Pandora'nın Kutusu'nu açtım dün. İçinden ne günahlar döküldü ne de umut. Bulduğum yalnızca anılardı. Unuttuğum neler çıkmadı ki; eski fotoğraflar, bir-iki mektup, dedemin kırk yıllık not defteri, kaç senenin kartpostalları. En çok yukarıdaki fotoğrafa takıldım; annem ve en yakın kız arkadaşı. Dakikalarca baktım kaldım. Annemin bu kadar genç olabileceğini bir türlü aklım almadı. "Mazi bir kuştur, uçar görünmez/Ebedi hatıralar kalpten silinmez" yazmış arkasına. O yıllar için ancak bir fantezi olan sözcükler gerçek anlamını şimdi kazanmış. Tarihine bakılırsa 18 yaşındaymış. Hayallerinin, üstündeki elbisenin deseni gibi çiçek çiçek açtığı, önünde kocaman bir hayatın olduğu zamanlar. Saçlar ondüleli, kız arkadaşla bir örnek giysiler, muhtemelen kendisi dikmiştir, hem kendine hem arkadaşına. Boynundaki inci kolyeyle yıllarca oynadım sonraları. Turkuaz rengi gül küpeleri ve bu inci kolye favorimdi. Sonunda birinin klipslerini kopardım, diğerinin boncuklarını dağıttım ve rahatladım. Hiçbirşey kalmadı ilk gençlik takılarından, bir tek siyah bir broş. Kare şeklinde, üzerinde yaldızlı çizgilerle narin bir gül resmedilmiş. Babam hediye etmiş nişanlıyken, bende şimdi, kimi zaman takıveririm bir giysimin yakasına.Bu arkadaşıyla onlarca resmi var annemin. Gariptir ki hiç görmedim, akibeti ne oldu onu da bilmiyorum. Bunca fotoğraf çektirecek kadar yakın olduğu bir arkadaşıyla sonraları neden görüşmedi acaba? Sormak aklıma bile gelmemiş ama hala albümlerin içinden çıkıverir karşıma bu yuvarlak yüzlü, dalgalı saçlı, topluca eski zaman güzeli. Bu fotoğrafta ikiz kardeş gibiler sanki; giysiler, kemerler birebir aynı, kolyeler bir örnek, saatler bile benzer. Annemin sağ bileğini tutan sol elinin altında mutlaka arkadaşınınki gibi bir altın bilezik vardır eminim, onu hiç bileziksiz görmedim ki. Fotoğraflar hep Foto Şahin'e çektirilmiş, akla gelmeyecek poz ve kılıklarda. Çocukken saatlerce incelerdim ve her birine bir öykü yakıştırırdım fotoğraflardaki güler yüzlü genç kızların. Benim yakıştırdığım peri masallarından farklı ne hayatlar yaşadılar kimbilir. Belki çoğu öteki alemde annemin yanındadır.
Neyse, çok daldım, boğulacağım. Yeni headerimi nasıl buldunuz? Blogum için özel hazırlandı, kardeşimin arkadaşı çizer Şenol Bezci tarafından. Kendisine buradan çok teşekkür ediyorum, renklendi sayfam. Şimdi izninizle, kitabım beni bekliyor. Sevgiler hepinize...
Fotoğraflar zaman zaman insanı bulunduğu yerden kaybolduğu hızla geri döndürüyor.
YanıtlaSilNe kadar anlamlı bir foto ve ne kadar anlamlı iki güzel yüz.
Yaşadığı yılların saflığını hiç eskitmeden saklıyorlar ve o günlere geri gitme isteği yayıyorlar. Çok etkilendim Leylak'cım.
Sevgiler...
Evdeki albümler geldi aklıma, yukarıdaki resmi görünce. Anneciğimin de var böyle resimleri, en samimi arkadaşı ile. Rahmet istemiş anneniz. Yeni header da çok güzel, güle güle kullanın.
YanıtlaSilne kadar güzel bir yazı bu...
YanıtlaSilAnneni sana benzediği için hemen tanıdım. Nurlar içinde yatsın.
YanıtlaSilYeni header çok güzel hazırlayanın ellerine sağlık.
Sevgiler...
Pandora'nın kutusundan şimdilik bu fotoğraf çıktı, demek ki! Ne güzel anlatmışsın, o devri; arkadaşlık algısı, kardeş gibi olmakla eş giyinmenin anlaşılması, duruşlardaki ciddiyet bile, birşeylerin göstergesi...
