HAZİRAN DÖKÜMÜ / 5 TEMMUZ

Haziran ayının ilk yarısından hatırladığın ne derseniz tek kelimem var: Sıcak. Cehennem gibiydi Antalya, gel gör ki o sıcakta bir yandan Kocam Bey'in göz kontrolleri için üst üste hastaneye koşturmak, bir yandan evi ve kendimizi Ankara yolculuğu için hazırlamak gerekti. Araya birkaç arkadaş buluşması, birkaç film ve kitap sığdırmayı da başardım. Bayramın ikinci günü de sabah erkenden Ankara'ya doğru yola çıktık. Sonrası malumunuz. 

Bu ay okuduğum kitaplardan genel olarak memnun kaldım ki epeydir iyi kitaplara denk gelmiyordum:

-"Taşların Anlattığı" incecik ama dopdolu ve hüzünlü bir kitap. Fransa'nın küçük bir kasabasında yaşayan bir ailenin hayatı üçüncü çocuklarının engelli doğmasıyla birdenbire değişir. Bu olayın aile bireyleri üzerinde yarattığı etkiyi evin avlusundaki taşların ağzından dinliyoruz. Ben çok severek okudum, sanırım siz de seversiniz. ****

-Bulgar yazar Yorganka Beleva'nın öykülerinin toplandığı "Keder" Bulgar öykücülüğünü anlamak açısından iyi bir okuma oldu. Öykü okumayı sevenler için iyi bir sebep. ***

-"Kötü Kızlar" bu ay okuduğum en ilginç ve etkileyici kitaplardan biriydi. Arjantinli yazarın hayatından izler taşıyan sert bir roman. Sarmiento Parkı'nı mesken tutan travestilerin insanın içini hüzünle dolduran öyküsü. Aralara kaynaştırılan büyülü gerçeklik dokunuşları bile okunanları yumuşatamıyor. Sade dilli ama cesur bir anlatı... ****

-İkinci Dünya Savaşı'ndaki Paris'ten başlayıp Filistin'e, oradan günümüz İngiltere'sine uzanan, Flora ve Hannah'ın kesişen hayatlarını konu alan, süslü anlatımlara kaçmadan sade bir dille yaşananları anlatan çok güzel bir kitap "Eğer Beni Ararsan". Okuyun derim. ****

-Türkiye doğumlu Yunan vatandaşı Petros Markaris'in polisiyelerine bayılıyorum. Komiser Haritas bu kez askeri diktatörlük zamanından kalmış intikam cinayetlerinin izini sürüyor. Cinayetler sırayla "Ekmek", "Eğitim", "Özgürlük" mesajı veriyor ve çözmesi her zamanki gibi komiserimizin işlek zekasına kalıyor. En iyi kitabı değil ama polisiye seviyorsanız komşudaki yazarımızın "Ekmek, Eğitim, Özgürlük"ünü de seveceksiniz. ***

-Zülfü Livaneli ile Erdal Öz arasındaki mektuplaşmaları toparlayan (esasen daha ziyade Livaneli'nin mektupları" "Sazın Teli Koptu" beni biraz hayal kırıklığına uğrattı. Daha detaylı bir şeyler bekliyordum, bir de daktilo ile yazılmış mektupları okumak gözlerimi biraz zorladı açıkcası. Yine de dönemine kaynaklık etmesi açısından yayınlanması iyi olmuş. ***

-"Çizgiyi Aşmak" uzun zamandır kitaplıkta bekleyenlerden biriydi, sonunda okuma sırası geldi. Öğrencisine aşık evli ve çocuklu bir müzisyenin onunla yaptığı bir tatil kaçamağını ve kötü biten sonunu Viktorya dönemi romanlarının özelliklerinden biri olan bol doğa tasvirleri eşliğinde bitirdiğimde sevsem mi sevmesem mi tam karar veremedim. O dönemi seviyorsanız okuyun derim. ***

-Sıra geldi müthiş bir keyifle okuduğum kitaba: "Amida'nın Ruhu, Diyarbakır'dan İstanbul'a Likörlü Hayat". Diyarbakır kültüründe likörün yalnızca bir içki değil güzel zamanlara renk katan bir olmazsa olmaz olduğunu da öğrendim. Kimi zaman keyiflendim, kimi zaman gözlerim doldu. Yalnızca likör tarifi değil Diyarbakır yaşam ve yemek kültüründen de izler taşıyan bu güzelim kitabı okuyun, pişman olmazsınız. Silva Özyerli'nin yazın dili en az likörleri ve yemekleri kadar lezzetli. *****

