PAZAR YÜRÜYÜŞÜ

Cumartesi günü bir güzel dinlenip yorgunluğumu attıktan sonra bugün uzun bir yürüyüş yapabileceğime karar verdim, karar vermekle kalmayıp uygulamaya da koydum. Sonbahardan bu yana Karaalioğlu Parkı'na gitmediğimi hatırladım ve istikamet belirleyip "marş, marş" diyerek koyuldum yola. Kaleiçi'nde daha önce hiç girmediğim sokaklardan geçerek ulaştım bu defa Antalya'nın bu en eski parkına. Girer girmez bizi açık havada, panolara yerleştirilmiş "Antalya'nın Kuşları" sergisi karşıladı. Biyolog Tamer Albayrak ile çizer Ferit Avcı'nın ortaklaşa hazırladıkları sergide Antalya civarında yaşayan kuş popülasyonu çizimlerle ve haklarında bilgiler verilerek tanıtılmıştı. Hepsini büyük bir keyifle inceledim. Baykuşları görünce Natali'nin, martıyı görünce Ataletimin, kızılgerdanı görünce de Beste'nin kulaklarını çınlatttım.

Gördüğünüz gibi sergiyi gezen sadece ben değildim, bu şirin yaratık da ziyaretçiler arasındaydı. Sergiyi inceleyip bitirdikten sonra hem dinlenmek hem de bir çay içmek için parkın içindeki çay bahçelerinden birine yerleştik; manzara güzel, hava latif lakin hizmet sıfırdı. Yarım saat oturup ısmarladığımız çaylar gelmeyince kalktık, yan taraftaki çay bahçesine geçtik. Oranın diğerinden farkı çayların çabuk gelmesiydi ama ne çayda iş vardı ne de serviste. Bu kadar güzel mekanlarda bu kadar berbat işletmecilik anlayışına ben akıl erdiremiyorum. Laf olsun kabilinden çayımızı içip kalktık ve yine uzun bir yürüyüşle dönüş yoluna vurduk.

Bu mavi boncuklu, yakışıklı pisi Kesik Minare'ye bekçilik ediyordu Kaleiçi sokaklarından birinde. Poz vermesini istedim ama yüz bile vermedi, kasıntı miyav.

An itibarıyla önümde çay fincanım amirimin evlilik macerasını izliyorum. Allahın izniyle nişanladık, bir saate kadar düğününü de görmeyi planlıyoruz. Fidayda oynamazsam bana da Leylak demesinler...