GÜZEL BİR GÜN

Güzel bir gün geçirdim bugün.

Dün bana para vermekte cimrilik yapan Bankamatiklerden intikamımı aldım, hiçbirine yüz vermeyip doğruca daldım bankadan içeri, kuruşuna kadar saydılar paramı avucuma. Ardından amorti çıkan Milli Piyango biletimi verip paramı aldım ve bayiin hemen yanındaki YKY Kitabevi'ne girip kitaba çevirdim: "Özdemir Asaf: Çiçek Senfonisi". Böylece bütün şiirleri piyangodan çıkmış oldu, harika. Diyor ki üstad:

"Her insanın bir öyküsü vardır ama her insanın bir şiiri yoktur."

Merak ettim, acaba ben şiiri olan insanlardan mıyım, keşke olsam...

Sonra Sakarya Caddesi'nde dolaştım, balıkçıların arasında. Nedense bana en çok deniz kokusu getiren balığı seçtim, barbunya. Ve zargana ile tanıştım.



Hakan Günday'ın "Zargana" diye bir kitabını okumuştum, neye benzer bu balık diye merak ederdim, gördüm, rahatladım. Sıfır beden mankenlere benziyor, ince, uzun, itici bir görünüşü var, sipsivri de bir burnu. Nasıl temizlenir, neresi yenir anlamadım, yılan gibi birşey, ıyk.

Balıkların temizlenmesini beklerken her gördüğümde bana Cevdet Çağla'nın güzelim şarkısı "Şu göğsüm yırtılıp baksan dikenler aynı güldendir/Şikayet bilmeyen kalbim kanar hep aynı eldendir"i hatırlatan tahta heykelin yanına gittim. Acaba yontucusu aynı şarkıyı geçirmiş midir aklından heykeli yaparken? Bu heykeller geçen yaz Sakarya Caddesi'nde kurulan atelyelerde yapıldı ve caddenin
muhtelif yerlerine yerleştirildi, o zaman daha parlak ve daha güzeldiler.

Yağmur, rüzgar biraz zarar vermiş ne yazık ki, yine de şenlendiriyorlar bulundukları mekanı.

Biz balık, heykel bakınırken dikkatimizi çekti, insanlar bir yere odaklanmışlar, kimi fotoğraf çekiyor, kimi seyrediyor. Ne oluyor diye biz de girdik aralarına, bir baktık Şarlo ve Çiçekçi Kız dolaşıp duruyor ortalıkta. Arkasında da 5-6 kişi ellerinde "Şarlo tekel işçisinin yanında, biz de Şarlo'nun yanındayız" yazan pankartlarla takipte. Şarlo kılığındaki komik bıyıklı ince uzun genç ve yanındaki kepini gözlerine kadar indirmiş, kolunda çiçek sepeti taşıyan refakatçisi caddedeki satıcıların herbirine ayrı ayrı uğrayarak Türk-İş Genel Merkezi'ne doğru yollandılar. Satıcılar çok komikti, kimi Şarlo'nun eline hamsi tutuşturuyordu, kimi elma. O da eline verilenleri hiç konuşmadan ilk kez görüyormuş gibi inceleyip iade ediyordu. Durum öyle komik hale geldi ki satıcılardan biri: "Yenge niye hiç konuşmuyor bizimle?" diye soruverdi. Ah, yurdum insanı, bu balıkçılar çok alemler, ben balık tezgahlarının fotoğrafını çekerken de biri: "Hangi televizyon?" diye sordu. "Ev televizyonu" cevabını alınca da "Yenge sen de pek hazırcevapmışsın be, ben de aklım sıra seni kafaya alacaktım" dedi, iyi mi, hayranım samimiyetlerine Sakarya esnafının...

Evet, Şarlo ve Çiçekçi Kız esnafla muhabbet halinde. Bunlar geçenlerde İstanbul'da ulaşıma yapılan zammı protesto için de böyle bir gösteri yapmışlar okuduğuma göre.

Alışveriş bitti, gün güzeldi. Günü güzelleştiren en önemli şey de bir çiçekle yenen öğle yemeğiydi. Kısacık bir öğle tatiline sığdırılan uzun bir sohbet eşlik etti yemeğe. Sardunya, teşekkürler canım, mutlaka tekrarlayalım...