DOLU DOLU BİR GÜN

Fiyuuuuuuuuuvvvv (Bu ıslık sesi).

Bir güne neler sığdırdım kendim de şaşmış durumdayım. Sabahın seherinde kalkıp ortalığı toparladıktan sonra (pek gadınımdır, pek cabbar, evimi tertiplemeden parmak ucumu çıkarmam dışarı:) sert adımlarla attım kendimi sokağa. Yolüstü birkaç yere uğradıktan sonra İzmir'den gelen sevgili blog arkadaşım Mavi Balon ile buluştum. Birbirimizi görür görmez muhabbete başlayıp diğer kızlarla buluşacağımız mekana kadar yürüdük sohbet ede ede. Bu aralar Yörük Sofrası gözde öğle yemeği mekanımız haline dönüştü, orada Sardunya ve Funda ile buluşup götürdük Allah ne verdiyse. Sonra işe dönmesi gerekenleri uğurlayıp sohbete ve kahkahaya devam ettik.

Yemek ve blog arkadaşlarımdan ayrıldıktan sonra sıra lise arkadaşlarıma geldi, yapacağımız kutlama için birkaç hediye almak üzere bir başka arkadaşımla buluştum bu defa. Şu mağaza, bu dükkan derken epey yol katedip bu işi de hallettik. Sonrasında yoluma yalnız devam ettim. Yorgunluktan ağırlaşan ayaklarımı sürükleyerek benim için bırakılan Onur Caymaz'ın yeni kitabı Gece Güzelliği'ni almak için kitapçıya, alışveriş için de süpermarkete uğradım. Beni süpermarketten eve ulaştıracak onlarca basamağı elimdeki poşetler ve artık kilitlenen sol dizimle inmek epey zahmetli oldu. Kendimi eve attığımda bir adım daha yürüyecek halim kalmamıştı. Hemen İzmir'den gelen dibek kahvemi pişirip yorgun bünyeye gönderdim ve yemek hazırlığına giriştim. Allahım kendi hamaratlığımdan kendi gözlerim yaşardı ama hane halkında buğulanma bile olmadı, kader utansın. Eh yemekten sonra yan gelip yattığımı ve dinlendiğimi düşünüyorsunuz ama değil işte. Son lokmayı zor yutup çıktık evden. İnternetten güçbela bulduğum biletlerle tiyatroya gittik efendim, "Kerbela"ya. Oldukça uzun bir oyundu ama o yorgunluğun üstüne bile ilgim dağılmadan ve uyuklamadan izledim inanın. Bir hayli etkilendim, koreografi, müzik, oyuncuların makyajı ve şarkılar çok güzeldi. Oldukça ruhani bir havaya girdiğimizi de belirteyim öyle ki oyunun sonunda selam verilirken oyuncular değil de oynadıkları kişiler alkışlandı sanki. Hatta bir ara Yezid rolündeki oyuncunun yuhalanacağından korktum. Hasılı onca yorgunluğun üstüne gittiğime değdi izlediğim oyun. Şu anda takırdayan dizimi Voltaren'le ovmuş, üstüne bir ağrı kesici ve gecenin bu saatinde iki fincan da çay yuvarlamış olarak nasıl uyuyacağımı düşünmekteyim. Üstelik faaliyet bitmedi devamı yarına. (Tabii geceyarısından sonra yazdığım için Çarşamba gibi görmektesiniz ama ben Salı etkinliklerimi yazdım size.)