SONUNDA ANTALYA

Geldim, geldim gelmesine de "Home home sweet home" diyecek halim bile kalmadı yorgunluktan. Tek gözüm kapalı yazıyorum bu yazıyı, ruhumun üçte ikisi uykuda, kalan üçte birle yatmadan evvelki son işleri halledip bir çay içiyoruz birlikte.

Sabaha karşı 4'te çıktık Ankara'dan. Bir yolculuk klasiği olarak son üç günü toparlanmakla geçirdiğimden ve üç gecedir de uyuyamadığımdan  yol boy sütçü beygiri gibi ayakta uyudum. 7,5 saatlik yolculuktan hatırladığım 8'e doğru Afyon İkbal'de verdiğmiz mola, Afyon'un çenelerimizi takırdatan soğuğu. lüplettiğimiz sucuklu-kaşarlı tost. Yolculuğun ikinci yarısında yine sızıp şehre girerken lütfedip ayıldım. Antalya bizi güneşli bir hava, yeni kesilmiş çimen kokusu ve Beydağlarının pırıl görüntüsüyle karşıladı. Ev bu kadar iyi niyetli değildi ne yazık ki. Bu kadar uzun süre yalnız bıraktığımız için hem çamaşır, hem bulaşık makinesi küsmüş, çalışmadılar. Neyse ki çamaşır makinesini derdi musluğunun paslanması imiş, musluk başını değiştirdik sorun çözüldü. Bulaşık makinesi yardım taleplerimizi reddetti, mecburen tamirci çağırdık. Allahtan onun derdi de çok önemli değilmiş, su hortumunun filtresi kireçlenmiş, temizleyip çalıştırdı rahatladık. Ondan sonra tabana kuvvet; balkonları yıkadım, buzdolabını temizledim, mutfağı dezenfekte ettim, elektrik süpürgesiyle ortalığı süpürdüm, sildim, ay daha birşeyler yaptım ama yorgunluktan unuttum. Sonra da sürüne sürüne yarınki sinema maratonu için biletlerimi almaya gittim.

Bu yıl Ulusal Yarışma'nın hiçbir filmine gitmeyeceğim, biletini aldığım 15 filmin içinde tek yerli yapım "Daire". Onun dışındakiler Uluslararası Yarışma'dan, "Ustaların Gözünden" bölümünden ve özel gösterimlerden.  Bakalım nasıl olacak, yarın startı vereceğim kendime Ali Mosaffa'nın "Son Adım" filmi ile. Haydi bana kolay gelsin, az daha yatmazsam bilgisayar başında uyuklayacağım. Hepinize Antalya'dan kucak dolusu sevgiler...