-Ve son olarak resme eklemeyi unuttuğum Avusturya'lı yazar Margit Schreiner'in kitabı "Ev, Kadınlar, Seks". Baştan sona eril bir dille yazılmış bir monolog. Boşanmak isteyen karısına suçlama üstüne suçlama getiren, ağzına ıslak banyo terliği ile vurma isteği uyandıran Franz'ın ağzından dökülenleri öyle güzel yazmış ki yazarı erkek sanabilirsiniz. Sayfalar süren ve insanı sinirlendiren monologu sıkıntısızca okutmak da yazarın bir diğer başarısı olsa gerek. 3,5 dan ****

Vee sıra filmlerde:

Her bir filmi ayrı ayrı anlatmayacağım elbette. Öncelikle boşverin, izlemeye değmez dediklerimi sıralayayım. "Sanki Her Şey Biraz Felaket" gençlerin varoluş sorunlarından bunalacağınız, ne amaçla çekildiğini anlamadığım bir filmdi. Keza "Showing Up" da bir enstalasyon sanatçısının koşturmalarını konu etmiş, sıkıldım. "La Rayon Vert" oldukça eski bir Eric Rohmer filmi, yönetmeni severim o amaçla izledim ama ana roldeki mızmız kıza sinir oldum. "Lohusa"yı eminim ki çoğunuz Netflix'de izlediniz, izlemedinizse eğer vaktiniz boşsa, ütü falan yapacaksanız ya da sarma saracaksanız arada gülmek için izleyebilirsiniz, yoksa vakit kaybı. Ben de fasulye ayıklarken izledim zaten 😀 

Gelelim beğendiklerime: "Tall, Dark and Handsome" bir kısa film ve çok keyifli. "Lingui" Çad'lı kadınların ataerki ile boğuşmasını ele alıyor, çok tanıdık. "Green Border" bir mülteci filmi, gerçekliği insanı yoruyor ve üzüyor. "Şheyda" bu yıl sinemada izlediğim ilk film oldu. Başka Sinema kapsamında izledim, yine bir kadın filmi ve yine boşanmak istemeyen koca zorbalığı. Sinir bozucu bir Franz daha...

Ne yazık ki bu ay tek bir dizi, Benedict Cumburlop'dan "Eric". Sevdim mi? Kararsızım. 

Gelelim dinlediklerime:

-"Esmeralda", kısa bir öykü idi. Ne çok sevdim, ne de keşke dinlemeseydim dedim. 

-A.yşe K.ulin okumayı uzun yıllar önce bırakmıştım ama Ankara'ya gelip temizlik faaliyetine girişince dikkatimi vermeden dinleyeceğim hafif bir şey aradım ve "Dönüş"ü dinledim. Seslendirme korkunçtu, yazar kendisi seslendirmiş, vurgular, "e" harflerinin yanlış kullanımı ve ses tonu zaten çok sevemediğim kitabı daha da sevilmeyecek duruma getirdi. 

-Bu ay dinlediğim en iyi kitap Kemal Tahir'in öykülerinin-ki bazıları yarım kalmıştı-toplandığı "Zehra'nın Defteri" oldu. Deniz Yüce Başarır her zamanki gibi şahane seslendirmiş, öyküler de yazara yakışır güzellikte idi. 

-"Hamamname" Murathan Mungan'ın okumadığım kitaplarından biriydi. Kubilay Tunçer'in seslendirmesini çok sevmesem de İstanbul'un hamamları, çeşmeleri, suları hakkında edindiğim güncel ve tarihi, aynı zamanda da oldukça cesur bilgiler hoşuma gitti. 

-Emre Melemez en dinlenilmeyecek kitapları bile öyle bir seslendiriyor ki adeta yaşıyor insan. "Durmadan Leyla"yı çok sevmesem de yer yer eğlenerek sona erdirdim. 

Ve son olarak kahvelerimizi içelim ki hatırımız 40 yıl yürüsün:

Kalın sağlıcakla...