KASIM GELDİ

Geçen yıla kadar benim için yılın en tatsız ayıydı Kasım. Böyle sası, bir işe yaramaz, yaz desen yaz değil, kış desen kış değil, iki arada bir derede kalmış bir garip aydı. Hani bir akrabanız yatıya gelir, hiç sevmezsiniz ama aradaki bağdan dolayı geri de çeviremez o misafirlik süresine mecburen katlanırsınız ya öyle gelirdi bana Kasım, bitse de gitse hesabı. Lakin bizim uyuyan dev geçen sene bir uyandı, ben onunla ilgili tüm olumsuz duygularımı üzerimden atıp gençlerin deyimiyle "kanka modu"na geçiverdim. Öyle bir ışık ve renk cümbüşü yaşattı ki geçen yıl bizlere bugüne kadar hakkında düşündüklerim için fena halde utandım, ardından bir muhabbet bir muhabbet.

Hâl böyle olunca bu yıl da aynı güzellikleri bekleme hakkını buluyorum ne yalan söyleyim. Hazır henüz ayın 1'i iken kendisine buradan sizlerin huzurunda sesleniyorum: "Kasım kardeş, geçen sene tadın damağımızda kaldı, bu yıl da bizleri utandır ki arkandan iyi konuşalım. Güneşin bol, denizin mavi, gökyüzün berrak, yaprakların sarı-kırmızı, otların yeşil, yağmurun bereketli ve sakin, gökkuşağın renkli, ayvan-narın çok olsun. Haydi bakalım kolay gele..."

Not: Zeytin dallarının arasından kafayı uzatmış meraklı ve mevsimsiz asma karşı apartmanın bahçesinden...