.

.
.

11 Ağustos 2012 Cumartesi

BİR DÜĞÜN HİKAYESİ


Dün akşam kuzenlerden birinin oğlunun düğününe davetli idik. Şık bir mekanda önce nikah kıyılacak, ardından düğün yemeği ve eğlencesi ile devam edilecekti. Eh araziye uygun olsun diye ben de şık birşeyler giyeyim istedim. Siyah dantel bir tuvaletim var, onu çıkardım dolaptan, giyindim, süslendim, yola koyulduk. Önce kuzenlerin evine gidilecek, oradan hep birlikte düğünün olacağı yere. Biz gittiğimizde damadın anne babasıyla-ki babası benim kuzen oluyor-diğer akrabalar yola çıkmaya hazır bekliyorlardı. Tam arabalara binileceği sırada farkettim ki ben o şık dantel tuvaletimin içine astar giymeden çıkmışım. Böyle bir şeyi nasıl yaptım akıl erdiremedim ama sanırım aceleyle unutmuşum. E ne yapacağız, böyle gidilmez, gayet transparan bir durum, Cannes Film Festivaline katılacak yıldız adayı değilim sonuçta. Kuzenimin eşine-yani damadın annesine-nazım geçer, gözünü seveyim dedim bana bir astar uydur. Bu arada nikah vakti yaklaşıyor, herkes söyleniyor, bir grup bindi gitti, biz dolaplarda astar arama derdindeyiz. O meret de bir türlü bulunmuyor, kadıncağız deşmedik dolap çekmece bırakmadı, damadın babası yani benim kuzen "geç kaldık" diye söylenmeye başladı. Onu da yolladık, biz aramaya devam ediyoruz. Lakin vakit geldi çattı, neredeyse nikah başlayacak, kadıncağız oğlunun nikahını kaçıracak. "Gidelim bari dedik, arabada bir çözüm buluruz". Sıkışık akşam trafiğinde mümkün olduğunca gaza basıp salona yetişmeye çalışırken ben de arabada duran oğlumun bebekliğinden kalma üzeri ayıcıklı pazen battaniyeyi belime doladım. Karizma yerle bir ama yapacak birşey yok. Kanter içinde salona girdik ki nikah kıyılmış bitmiş. Kuzenin eşi yani damadın annesi yüzüme öyle bir bakış fırlattı ki, yerin dibine girsem olurdu.
Sonra mı?
Sonra telefonun alarmı çaldı, uyandım:))

21 yorum:

  1. heheh yedirdim demiyosun inşalah bize
    O siyah dantel tuvaletini gelirken getir buraya belli mi olur. Bi rüyada burada görürsün. Ben astarı hazır ederim. Merak etme...

    YanıtlaSil
  2. Başlarda gerçek olduğuna inandım çünkü benim de lisedeyken servise eteğimi giymeyi unutup binmişliğim var:D

    YanıtlaSil
  3. İyi ki uyanmışsınız:)

    YanıtlaSil
  4. Ahah :)
    Toto hakkaten açıkta kalmış sanırım ablacım :)

    YanıtlaSil
  5. Valla ben de korktum o bakıştan:))

    YanıtlaSil
  6. hay allahım :) fena bir rüyaymışş

    YanıtlaSil
  7. Yüreğim ağzıma geldi. Böyle bir final asla beklemiyordum ve hep "ben n'apardım, kesin gitmezdim" dedim durdum içimden.

    YanıtlaSil
  8. heee heeee,çok iyiydi yaaaa:)))

    YanıtlaSil
  9. bundan böyyle sondan başlayarak okuyacağımm hocamm yazılarınızıı:))))
    bu ne yahu..
    yüzde yüz inanmıştım gerçekliğine olayıınn:))))
    :)))))
    şükür ki rüyaymışş..:))

    YanıtlaSil
  10. oh rüyamış :)))
    o bakış yoksa hiç silinmezdi :(((

    YanıtlaSil
  11. Allah iyiliğini versin, nasıl korktum

    YanıtlaSil
  12. Ayyy askolsun ya, dehsetle okumustum yaziyi.Neyseki ruyaymis.
    sevgiler.

    YanıtlaSil
  13. hah hah hah
    çok hoşsun
    pazen battaniyeyi bele bağlama olayı çok hoştu
    allahtan rüyaymış :)))

    YanıtlaSil
  14. dantel elbisenin altına battaniye bağlanıp nasıl gidilir? ahhhh o ne fena bir bakıştır, insan bunu nasıl atlatır, anlatırken bile fena olur, ahh vahh derkeneeeeeee çatttt....valla yedim Leylak Dalı. Yalan yok. Akraba ilişkilerinde kayın ailenin yeri isimli bir dosya bile açıyordum kafamda yeminle söylüyorum. Haydi cümlemize geçmiş olsun.

    YanıtlaSil
  15. çok güldüm çok sabah sabah iyi geldi valla :):):)

    YanıtlaSil
  16. stresten öldüm ben okurken :))

    YanıtlaSil
  17. Amannn Leylak dali, gerçek sandım çok! Tabi ya nasil unutulur dantel altina astar :)

    YanıtlaSil
  18. Hİ Hİİ!Anlamalıydım rüya olduğunu!..:))

    YanıtlaSil