YEPİSYENİ BİR YIL / 1 OCAK

Bayatlamış yılı geri dönüşüme yolladık, yenisinin ambalajını açtık, bakalım o bizim başımıza neler açacak, umarım iyi şeyler vardır pakette.

Yeni yıla kız kardeş ve çocuklarla girdik. Her zamanki gibi önceki yıllardan ders almayıp bir heves yapılan onca yemek ve meze ile dolu sofraya oturup ziyan olmasın diye patlayana kadar yiyip içtik, yine de bitiremedik. Ayrılırken hepimizin elinde eve götürmemiz için artanlar vardı. Bu yıl çocuklar bana torpil geçtiler, yorulmayayım diye bir tek spesiyalimi istediler, yani kestaneli iç pilav. Sadece onu yapıp götürdüm, bir de gidince oğlumun çok sevdiği işkembe çorbasını pişirdim. Tabii ki işkembe falan temizlemedim, füme işkembe ne güne duruyor 😊

Gecenin en şanslısı Umut Efendi idi, tüm hediye paketleri onun içindi, bir oyuncak denizinin içinde kayboldu ama giderken eve götürelim diye ısrar ettiği şey kız kardeşin pilates topu oldu 😂 Annemin Hasibe Teyze isminde ilk gençliğinden bu yana bir arkadaşı vardı. Bir ara yurt dışında çalışan görümcesinin küçük çocuğuna bakmıştı. Bize gelince "Görülmedik oyuncak getirin" derdi. Tencere, tava, cezve, leğen ne bulduysak koyardık çocuğun önüne, ses etmeden oynardı. Bizimki de o hesap oldu, görülmedik oyuncak 😀

2025'e girip yılın ilk fotoğraflarını da çektikten sonra ellerimizde yiyecek poşetleriyle evlerin yolunu tuttuk, zavallı kız kardeşe de toparlaması için bir enkaz bıraktık, eminim bugün epeyce uğraşmıştır. Eve geldikten sonra biraz bilgisayar başında oyalandım, yattığımda saat 2.30'a geliyordu ama sanki işe gidecekmişim gibi sabahın kör karanlığında başımda müthiş bir ağrıyla uyandım. Saate baktım daha 7, uyusam uyuyamıyorum, kalkmayı canım istemiyor, bir süre Storytel dinledim, Ahmet Ümit'ten "Sultanı Öldürmek". Polisiye diye başlamıştım ama yazar polisiye yazmaktan ziyade tarih bilgisini göstermek istemiş sanırım, 19 saat boyunca Fatih Sultan Mehmet ve İstanbul'un fethini konu alıyor kitap. Daha 9 saatim var inanın ambale oldu beynim ve cinayetle ilgili dişe dokunur bir gelişme de yok hâlâ. Sonunda bezip kapattım, iki saat daha uyumuşum. Baş ağrım geçmemişti, tansiyonum yükseldi diye ölçtüm ama normal, hatta düşüktü. Sonunda kabahati fotoğraftaki kırmızı sıvıya yükledim 🍷

Kahvaltıydı, oydu, buydu derken Viyana Filarmoni'nin geleneksel Yılbaşı Konseri'nin vakti geldi. Geçen yıl bir hafta sonra izletmişlerdi bize, neyse ki bu yıl normal zamanda verebildiler. Her zamanki gibi şahaneydi, orada olup Radetzky Marşı'nda alkışla tempo tutmak istedim. Yeni yıl dileği yapsam mı diye düşündüm ama fazla yüksekten uçmak olacak, vaz geçtim 😋 Bizi Antalya Devlet Opera'sı ve Senfoni Orkestrası paklar.

Derken akşamı bulduk, Kocam Bey TV'de beyaz kurtlar ve karlı ormanlarla ilgili bir belgesel izliyor, ben de yılın ilk kitabı olan nefis çizgi romanıma başlayayım: "Juliette". Sonra da dün akşamdan kalanlarla akşam yemeğini hazırlarım. İlk gününü eda ettiğimiz 2025 yılımız uğurlu, huzurlu ve sağlıkla olsun...