ÇELINÇ 12

Hafta sonu ya, bugün kestirmeden gideyim:

-Son 10 yılda hayatında neler değişti?

Ben bunu 12 yıla çıkarıyorum izninizle, çünkü annemin gitmesi bir milat. O'nu Karşıyaka Mezarlığı'nda anneannemin koynuna koyup döndükten sonra sadece benim değil hepimizin hayatı değişti. Hani Facebook'ta çok sık dolanır ya, durmadan paylaşır durur insanlar "Bir kadın giderse...." diye başlayan bir yazı, gerçek o. Annem kendi rızası olmadan, son ana kadar hayata tutunmaya çalışarak elimizden kayıp gittikten sonra hepimiz kanadı kırık kuş gibi kaldık. Hiç de genç değildim oysa ama anne gidince büyüyor insan. Hasılı sonrasında acılı bir süreç geçirdik, manen. Babam o evde kalmak istemedi, onu arzu ettiği bir şehre yerleştirdik, ev boşaldı. Ve ondan sonra yazları Ankara sürecimiz başladı, ilk gençliğimin geçtiği ev artık bizim yazlık mekanımızdı. Oğlum kendi kanatlarıyla uçmaya başladı, bir de kızımız oldu sayesinde. Hayata daha makul bakmaya başladım, hayal kırıklıklarım azaldı. Saçlarım daha çok ağardı mı bilmiyorum, hepsi boyanın altında saklı çünkü :) Kırışıklıklar arttı, bak o görünürde ama hiç umurumda değil, onlar benim tarihim. Hayatı daha rasyonel kullanmaya başladım sanki, zaman daralıyor zira. Daha çok seyahat, daha çok sanatsal faaliyet, daha çok kitap ve beni yoran insanlarla daha az birliktelik. Başka ne olacak ki, sonuçta roman kahramanı değilim, sıradan bir insanın sıradan yaşamında ancak bu kadar değişiklik oluyor. Ha bir de yeni diş köprülerim var üzerine titrediğim, ki bence önemli bir değişiklik. Haydi ben kaçarım kuaföre, sorayım bakayım beyazlar artmış mı?