YanıtlaSil:)
Benim de en yakın arkadaşımla ve ablamla bir örnek kıyafetli resimlerim var.. aslında can alıcı bir noktaya parmak basmışsın.. değerler değişip duruyor.. bir örnek giyinmek şimdiki gençleri çok rahatsız edebilir ama bizim için anlamlıydı gerçekten..ve hazır alınmazdı komşu teyze ya da terzi dikerdi..peeehh.. beni de aldın götürdün Nurşen...
YanıtlaSilAh be leylak Dalıcım... ben oralara daldım mı* kolay kolay çıkamıyorum... Geçen gün tam yattım aklıma geldi, bir şeyler karıştırdım, kendimi tutmasam pencereyi açıp avaz avaz bağıracaktım. Öyle özledim ki Annemi.. Sabah geldim resmi görünce burada kaçtım gittim... Hadi gidim ben
YanıtlaSilHeader çok güzel olmuş da eskiler daha bir güzel olmuş...
YanıtlaSilBu yazıdan o kadar etkilendim ki leylak dalı...
YanıtlaSilAnnem sanki hiç genç kız olmamış gibi.
Hep şu anki halindeymiş gibi.
Sanki ben hiç anne olmayacakmışım gibi...
Sağolunuz, varolunuz...
Yeni headerini çok beğendim Leylakcığım.Annenin arkadaşıyla çekilmiş fotosu beni hüzünlendirdi. O zamanlar nasıl bir arkadaşlıkmış ki aynı elbise,kemer ve takılar..Hiç kıskançlık ve zamanın entrikaları uğramamış ne annene ne de arkadaşına.Ne kadar masum ne kadar naif görünüyorlar. Fotoğrafın içinden geçip o zamana ait olmak istedim.
YanıtlaSilSevgiyle..
Sevgili Leylak Dalı,
YanıtlaSilYazını okuyunca içimden çıkarıp eski resimlere bakmak geldi. Çok severim oturup saatlerce onlara bakmayı. Genellikle de evi toplamaya çalışırken yaparım bu işi böylece ev toplama süreci kolay kolay bitemez :). Ne yazık ki bu sefer o resimlere bakmak için biraz beklemem gerekiyor.
Header resmin çok güzel olmuş, renk uyumu da harika. Hoş ben eski fotoğrafı da çok beğeniyordum. Oldukça canlı ve iç açıcıydı.
Sevgiler
Sevgili Çiğdem,
YanıtlaSilEski fotoğraflar için deli olurum, ister bana ait olsun ister başkasına büyük keyif alırım bakmaktan. Kızkardeşimle saatlerce bakıp kimi zaman gülüp kimi zaman hüzünlenerek vakit geçiririz. Tarih Vakfı'nın "Cumhuriyet'in aile Albümleri" diye bir yayını var. Türkiye'nin çeşikli yörelerinden ailelerin albümlerinden seçmeler. Tam bize göre birşey öneririm.
Ne senin blogunu açabiliyorum, ne Sibel'in. Cinnet geçirmek üzereyim, birkaç tane daha var öyle. Sanırım ıp ayarlarını değiştirmek gerekecek, onun için de oğlum gerekli. Bir süre böyle idare edeceğim artık yutkunarak:))
Headeri beğendiğine sevindim. Çok sürmez yakında değiştiririm zaten. Tebdil-i headerda ferahlık vardır:))
Sevgiyle...
Zührecim,
YanıtlaSilBunaldıkca ben de eski fotoğrafların içine girmek istiyorum çok zaman. Daha naif, daha kanaatkar, daha sıcak zamanlarmış onlar. Dün beni de çok hüzünlendirdi annemin u fotoğrafı. Ölümünden bu yana son zamanlardaki fotoğraflarına bakamıyorum, ancak gençlik fotoğrafları. sanki o değilmiş gibi geliyor.
Headerim beğenilmiş galiba, sevindim. Çizeri de memnun olacak bu işe, uğraşmış epeyce çünkü.
Çok sevgiler yolluyorum...
Zeynep,
YanıtlaSilHoşgeldin. Anneler anne olarak doğmuş gibi geliyor değil mi? Ne tuhaf. Özellikle annemi kaybettikten sonra bu fotoğrafların onun olduğuna hiç inanmak istemiyorum, garip bir duygu.
Sen de sağol, varol...
Fundacım,
YanıtlaSilTeşekkürler canım. Eskiler giderek daha güzel görünüyor zaten. Neden ki?
:)))))
Ah Lalem,
YanıtlaSilHadi git sen. Fazla kurcalamayalım yoksa altından kalkılmıyor. Herkesin icabına bakmadan dönme okeyden tamam mı?
