YILIN İLK GÜNÜ

Bekledik, bekledik, hazırlandık, aldık, sattık, kendimizi paraladık, yollarına güller döktük, yol gözlemekten gözümüzün kökü sarardı ve sonunda teşrif etti yeni yıl. Hoş bunları yapmasaydık gelmeyecek miydi, el mahkum gelecekti ama onu biraz şımartalım, kendimizi de biraz keyiflendirelim istedik. Değişen sadece takvim, bir de tarih atarken en son sayıyı 0 yerine 1 yazıyor olmamız yoksa gün yine aynı gün, devran yine aynı devran. Ha, ömürden bir yılı daha yolcu ettik o da ayrı ama açmayalım şimdi bu konuyu. Yine de hoşgeldin 2011, lütfen güzel yüzünü göster dünyamıza...

Ailecek evde karşıladık gelen ağır misafiri, onu değil kendimizi ağırladık aslında. Herzamankinden farklı sofralar, herzamankinden farklı süslemeler, herzamankinden farklı heyecan. İyidir iyidir, arada bir fırçayı en renkli boyaya batırıp ömür tuvaline gönlünce sürüvermek. Bunun için hiçbir fırsatı kaçırmamalı ki gökkuşağına dönsün hayatımız. Her senenin değişmeyen alışkanlıklarını gerçekleştirdim yine; yenmeyip artacak yemekler için mutfakta saatler geçirdim, 5. dakikanın sonunda savaş alanına dönecek bir sofra için dönendim durdum mutfakla salon arasında. Ben olayın gerçekleştiği andan çok hazırlık aşamalarını seviyorum, oyuncu olsaydım galadan ziyade provalardan zevk alırdım muhtemelen. Öyle ya da böyle güler yüzle eda ettik yeni bir yılı karşılama ritüelini, dilerim yıl boyunca gülsün yüzlerimiz, yüzleriniz.

Yılın ilk gününü de farkına varmadan sinemalarda dün vizyona girmiş bir filmi izleyerek geçirdim: "Certified Copy/Aslı Gibidir". Juliette Binoche'ye bayılan bir Adem kızı olarak her filmi gibi bunu da sevdim ama daha güzel filmleri var mıydı, vardı tabii ki. Bir de filmin neredeyse yarısından çoğunda sütyen askıları görünen bir elbiseyle ortalarda dolaşmasına akıl erdirememiştim ki işin sırrı sonuna doğru çözüldü. Geçen sene yeni yıla Audrey Hepburn ile merhaba demiştim, bu yıl kısmetime Juliette Binoche çıktı, ikisi de tadından yenmez bu oyuncular gibi diliyorum ki 2011 yılı da tadından yenmesin...