SALEPLİ, MALEPLİ BİR GÜN

Bugün soğuk moğuk demeden orucu bozup sokağa çıktım, düşündüğüm kadar soğuk da yokmuş netekim:)) Niyetim maaş çekmekti ama neredeyse "Ellerim böyle boş, boş mu kalacaktı" şarkısını söyleyecektim. Nasılsa çıkıyorum diye eşimin kartını da almıştım, bankamatik pis pis sırıttı yüzüme, "Kusura bakma bacı, kartın kullanma süresi dolmuş, yolla sahibini yeniletsin. Hem sen kim oluyorsun da eksik eteğinle aile reisinin maaşını çekmeye kalkıyorsun" demeye getirdi. Kös kös ayrıldım makinenin başından. Kendi maaşımı çektiğim banka da cimrinin biri, günlük para çekme limiti çok düşük olduğundan maaşın üçte birinden de azını çekip söylene söylene ayrıldım, bir ara içeri girip çekmeyi düşündüm ama çok kalabalıktı, caydım. Yani birkaç bankamatik macerası daha yaşayacağız anlaşılan. Bu üç aylık olayına alışamadım, kendimi ihtiyar teyzeler gibi hissediyorum. Sıra beklerken arkama iki adam geldi, takım elbiseli ve kravatlı. Hele birinin takımı janjanlı kumaştan, kravatı da parlak birşeydi. Bekleme süresince ezgili bir şekilde "Direne direne çoğalacağız" diye mırıldandı. Tekel işçisi olduğundan şüphelendim bir an ama kostüm öyle göstermiyordu. Nerde direnip, ne şekilde çoğalacağı konusu meçhul kaldı anlayacağınız. Bir ara sevgili oldukları belli bir çift geçti yanımızdan, oğlan iri kıyım, kız minyon. Bizim "direne direne çoğalmayı" düşünen kravatlı, "şunlara da bak" dedi, "babayiğit oğlana fare gibi kız". Dilimin ucuna kadar gelen tepki sözcüklerini zor yuttum, bu soğukta, bankamatik önünde ağız dalaşı işime gelmedi doğrusu.

Maaş konusunu başarısızlıkla sonlandırdıktan sonra eşimle buluştum ve biraz dinlenip ısınmak için salep içmek niyetiyle bir pastaneye oturduk. Aşırı derecede şekerli, ılık ve tuhaf bir tadı olan minicik fincandaki saleplere yüklü bir hesap ödedikten sonra söylenerek çıktık oradan. Akşam yapacağımız ziyaret nedeniyle arkadaşlara götürmek için tatlı almak üzere yolüstü başka bir pastaneye girdik. Tatlının paketlenmesini beklerken görevli kızlardan biri elimize birer fincan salep tutuşturdu "müessesenin ikramı" kabilinden. Gülmekten neredeyse salebi püskürtecektim. Senin ne işine kardeşim gidip pastanede oturmak, gel efendi efendi tatlını al, yanında da beleş salebini iç :) Hasılı maaştan yana değil ama salepten yana pek açık bir kısmetle günü sonlandırdık. Şimdi ister misiniz, akşam ziyaretlerine gittiğimiz arkadaşlar da salep ikram etsinler?

Meraklısına not: Arkadaş ziyaretinden dönülmüş ve neyse ki salep içilmemiştir.