Nefisecim,
YanıtlaSilŞimdinin çıtırlarını düşünebiliyor musun bir örnek giyinmiş, olay çıkar olay:)) Kendilerini bırak etraftakiler "Kızılay mı verdi" diye tefe koyar. Nerde o eski değerler.
Öptüm seni...
Ekmekçim,
YanıtlaSilKanaatkar ve paylaşımcı günlermiş o zamanlar. Ne yazık ki günümüzde pek az kaldı böylesi şeyler. Bizim çocuklar bizim için ne yazıp çizecekler acaba ilerde?
Sevgiyle canım...
İpek,
YanıtlaSilÇok teşekkürler. Acemi Aşçı olduğunu düşünüyorum, yanılmıyorum değil mi? Blogunu açamıyorum ve çok sinirleniyorum bu duruma. ıp ile oynanacak sanırım.
Sevgiyle...
Çenebaz,
YanıtlaSilSağolasın hem güzel sözlerin hem headerıma olan beğenin için. Eski fotoğraflar bazen alıp götürüyor böyle.
Sevgiyle kalın...
Nurcuğum,
YanıtlaSilKeşke mümkün olsa da dalıversek değil mi o fotoğrafların içine, sevdiklerimizi o yaşlarında görebilsek, ne güzel olurdu. Rahat uyusunlar.
Çok öpüyorum...
Asucum,
YanıtlaSilAnnemin bu fotoğrafına ben de çok benzettim kendimi, aslında daha çok babama benzerdim ama giderek anneme dönüyorum.
Headerimi beğendiğine sevindim.
Öpüyorum çok...
Tıpkı benim annem ve teyzelerim. Annen çok güzelmiş Allah rahmet etsin. Benimki de öyle. Bir zamanlar kartaldılar.
YanıtlaSilBen pek sevmiyorum eski resimlere bakmayı. İçime oturan acıyı dindirmek çok zor oluyor sonra.
Yeni headerini birkaç güne kalmaz değiştirirsin diye umuyorum. Sevgiler.
çok güzel bir fotoğraf..benim de annemin eski fotoğraflarının arkasında şimdi hiç alışık olmadığımız duygusal sözler var..anneniz çok güzelmiş..eski değerler keşke bugün de olabilse..bizler onlara sahip çıktıkça,sakladıkça,belki çocuklarımıza da kalır bazı güzellikler..sevgiler..
YanıtlaSilannen çok güzelmiş,kendine güvenen ve güçlü bir kadın izlenimi bıraktı bende.ben siyah beyaz fotoğrafları çok severim.burda da kent müzesi'nde heykel önü fotoğrafları vardı ben izne çıktığımda, ona gitmiş uzun uzun fotoğrafları izlemiştim.düşünürüm hep acaba kıyafetleri ne renkti diye.siyah-beyaz fotolar hayal gücümüze de yer bıraktığı için bu kadar masalsı ve çekici.annenin elbisesi uçuk pembe ve leylak rengi çiçekler olan emprime bir elbise bence.anneler de bir zamanlar gençti değil mi:)))
YanıtlaSilheader'ı beğendim,ama sanki çiçekler daha küçük ve daha çok olsa daha güzel olurmuş.
bir de şu yorum işine çözüm bulsam süper olacak. :(
Nedukcum,
YanıtlaSilBir dönemin kadınları nasıl birbirine benziyor değil mi? Ben son zamanki fotoğraflara bakamıyorum, eskiler sanki annem değilmiş gibi geliyor.
Headerimi beğenmedin gibi bir sinyal almaktayım:)) Değişir değişir yakında değişir, bendeki leylak koleksiyonu bitmez nasılsa:)
Sevgili Selma.
YanıtlaSilBir önceki yorumda da yazdım, bir dönem kadınları hem tip, hem duygu yönünden benzerlikler gösteriyorlar, annelerimiz gibi.
Eski değerleri çocuklarımıza aktarabilsek keşke, ne güzel olur.
Çok sevgiyle...
Kara Kitapçım,
YanıtlaSilAnnem güzelmiş gerçekten gençliğinde çok. Gerçi yaşlandığında bile hoştu, bazen şiddetli bir özlem sarıyor. Dün de öyle bir gündü sanırım.
Elbisenin rengini bilmiyorum ama senin söylediğin renklerde olmasını isterdim, belki de öyledir.
Siyah beyaz fotoğrafları ben de çok severim, ayrı bir havası vardır ve dediğin gibi hayal gücümüzü zorlarlar.
