AŞI / 12 OCAK

Ocak başında başladığım, yılbaşı hediyeleşmesi kapsamında gelen iki kitabı okumak on günümü aldı neredeyse. 300 küsur sayfalık "Bir Arkadaşlık" ile 400 sayfalık "Sus Barbatus" keyifle okumama rağmen epey vaktimi aldı ama pişman değilim, özellikle ikincisinden. Tek sıkıntı "Sus Barbatus"un kar ve ayaz içinde geçmesi ve kitabı okurken resmen üşümemdi 😃Neyse sonrakiler bu kadar zorlamadı da rutin okuma sayımı tutturdum. 

Antalya günlerdir şakır şakır yağıyor, adeta çimlendik. Isı çok düşük değil ama nemden dolayı insan ısınamıyor bir türlü, üç gün önce yıkadığım çamaşırlar hâlâ salonun bir köşesinde, çamaşırlığın üstünde kurumayı bekliyorlar. Gece gök gürültüsü, şimşekten ürkerek uyanıyorum bazen ve sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer misali böyle durumlarda bilgisayarın fişini çekiyorum. Zira birkaç yıl önce ardarda gümbürdeyip çakan şimşek ve gökgürültüsünün ardından bilgisayarım mefta olmuştu. 

Bugün 2 Sinovac üstüne 3. Biontech randevum vardı. Sabahtan zindan gibi bir güne uyandım. Gökyüzü kapkara, yağmur şakırdıyor. Aşı randevusu öğleden sonra, umudum o zamana kadar yağmurun durması idi ki dileğim tuttu. Tam gideceğimize yakın yağmur durdu, hatta güneş çıktı. Rahatça aşı yaptırayım diye kolsuz tişört arayışına girdim ama mübarekler yağmurdan korkup kışlıkların altına saklanmışlar, rafın birini tamamen boşaltmadan bulamadım. Kolsuz penye üstüne ince bir hırka, üstüne de kot mont geçirip düştüm yola. Yürüyerek gittik aşının yapılacağı hastaneye, belgeyi doldurdum, görevliye verdim, "Kimlik" dedi, uzattım. Adam baktı, "bu olmaz" dedi. Tam "Niye ki?" diyecektim ki dilimi ısırdım, adama kimlik diye kredi kartımı vermişim 😃Alışkanlık.

Fazla kalabalık yoktu, hemen çağırdılar aşı odasına, bir hemşire evrakları toparlarken diğeri hemencecik aşıyı yapıverdi, hissetmedim bile, geçen seferki çok acıtmıştı. Üstelik "Aferin" aldım hemşireden, kolsuz tişört giydiğim ve hırkamı hemen çıkarıp kolumu uzattığım için. Yani rafı boşaltıp dolabı deştiğime değdi. Söylediğine göre kat kat giyinip gelen ve dakikalarca üstündekileri çıkaranlar oluyormuş. Aşı işlemi bitince evrakçı hemşireden kimliğimi istedim, meğer kimliği çoktan pantolonun cebine atmışım. Gaf üstüne gaf yapıyorum bu aralar 😃

Yine güneş altında döndük eve, yol kenarında yeşillik satan bir köylü kadından maydanoz, dereotu, pazı, yeşil soğan ve kırmızı turp aldık. Öyle yeşil ve tazedeydiler ki pazıyı ve turpların saplarını akşam yemeğinde kavurup götürdük.

Ne diyeyim antikorumuz bol olsun, Covid cümlemizin semtine uğramasın...