BİR GÜNE SIĞANLAR VE ÇELINÇ 10

Çelınç'da on, omuzuma kon :) Soru Şu:

-Güçlü yönlerinizden birkaçını paylaşır mısınız?

Cık, paylaşmam, sonra bana kalmaz...dermişim de, demeden önce bugün neler yaptığımı bir özetleyeyim ondan sonra meydan okuruz birbirimize. 

Erken saatteki ilk etkinliğim zavallı ayacıklarıma ödül pedikürü idi. Gün boyu o kadar koşturacaktım ki önce gönüllerini alayım istedim. Yanımdaki koltukta manikür yaptıran 100 yaşındaki teyze ile meslektaş çıktık, muhabbet ettik biraz. Sonra bir değişim işlemi için uğramam gereken AVM'ye beni götürecek dolmuşa atladım. Dolmuş konserve kutusu gibi idi, şoför o kadar çok yolcu aldı ki salamura balık gibi üstüste istiflendik, üstelik ayaktaydım ve üstelik dizim ağrıyordu. Üstelik arkamdaki kadın yol boyu telefonda yiğeniyle bağıra çağıra konuştu. Konuşmanın ana fikri yeni boşandığı kocasının akrabalarının onu Facebook'tan silmiş olması, bu durumda yiğeninin de o kişileri derhal Facebook'undan silmesi idi. Aksi takdirde bir daha yüzüne bakmayacağını defaatle söyledi. Ben AVM'nin önünde indiğimde o hala aynı tembihi yinelemeye devam ediyordu. 

Değişim yapacağım mağazada ya kasiyer ya da yazar kasa akşamdan kalma idi, iade ettiğim ürünün miktarını düşmeyi unuttu, ek olarak aldığım tişörtün birini de eklemeyi unuttu. Birbirini götürmedi ne yazık ki, ben alacaklı çıktım, fişi kontrol etmesem güzel bir kazık yiyip üstüne su içecektim. Dakikalarca ayakta dikilip işlemin düzeltilmesini bekledim. Hem yoruldum, hem acıktım. İşlem tamamlanıp mağazadan çıkınca hemen yan tarafa yeni açılmış Midpoint'e dalıp karnımı doyurdum. Neyse ki burada bir aksilik çıkmadı. Sırada görmeyi çok istediğim bir sergi vardı: "Marek Brzozowski Resim Sergisi". Yorgunluğuma ve beni bekleyen bir sürü işe rağmen gözümü kararttım ve serginin olduğu galeriye yollandım. Ara sokaklara daldım, duvarında "Ceza Kesilir" yazan bir evin, b(u)roşür basan ve  s(ı)ponsor işi yapan bir matbaanın, demir parmaklıklarına fındık gülleri sarılmış, yeşil örtülü sandukası olan bir yatırın, eski bir hamamın, babamın adını taşıyan bir kahvaltı salonunun, kartpostallar ve feci kitschlikte hediyelik eşyalar satan bir dükkanın önünden geçip galeriye ulaştım. İyi ki ulaştım, iyi ki yorgunum deyip vazgeçmemişim, sergilenen tablolar muhteşemdi. Marek Brzozowski Polonyalı bir ressam. Gdansk Güzel Sanatlar Akademisi'ni bitirmiş ve aynı okulda öğretim görevlisi olmanın yanısıra pek çok kuruluşta grafik tasarımcı, illüstratör, ressam ve sanat yönetmeni olarak görev almış, pek çok sergiye katılmış. 1993 yılından bu yana Ankara'da Bilkent üniversitesi Grafik Tasarım Bölümü'nde öğretim görevlisi olarak çalışmakta imiş. Aslında sergideki tüm resimleri koymak isterdim ama yer kısıtlı, en sevdiklerimi ekliyorum:

Yorgunluğa değermiş değil mi?

Sergi sonrası rüzgardan sarhoş, otobüsün sıcaklığından haşlama olmuş bir şekilde eve döndüm ve elimdekileri bırakıp soluk bile almadan pazara gittim. Pazardan yüklendiklerime marketten aldıklarımı da ekledikten sonra kollarım ayak bileklerime kadar uzamış bir şekilde eve döndüm. Kendime bir kahve yapıp yığılmadan önce son bir gayretle makineye çamaşır attım. Allahtan akşamın yemeğini sabah evden çıkmadan önce pişirmiştim. Şimdi, bu yazıyı yazdıktan sonra eğer ellerim isyan etmezse ütü yapmak niyetindeyim. 

Eh bunca şeyi bir güne sığdırdıktan sonra çelınç sorusunun cevabı ne olacak, güçlü yönüm neymiş efenim, domestikliğime eklenmiş entellektüalitemmiş, hahaha...

Antalya'da yaşayıp sergiyi gezmek isteyenler için not: Orkun-Ozan Sanat Galerisi'nde 20 Mayıs'a kadar Pazar hariç her gün 10/18 arası gezilebilir.