evine denk geldi kurada. O kalabalığı unutamıyorum. Siyah bir Chevrolet İmpala ile gelen Murat Soydan kalabalıktan zor sıyrılıp gideceği eve ulaşabilmişti. Annelerimiz, anneannelerimiz bile Murat Soydan'ı görmek uğruna dalmışlardı o kalabalığın içine, sonraki günlerde de kabul günlerinin baş konusu olmuştu Murat Soydan'ın bu ziyareti.

"Yumurcak"lar, "Ömercik"ler, "Küçük Hanımefendi"ler, "Tarkan"lar, "Camoka"lar, "Karaoğlan"lar, "Turist Ömer"ler geldi geçti, farkına varmadan büyüdük, Türk filmlerine burun kıvırır olduk. Başka dünyaların, başka yaşamların filmlerine merak saldık. Derken sinemalarda izlenecek film bulamaz olduk. Seks furyası sinema salonlarını girilmez hale getirdi, unuttuk film izlemeyi, sonra bir dönem videolara takıldık. Neyse ki Türk filmleri eski saltanatına kavuştu, sinema eski itibarına ulaştı. Bize de bu şenliğin tadını doya doya çıkarmak kaldı...