BAHÇELERDE KEREVİZ / BİZ KEREVİZ SEVERİZ

"İşim, gücüm budur benim
Gökyüzünü boyarım her sabah
Hepiniz uykudayken
Uyanır bakarsınız ki mavi
......"

Evet, bu sabah uyandığımda gerçekten de Orhan Veli'nin gökyüzünü boyadığını ve dünkü kasvetli havanın yerini pırıl bir güneşe ve masmavi bir gökyüzüne bıraktığını mutlulukla gözlemlemiş bulunuyorum. Bugün battaniyeye de, limonlu çaya da, mahur saz semaisine de ihtiyaç yok. Pencereyi açalım, bir kahve içelim ve "Vedat Sakman" dinleyelim İstanbul'u anarak (bu CD'yi İstanbul, Ortaköy'de bir kitabevinden almıştım). Lakin Füruzan vefasızlığıma kızmış olmalı ki kendini hatırlatmakta hiç beis görmedi; Vedat Sakman "Gecenin Öteki Yüzü" ile başladı, Füruzan'ın aynı adlı güzelim öyküsünden uyarlanan dizinin müziği olarak yaptığı parçayla, pek de güzel söylüyor. Ben de bütün şarkılara eşlik ederek yazıyorum postu:

"Çünkü ayrılık da sevdaya dahil
Çünkü ayrılanlar hala sevgili"

Vedat Sakman'la girdim konuya ama bugün size çok sevdiğim bir salatayı anlatacağım, "Taze kereviz yaprağı salatası". Ben kereviz denilen sebzeyi evlenip Antalya'ya yerleşene kadar ne tanımış, ne de tatmıştım. Bizim evde bilinen ve pişirilen bir yemek değildi, sadece turşu zamanı babam pazardan aldığı birkaç kereviz sapıyla patlıcan turşularını bağlardı. Zaten o zamanlar Ankara'da kök kereviz dışında yaprak, sap bulmak zordu, gerçi hala da öyle sayılır ya neyse. Yemek pişirilip ilk önüme konduğunda ihtiyatla yaklaşmıştım-terbiyeli kereviz idi-ancak tattığımda aldığım değişik tad çok hoşuma gitmişti. Sonra bir arkadaşda salatasını yedim ve o gün bugündür kış soframın baş salatalarından biridir.

Akşam çeklidiği için doğal ışık alamadı ve çok iyi bir fotoğraf olmadı ama bu iri yapraklı bir maydanoza benzeyen kereviz demeti pazardan, köylü bir teyzeden, bahçeden yeni kestiğini söylemesi üzerine alındı. Mevsim biraz daha ilerleyince bunların daha küçük yapraklı ve biraz köklü olanları çıkar. Ben o demetleri üç şekilde kullanırım: Sapları terbiyeli kereviz yemeği, yaprakları salata, kökleri portakal suyunda zeytinyağlı kereviz. Ve çok kişinin hoşlanmadığı o keskin, ıtırlı kokuyu da çok severim.

Bugün salatasını anlatacağım, eğer bulabilirseniz ve kereviz kokusundan şikayetiniz yoksa mutlaka deneyin derim, çünkü harika bir tad oluyor. Bir demet kerevizin yapraklarını kıyıp derin bir kaba alıyorsunuz. Üzerine biraz tuz atıp ovuyorsunuz, çok tazeyse fazla ovmaya gerek yok. Bir başka kapta 3 diş ezilmiş sarmısak (isteğe bağlı olarak azaltıp arttırabilirsiniz sarmısak miktarını ama mutlaka koymalısınız), 1 limonun suyu, biraz sızma zeytinyağı ve biraz pul biberi çırpıp sos haline getirerek üzerine 1 domates doğranmış kerevizlerin üstüne döküyorsunuz, karıştırıyor ve yarım saat kadar bekletiyorsunuz. Sonrası çok değişik bir tad ve çok faydalı bir salata.

Deneyecek olanlara afiyet olsun diyerek dün pazardan bir önceki tecrübenin muhteşem sonucuna kanıp ilave olarak aldığımız 2 kilo Ayvalık zeytinini kırmaya gidiyorum.

Son olarak:

"Kereviz özüyünen
Kim görmüş gözüyünen
Adam yare küser mi
Ellerin sözüyünen"