GÜLÜMSE (ÇELINC 8)

Bir haftayı geride bıraktık bile meydan okumamızda. İyi gidiyor iyi, bloglara hareket geldi. "Çırayı gören geliyor" derdi annem, bu da o hesap oldu, çelıncı gören "ben de katılayım" diyor. Böylece âtıl duran bloglarla da hasret gidermiş oluyoruz.

8. günün sorusu şöyle:

-Sizi gülümseten bir şey?

Genelde güler yüzlü bir insan evladı olduğum söylenir, fotoğraflarda mesela 32 dişimi sayabilirsiniz (esasen çok acı ama 32 dişim yok, pek çoğu dişçi koltuklarında şehit ya da gazi oldular, 20 yaşında çıkanlar 20 yaşlarını göremeden gittiler, ağzımın içi yabancı nesneler ordusuyla işgale uğramış durumda ama ben yine de porselen porselen gülümserim). Bu nedenle beni güldüren de, gülümseten de pek çok şey olabilir ama bunlardan pek azı bir komedi filmidir. Komedi filmi özürlüyüm. O kadar azında gülerim ki artık gitmemeye karar verdim. Milletin kahkahadan koltuktan düşeceği sahnelerde ben bön bön perdeye bakarım. Beni güldürebilen ender bir kaç komedi filminin kahramanı ise ezelden ebede Şener Şen'dir, bilhassa "Badi Ekrem"ken.

Beni gülümseten pek çok şey vardır ama ilk sırada yer alanlardan biri kitaplarımdır. Ne zaman gözüm kitaplıklarıma ilişse farkına varmadığım bir gülümseme gelip yerleşir yüzümün alt bölgesine. Bir nevi sevindirik olurum, "Ayyy iyi ki bunlar benim kitaplarım" demeye getirerek :) Bak yine gülümsedim. 

Sonra bilhassa şu arkadaşın suratına ne zaman baksam aynı şapşal gülümseme benim de suratıma yerleşir. Bayılırım Çarli'ye, beceriksizliğine, naifliğine, iyi niyetine, o tutunamayan hallerine. 

Soru bir şey demiş ama çok şey yazdım, daha da yazabilirdim ama abartmadan gideyim ben. Yüzünüzde gülümsemenin eksik olmadığı bir gün olsun...