DİŞ İŞLERİ 3

Kaç gündür en çok hissettiğim organım ağzımın içi. Küçücük yerde kıyamet kopuyor; iki adet çekilmiş dişin henüz geçmemiş yarası, ağrısı yeni son bulmuş bir köpek, sağlı sollu toraman aftlar, alt dudakta anestezi hissizliğinden kaynaklı bir ısırık kesiği ve bugünün sürprizi üst dudağımın ortasında çiçek açan bir uçukla alev alev yanmaktayım. Yiyemiyorum, içemiyorum hatta uzun süre konuşamıyorum. Benim gibi bir geveze için çok zor birşey bu. Çok küçükken, ilkokul iki ya da üçteydim sanırım, bir akşam galiba çok fazla soru sorup konuşmuş olmalıyım ki babam şöyle bir öneride bulundu: "Saat tutayım 15 dakika konuşmadan dur, istediğin kitabı alacağım sana". O zamandan kitap kurduydum ve ucunda kitap olduğu için hayli cazip bir teklifti. "Peki" dedim ve hevesle oturdum bir köşeye, 15 dakika dolsun diye beklemeye başladım ve fakat o hain dakikalar nasıl yavaş geçiyor bilseniz. Bir, iki, üç, beş, gözüm saatte, gelgelelim yelkovan efendi işi yavaşlatma eylemine geçmiş, yürümek bilmiyor. Dişimi sıka sıka bir hal oldum, işin ucunda kitap var ama olmadı, 10. dakikanın sonunda sesimi sonuna kadar koyverip "Ben niye konuşamıyorum yaaaa!.." diye başladım ağlamaya. Ev halkı gülmekten yerlere yuvarlanırken ben kaybettiğim kitabın acısıyla kapıları çarpıp öbür odaya kapatmıştım kendimi. Haliyle ağzımın içinin durumundan dolayı yiyip içememekten ziyade istediğim gibi konuşamamak zoruma gidiyor:)

Esasen bugün yine diş randevum vardı, köprü ayağını oluşturacak dişlerim kesilecekti ama hekimim ağzımın içini  görünce halime acıyıp Çarşamba gününe erteledi. Kanal tedavisi yapılmış köpeği ilaçlayıp yolladı beni. İlacın ne olduğunu sorduğumda "çamaşır suyu" diye dalga geçiyor benimle. Tevekkeli değil, diş köküne salındıkça kendine yol bulup beynime gidiyor olmalı ki zihnim pek açıldı bugünlerde, ak-pak oldu, herşeyi hatırlamaya başladım. Bir tertip daha yollarsa doğum anımı bile çıkarabilirim diye düşünüyorum:)

Daniel Pennac'ın yeni kitabına başladım "Okul Sıkıntısı". Yazarın diğer kitaplarından farklı olarak yazılmış, eğitimle ilgili ilginç bir eser, hem eğitimcilerin hem de velilerin okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum, ilginç saptamaları var Daniel Pennac'ın.

Hasta olacak gibiyim, demin bir hapşuruk krizine yakalandım, ayrıca heryerim ağrıyor sanki. Keçiler bize de mi geliyor acaba?