9 NİSAN (C/19-GÜNLÜK)

Bugünün ilk atraksiyonu çalan zil oldu. 19 yaşındaki Cavit Bey hayatımıza dahil olduğundan beri çalan 4. zildi. Biri maske, biri market kolisi getiren  iki kargocu ve bir ihtiyacımız olup olmadığını soran alt katta oturan yiğen dışında kimse gelmedi. Daha kapıyı açmadan karşı komşuyla olan diyalogdan anladım geleni. Belediye görevlisi astronot kıyafetlerini giymiş, ucundan tuttuğu poşeti "Buyur abla" deyip sosyal mesafesini aşırı derecede koruyarak uzattı. Yetişmek için düşüyordum az daha, üst kata çıkan merdivenin neredeyse üst basamağına ulaşmıştı ben kapıyı açana kadar. Poşette Muratpaşa Belediyesi'nin iyi dilekleriyle üç adet bez maske vardı. 60 derecede yıkanıp ütülenerek tekrar kullanılma özelliğine sahipmiş. Bilemem artık ben poşette yazanların yalancısıyım. Ve belediyemize bu jestinden dolayı teşekkür ederiz. 

Günün ikinci atraksiyonu ise telefonuma gelen mesaj oldu. Sizler de biliyorsunuz ki günlerdir evdeyim, Yaklaşık 10 günde bir yarım saatliğine bir koşu-o da mecburiyetten-gittiğim market dışında yalvarsalar da çıkmam zaten. Çöpleri bile biriktirip market yolunda atıyorum. Ama Sağlık Bakanlığı'ndan gelen mesaj yüksek dozda iftira içeriyordu 😃 Peşin korkutalım dediler galiba, mesajın içeriği şuydu: "İzolasyon bölgenizin dışına çıktığınız tesbit edildi. Herkesin iyiliği için evde kalın". Bir kere izolasyonda değilim, ikinci olarak evden çıkmadım, üçüncü olarak yaşa takılmadım, e peki bu ne? Bir kere benim nerede olduğumun bilinmesi için telefonuma bir aplikasyon yüklenmesi gerekmiyor mu? Anlamadım bu işi, İl Sağlık Müdürlüğü'ne telefon ettim. Antibiyotiklerin rastgele kullanılmasının zararları konusunda uzun bir monolog-sağlık kuruluşu da Strauss dinletecek değil ya-sonrası operatöre bağlandım. Ben derdimi anlatmaya başlarken "Hatta kalın" deyip başka bir servise bağladı. Telefondaki kibar hanıma gelen mesajdan bahsedince günboyu bu konuda telefon aldıklarını, bu konunun onlarla ilgisi olmadığını, muhtemelen deneme yapıldığını söylediler. Bilemedim artık neyin nesiyse. Ama yani evdeyken niye dışarı çıktın demeleri kalbimi kırdı doğrusu, ben terbiyeli bir çocuğum söz dinlerim, ayrıca hasta mıyım yahu, niye izolasyon, pof! Ruhum daraldı.

Her neyse, insan dışarıyla ilgisini kesince dar alanda kısa paslaşmalar yapıyor (Ne güzel filmdi yahu o, tekrar mı izlesem ne yapsam), mutfak balkonundan sokağı keserken (fakat ne yazık ki sokak boştu) apartman girişindeki çam ağacı dikkatimi çekti. Yeni sürgünler vermeye başlamış ve sürgünlerin ucunda bildiğin çiçek açmış. Gittim fotoğraf makinesini getirdim ve zumlayarak çektim sürgünleri, evet gerçekten çiçek açmış, papatyaya benzeyen bir şey, buyrun bakın:

Çiçek değil de başka bir şeyse ve bilen varsa anlatsın lütfen. İnsanın detayları görebilmesi için şartlarının değişmesi gerekiyormuş galiba. Ben yine de normal hayatıma dönmeyi tercih ederim, sağlıkla, eksiksiz, tüm etrafımdakilerle. Hepiniz için dileğim budur. Evde kalın, yoksa şikayet ederim sizi, bana gelen mesajdan size de gelir...