KİM O?: POSTACI

Bu gece kaçan uykumu yakalamak için sabaha kadar Haruki Murakami önderliğinde Kafka Tamura, Oşima, Sakura, Saeki Hanım, bendeniz Nakata ve genç Hoşino'dan oluşan bir ekiple zorlu bir uğraş verdik. Kütüphanelerde, tapınaklarda, kahvaltı veren otellerde, otobanlarda gezindik, Tokyo'dan Şikoku'ya köprüler geçip Tokuşima'ya ulaştık. Hayaller, hayaletler gördük, giriş taşını bulmak için muhabbet tellallarıyla pazarlıklar yaptık, polise ifadeler verip plak dinledik, piyano çaldık ama nafile. Öyle bir deliğe girmiş ki uyku denen illet Murakami'nin sihirli dizeleri bile fayda etmedi çıkarmaya, hatta bir ara gökten balık ya da sülük yağsa geri döner mi diye düşündüm ama Nakata şemsiyesini koyduğu yeri bulamadığı için yağmur bile yağmadı. Sabah ezanı okunurken perişan bir halde sızmışım. O yüzden gözlerimi açtığımda saat 11 ve ben sarhoş gibiydim. Sağa sola çarpa çarpa yüzümü yıkamaya giderken zil çaldı, "Kim o?" seslenişime alabileceğim en güzel cevap geldi aşağıdan: "Postacı". Ossaat ayıldım ve yüzümü yıkamayı erteleyip posta kutularının yanına ışınlandım, 1-2 değil tam beş tane okkalı zarf vardı içinde. Acele yüzümü yıkayıp yerleştim kanepeye ve sindire sindire, keyfini çıkararak açtım herbirini. Süntercim, sonunda şeytanın bacağını kırdık, bana bile ulaştıysa bugün diğerlerine de gitmiştir kartın ve emin ol bu gecikme bizden kaynaklanmıştır, bundan sonra "Beni Türk postacılarına emanet ediniz(!)". Yukarıdaki fotoğrafta günün standını görüyorsunuz. Beste'nin ta Fransa'dan o içten sözleriyle birlikte kanatlanıp gelen leylakları Sünter'in lavanta kokulu çayına eşlik etmekte. Kahveni de içtim varsaydım Süntercim, bunca yol cefasına parçalanmış olsa da kokusu parmaklarımın ucuna geçti, inşallah birgün karşılıklı içmek de kısmet olur. Eda'nın kartını Nesin Vakfı çocuklarından biri çizmişti rengarenk, dilerim ömürleri de rengarenk olur. Aslım ineğinle ne güldürdün beni, sen çok yaşa e mi:) Şuşumun harika çizgileri ve sıcacık sözleri bir yana Öykü'nün kartı ömre bedeldi. Yıldızların altında şarkı söyleyen sarışın kız, seni çizen o minik elleri kocaman öpüyorum. Sevgili arkadaşlarım berbat geçen gecenin sonunda sabahıma renk, ışık, sıcaklık kattınız. Sağolun, varolun, iyi ki varsınız...

Not: Birkaç kart daha beklemekteyim PTT'nin elinde yokolmadıysa, sonra tüm kartlarımı tekrar yayınlayacağım, bu etkinliğe katılıp güzelleştiren bütün arkadaşlarıma bir kez daha kucak dolusu teşekkür ediyorum...