BİR GÜNÜ NE FARKLILAŞTIRIR?

Kar bekliyorduk ama ıslak bir sabaha açtık gözlerimizi. Sonra güneş çıktı, güneşle birlikte tipik bir Ankara ayazı. Kaç gündür süren katıklı ev hapsimi bir gün daha uzattım bu nedenle. Netameli oldu benim bünye, marul yaprağının dikeni bile elime batıyor üzerinize afiyet:))

Avareliğim üstümde, hafif can sıkıntısıyla karışık ıvır zıvır işler yaptım. "Momo" okudum biraz, tesadüf bu ya dün akşam da TRT 2'de "Kızkardeşim Mommo" isimli çok hoş bir film izlemiştim. Sanırım bir ilk filmdi, oyuncuların çoğu amatör, naif bir yapım. Kız ve erkek kardeşleri oynayan çocuklar da çok başarılıydı. Annelerinin ölümü ve babalarının yeniden evlenip onlarla ilgilenmemesi üzerine dedeleriyle yaşayan iki kardeşin öyküsü. Yanılmıyorsam Konya'nın köylerinden birinde çekilmiş. Erkek kardeşin, küçük kıza sahip çıkışı, koruyup kollayışı, adeta babalık edişi iç burkucuydu. Filmin sonunda kızkardeşin evlatlık verildiği ailenin arabasıyla köyden giderken, abinin bisikletiyle ardına düşmesi ve sonra çaresizlikle çöküp kalması da uzun süre etkisinden kurtulamadığım bir sahneydi. Pazar akşamımı renklendirdi.

Evin içinde amaçsız dönenip dururken kapıya gelen kargo günün sürprizi oldu. Blog dostlarım beni şaşırtmaya ve mutlu etmeye devam ediyorlar.

Paketi kutusundan, kutusu içindekilerden, içindekiler birbirinden güzel, yollayan kişi hepsinden güzel armağanlarım bu günü diğerlerinden farklı ve özel kıldı. O şirin kutuya bayıldım, içindeki leylak desenli bardaksa çok özeldi ve beni çok duygulandırdı. Leylak rengi takılar da öyle. Kadın o kadar zarif ki herşeye imzasını atmış, takıların içinden çıktığı kese bile kimin elinden çıktığını belli ediyordu. Herbiri için, düşünüp değer verip yolladığın için, elinin emeğinden, gözünün nurundan çıktığı için, bana özel düşünüldüğü için ve herşeyden çok dostluğun için binlerce teşekkür Nefise'ciğim. Ellerin dert görmesin, her günün diğerinden güzel geçsin...