ŞUBAT AYI SERGİ GÜNÜ

Hava güzel, gökyüzü güneşli, ben enerjik olunca haftaya keyifli bir başlangıç yapayım dedim ve Çağdaş Sanatlar Merkezi'ne doğru yola koyuldum. İyi ki de gitmişim zira çok beğendiğim bir serginin son günü imiş bugün, yarın gitsem o güzel resimleri göremeyecekmişim. "3'ümüz" adını taşıyan bu sergi Nuray Alemdaroğlu, E. Can Kafdağlı ve Mediha Bezgin'in yağlıboya çalışmalarından oluşuyordu. Farklı dallarda öğrenim görmüş bu üç hanım sonraları değişik atölyelerde usta ressamlardan resim eğitimi alarak bu alana yönelmişler. Her biri kendine esas aldıkları bir temada yaptıkları tabloları sergilemekteydiler. Yukarıda gördüğünüz güller Mediha Bezgin'in çalışması, gül teması sergideki sanatçıya ait tüm resimlere hakim. Puslu bir ışıkla resmettiği gülleri bende bir tülün altından seyrediyormuşuz duygusu uyandırdı ve çok hoşuma gitti.

Nuray Alemdaroğlu ise kendisine müzik ve dansı tema olarak belirlemiş. Piyano, çello, keman çalan kadınlar, erkekler, orkestra üyeleri, balerinler resmetmiş sanatçı. En az Mediha Bezgin'in gülleri kadar etkiledi beni.

Ve atlar; E. Can Kafdağlı bu asil ve estetik hayvanları seçmiş model olarak. Atlar benim için özgürlük duygusunu en iyi ifade eden hayvanlardır, sanatçının resimlerinde ise bu duygu tam olarak hissediliyordu. Sergiyi görmenizi şiddetle önerirdim ama ne yazık ki bugün sona eriyor. Ben bu üç yetenekli hanımı takipteyim, yeni sergilerini kaçırmamak arzusundayım. Buradan onlara başarı dileklerimi iletip ellerine sağlık diyeyim ve diğer katlardaki sergilere geçeyim.

Diğer iki kat Fransa temalı sergilere evsahipliği yapıyordu. "Fransa'da Türkiye Mevsimi" isimli bölümde Fransa'da açılan Türkiye'ye ve Türklere ait sergilerin afişleri, Türkiye ve Fransa'yı tanıtıcı projeksiyon gösterileri sergileniyordu. Bir başka salonda Azad Ziya Eren'in "80 Günde Fransa Alem" isimli fotoğraf sergisi vardı. Fransa'nın çeşitli kentlerinde çekilmiş çok ilginç ve güzel 100 ü aşkın fotoğraf izleyicilerin görüşüne sunulmuştu. Yukarıda bazı fotoğraflardan bir kolaj yaptım, tıklayıp büyüterek daha iyi görebilirsiniz.

Son kattaki sergi "Güzel Resim Geçmişe Aittir" adını taşıyordu ve izleyeni sıkıca silkeliyordu. Bir grup genç Fransız ressamın resim ve düzenlemelerinden oluşan sergide çağdaş yaşamın getirdiği gerilimin izlerini her çizgide görmek mümkündü. Yukarıdaki fotoğrafta gördüğünüz darağacına asılmış maket adamın önüne geçip fotoğraf çekerken adam aniden dile geldi, anlamını bilmediğim Fransızca sözcüklerle ardı ardına birşeyler söyleyip gülmeye başladı. Nasıl boş bulunduysam artık yerimden öyle bir sıçradım ki sormayın. Tam anlamıyla korkudan ödüm patladı. Ne olup bittiğini anladığımda ise bu defa gülmekten kendime gelemedim.

Efendim dallarına kafatasları asılmış bu korku ağaçlarını da size göstermesem içime sinmezdi:)) Tırsmış bir biçimde ayrıldım bu kattan ve kendime gelmek için yine Sanat Cafe'ye konuşlanıp çay istedim. O çok sevdiğim pembe çiçekli fincanda gelen çayımı yan masada derin derin sohbet ederek yemek yiyen ak saçlı, şık ve bakımlı 80'lik iki teyzeyi izleyerek içtim. Camekanlı kapıdan görünen gökyüzü berraktı, yoldan geçen araçların camından yansıyarak gözümü kamaştıran güneşi "İkindi güneşi güzele gelir" saptamasından dolayı mutlulukla kabul ettim. Lakin aynı ışık 80'lik teyzelerin üzerinde de çapkın çapkın oynaşıyordu, bilmem ki ne demeli:)))

Not: Ankaralı bloggerler, biraz evvel Can Kafdağlı Hanım'dan "3'ümüz" sergisinin 12 Şubat'a kadar uzatıldığı haberi geldi. Gidin görün derim ben...