Header daha çook değişir bende:)
Olacak olacak, yoruma da çözüm bulunacak yakında, bak kısa sürede gelişme kaydettin:)))) öpüldün...
Resme bakınca ne düşündüm biliyor musunuz.Benim de böyle bir siyah beyaz resmim var arkadaşımla şimdi nerde olduğunu bile bilmediğim.Yıllar sonra kızım bu resimlere bakacak..Annemin albümüne şimdiden altı kız el koyduk bile :)sevgilerimle...
YanıtlaSilSevgili leylak,
YanıtlaSilne kadar tanidik bir fotograf. Galiba o neslin kadinlari daha bir asaletliymis. Hemde daha bir kadinsiymis.
O fotograflar nerden nereye geldigimizin en güzel kaniti.
Bir örnek giyinecek kadar da özgüvenleri varmis.Hem de saglam dostluklari.
Bende ne zaman annemin albümüne baksam hayran kaliyorum onlarin Schikligina (mecburen öyle yazdim, malum harf eksikligi yüzünden:)
Ama annecigin gercekten cok alimli bir kadinmis. Oturusu bile asaletli.
Allah nurlar icinde yatirsin.
Ne hoşmuş annen ve arkadaşı.
YanıtlaSilO zaman dostluklar daha mı değerliymiş acaba?
Şimdi kaçımıızn aklına bir örnek elbiseler giyip , kolyeler takıp fotoğraf çektirmek gelir ki arkadaşımızla.
Annen çok hoş bir kadınmış, bilmediğin ne çok anı vardır kimblir onunla giden.
Nurlar içinde yatsın Nurşen'cim.
Bu arada ne okuyorsun?
Leylak Dalı, hoşbuldum, teşekkür ederim...
YanıtlaSilAnneni kaybetmişsin, başın sağolsun.
Hayattaki en korktuğum şey annemi -o cesur ve haklı kadını- kaybetmek.
Dilerim ki benim hayatım da onunla biter, onsuz bir dünyanın tahayyülü çok fena...
not:blogunu çok seviyorum.hele o fincanlı kitap fotoğrafların yok mu!
sayende fincan hastası olma yolunda emin adımlarla ilerliyorum.
bol, candan sevgiler
Sevgili Butterfly,
YanıtlaSilHayat bir tekerrürden ibaret değil mi zaten? Annem de anneannemin reimlerine bakmıştı herhalde aynı bizim gibi. Allah size, hepimize uzun ömür versin, çocuklarımız biz hayattayken baksınlar resimlerimize.
Sevgiyle...
Süntercim,
YanıtlaSilÇok haklısın canım; daha güzel, daha şık, daha kadınsı. Biz blucin-tişört kuşağı olduk çıktık. elbise, hele de topuklu ayakkabı dediler mi aklım başımdan gidiyor, halbuki ne güzel yapar insan topuklu ayakkabı ve şık bir elbise. Bizimki de yaşam koşullarından sanırım.
Tekrar hoşgeldin aramıza diyor ve öpüyorum seni.
Özlemcim çok haklısın canım.
YanıtlaSilBiz koşturmaktan neye fırsat bulduk ki yıllarca, sen hala koşturmaktasın, beni emeklilik kurtardı.
Annemle ilgili dileklerin için sağol, seninkine de Allah uzun ömürler versin.
Bugün bloga da yazdım, Nazlı Eray'ın son kitabına başladım, o bitince Macar edebiyatına geçeceğim.
Görüşelim, ayın 20 sinde gidiyorum.
Sevgili Zeynep,
YanıtlaSilÇok teşekkürler. Annene upuzun ve sağlıklı bir ömür diliyorum seninle birlikte.
Blogumla ilgili güzel sözlerin için sağol, burası benim bir nevi terapi mekanım, sevildiğini duymak mutlu ediyor beni.
Fincanlı kitap resimlerinden çok olacak daha, beni izlemeye devam et derim:)))
Sevgiler...
evet acemi aşçı-ipek... birkaç gündür ben de kendi sayfama giremiyordum. dns ayarlarını otomatiğe alınca düzeldi.
YanıtlaSilyazılarının müptelası olduğumu söylemek istiyorum:)
sevgiyle..
Sevgili İpek,
YanıtlaSilÇok teşekkürler, duygularımız karşılıklı, ben de sizin blogun müptelasıyım ama dediğim gibi bu ara açamıyorum. Neyse bu akşam oğlumla halledeceğiz dns ayarlarını.
Mimi'nin sayfasını da devam ettirseydiniz keşke, özledik onu:)) Size ve Simin'e çok sevgiler yolluyorum.