Emrah Serbes Ankara'da geçen polisiye romanlarıyla tanıdığımız genç bir yazar. "Her Temas İz Bırakır" ve "Son Hafriyat" polisiyelerini okumuş, hem yazım tarzına, hem kahramanı Behzat Ç.'ye, hem Ankara'yı bu kadar iyi tanımasına hayran olmuş, yeni kitabını sabırsızlıkla beklemeye başlamıştım. Beklentim yakınlarda gerçekleşti ama bu defa polisiye olarak değil, son kitap sekiz öyküden oluşuyordu ve ana tema ergenlik çağındaki erkek çocuklardı. Muhtemelen yazarın kendi yaşanmışlıklarından da yola çıkarak kurguladığı öykülerin tadı damağımda kaldı. Kimi zaman hüzünlenirken kimi zaman kahkahalar attım. Bir alıntı örneğin:"Hasta mısın evladım? Söyle bana neyin var, neden kırdın lambayı, yapma böyle..."
"Kırdımsa kırdım, ne olacak! Çok mu değerliymiş?"
"Lamba senden değerli mi evladım, lambanın a.... koyayım, lamba kim? Yöneticiye de dedim. Lambanızı s....., kaç paraysa veririz. Sen değerlisin benim için."
"Beni görünce yanmıyordu baba."
"Nasıl ya?"
"Görmezden geliyordu, yanmıyordu. Kaç sefer yok saydı beni."
"E beni görünce de yanmıyordu bazen, böyle el sallayacaksın havaya doğru, o zaman yanıyor."
"Hadi ya! Sahiden mi?"
"Evet ucuzundan takmışlar. Bizimle bir alakası yok."
Babama sarıldım, yıllar sonra.
Kurgu dünyasında bu kadar gerçek bir diyalog insanın içini acıtıyor...
Öyküye benzer öykü okumak isteyenler, hem neşelenip hem hüzünlenmek isteyenler, ergenlik çağında çocukları olanlar; sözüm size, BU KİTABI OKUYUN!
*Erken Kaybedenler/Emrah Serbes
İletişim Yayınları/143 sayfa/2009
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder