AY DÖKÜMÜ / 29 TEMMUZ

 Hellö,

Nasılsınız sevgili takipçilerim, sıcaklarla aranız ne alemde? Ben bir Antalya bireyi olarak Ankara sıcağına ancak gülebilirim, en azından nem yok, buhar banyosu almıyoruz. Akşam olunca da mis gibi uyuyoruz. Caanım hemşerilerim kim bilir neler çekiyorlar bu acaip sıcaklarda saunayı aratmayan Antalya'da. Üstelik yaz o kadar geç geldi ki, mızırdandık durduk "Ne zaman bitecek bu kış, ne zaman dinecek bu yağmurlar?". Al sana yaz, al sana sıcak dedi Dünya anamız sonuna geldiği sabrıyla. Bunca ağaç kesilirken, bunca beton dikilirken daha ne sıcaklar yaşayacağız bakalım. Sonumuz hayrola...

Temmuz ayını da yolculuyoruz, şurada iki günlük misafirliği kaldı, ne zaman geliyorlar, ne zaman gidiyorlar anlamak mümkün değil. Temmuz bol kitap, bol kahve, günübirlik bir seyahat, birkaç arkadaş buluşması, kız kardeşle Ankara sokaklarını keşif ve çocuklarla geldi geçti. Bu sefer kahvelerin bazıları buzlu aşağıda gördüğünüz gibi, havalar malum, serinlemek gerek:

İlk iki fotoğraf Bahçelievler'den. Baştaki ünlü tarihçi Enver Ziya Karal'ın evi imiş, bazı lise tarih kitaplarının yazarı idi, az göz nuru dökmedik o kitaplara.

Yandaki bir restoranın camı, kokoreç deyip geçmeyin Şener Şen ve Karatay'dan referansı var, inanmazsınız diye cama yapıştırdık, hem "Ne demek kokoreç sevmiyorum", zorla yediririz haaa! 😀

Ve son olarak bir duvar resmi, ben ona fincandaki uzaylı diyorum 😉

Günübirlik gezimizi biliyorsunuz, Sivas. Altta Tarihi Kent Meydanı'ndan bir görüntü, başrolde Buruciye Medresesi:

Pandemi nedeniyle 3 yıldır görüşemediğimiz dostlarla buluşup o yılların acısını çıkardık, pek de güzel oldu. Kitapları bir dahaki postta anlatacağım. O zaman diyorum ki şimdilik hoşçakalın, hafta sonunuz keyifli geçsin...