Dün sıra uzun süredir izlemeyi istediğim bir oyunda, "Fosforlu Cevriye"de idi. 2008 sonundan beri Ankara sahnelerinde kapalı gişe oynayan oyuna bir türlü bilet bulamamıştım. Sonunda ayağıma geldi, üstelik en sevdiğim salonda ve oldukça iyi bir koltukta. "Fosforlu Cevriye" bilindik bir öykü; defalarca filme çekilmiş, şarkısı dillerde dolaşmış. Aşkı uğruna ölüme gidebilecek kadar büyük yürekli Galatalı ünlü fahişe Fosforlu Cevriye'nin hikayesini Gülriz Sururi aktarmış tiyatro sahnesine. Yıllar önce yazarı Suat Derviş tarafından adına imzalanan kitapla adeta bu işe tayin edilmiş zaten. Aradan 40 yıl geçse de sonunda gerçekleştirmiş Suat Derviş'in isteğini Sururi. Sahneye uyarlanması, yönetimi, şarkı sözleri hep ona ait. Müzikleri Atila Özdemiroğlu yapmış, 41 kişilik genç bir sanatçı kadrosu da canlandırmış bu müzikal oyunu.
3 saatlik yoğun bir performans izledik genç oyunculardan. Şarkı söylediler, dansettiler, oynadılar. Cevriye rolünde genç oyuncu Feray Darıcı güzel sesi ve oyunu ile dikkati çekse de benim ve sonradan okuduğum eleştirilerdeki birçok izleyicinin favorisi Güllü'yü oynayan Kader ilhan idi. Müzikal kadrosunun belki de en tanınmış ve tecrübeli ismi Uğur Çavuşoğlu'nu ise tok sesine rağmen çok tutuk buldum, belki de gününde değildi. Hasılı hüzünlü bir öykünün eğlenceli sunumunu izledik. Bunca yıldır kapalı gişe oynayan bir oyuna geldiğim için beklentimi hayli yüksek tutmuşum, hafif bir hayal kırıklığı yaşasam da yoğun bir emek ve çaba içeren gösterimi beğendim diyebilirim.
Oyunun bitiminde oyuncular kısa sürede sahne kostümlerinden sıyrılıp Kültür Merkezi'nin dışına attılar kendilerini. 3 saatlik performans onları yormamış olacak ki izleyicilerle sıcak sohbetler geliştirip bütün fotoğraf çektirme isteklerine cevap verdiler. Yukarıda, oyunun afişi önünde poz veren genç kızlar da Fosforlu'nun rol arkadaşları.
Gösterimden sonra Kültür Merkezi'nin yer aldığı parkta dolaştık. Çocuklar uçurtma uçuruyorlardı, yukarıdaki şirin velet de bana modellik yapıp poz verdi.
Günboyu ara ara yağan yağmur dinmiş yerini uçurtmaların dansetiği mavi bir gökyüzüne bırakmıştı ve mis gibi toprak kokuyordu.
Jakarandalar ise en keyifli dönemlerine girmişler, gökyüzünün mavisine mor çiçekleriyle renk katmaktaydılar. Velhasıl yaşasın doğa, yaşasın sanat...
Fosforlu Cevriye' yi önce çocuk yaşlarda Orhan Günşiray-Neriman köksal ikilisinden perdede izledim. Son sahnede bastonuyla bu şarkıyı söyleyerek geliverenen Günşiray' a aşık olmuştum. Sonra 20 li yaşlarda Suat Derviş' in romanını okudum. Çok sonraları öğrendim ki Cevriye Suat Derviş' in ta kendisiymiş.
YanıtlaSilBu arada resimlere baktığımda gördüğüm yerleri tanıyor olmak çok hoşuma gitti Leylak' cım.
Şimdi sırada ne var. Yaşasın doğa- yaşasın sanat. Öptüm..
jakarandaları görünce aklıma geçen yaz geliyor.
YanıtlaSilBen bunları burun farkıyla kaçırdım ya yanarım yanarım ona yanarım.
YanıtlaSilDersler bir hafta erken bitseydi, ya da festival geç başlasaydı gelirdim inan seninle Nurşen'cim, neyse bu seferlik fotoğraflara bakmakla yetineceğim anlaşılan:))
ankarada izleyemedim kapalı gişe gerçekten de
YanıtlaSilizlemene sevindim
çok güzelmiş
bu ağacın güzelliğine bayıldım
bu delikanlı da çok şeker maşallah
Asucum,
YanıtlaSilArtık seni de fahri Antalyalı olarak kabul ediyoruz. Epeyce öğrendin sayılır şehri, zaten ne ki, bir avuç yer. Sanatsal faaliyetler devam edecek.
Sevgiler sana gelsin...
Nalancım,
YanıtlaSilo zaman daha uzaktan uzağa flört ediyorduk di mi, senin Amerikalı olduğun zamanlar:)) Vakit ne çabuk geçiyor değil mi? Öptüm bacım...
Özlemcim,
YanıtlaSilNe yapalım sen de ulvi bir işle iştigal etmektesin:) elbet sanatsal faaliyetlere de zaman gelecek. Hele biraz dersler hafiflesin, oğlan büyüsün, inşallah birlikte gideriz etkinliklere.
Sevgiler...
Maviannecim,
YanıtlaSilSanırım bu yıl da hep kapalı gişe oynadı, kısmet burada ön koltukta izlemekmiş:))
Jakarandalarımız yılın bu ayında muhteşem oluyorlar gerçekten, buyrun gelin yakından görün:))
Sevgiler yolluyorum...