SABAH YÜRÜYÜŞÜNÜN TESBİTLERİ

Kaç gündür evden çıkmayıp hareketsiz kalınca bu yıl gerçekleştirdiğim 3D projemin en zor D'sinin sonuçları hafiften sinyal vermeye başladı. Geceden saati kurdum ve erkenden kalkıp kendimi sokaklara vurdum. Yaptığım uzun yürüyüşteki saptamalarım şunlar oldu:

-Antalya'da en erken yaprak döken ağaç çınar. Diğerleri mıh gibi dallarında çakılı dururken çınarlar takvime bakmışcasına Eylül ortasında sararmaya başlıyorlar.

-Yokluğumda Konyaaltı Caddesi'ndeki kocaman apartmanlardan birini yıkmışlar, yerine daha kocamanı yapılacak muhtemelen. Yürüdükçe gördüm ki pekçok apartman boşalmış, müteahhit eline gidip büyüyüp yenilenecek. Camları kırık, sıvaları dökük, mahzun mahzun dozerin kepçesini bekliyorlar. Onlar solarken bahçelerindeki begonviller inatla tırmanmayı ve çiçek açmayı sürdürüyor.

-Kaldırımlar yenilenmiş, güzelleşmiş ama insanlar güzelleşememiş. Heryer çekirdek kabukları, pet şişeler, kağıt mendil artıkları ve en kötüsü kuytudaki ağaç altları insan pislikleriyle dolu.

-Annemin ben çocukken özenle bakıp büyüttüğü, yapraklarını parlak olsun diye zeytinyağıyla sildiği kauçuk ağaçları Antalya'da sebil gibi. Farkettim ki kalın, kocaman, yorgan gibi yapraklarıyla hiç de dekoratif bir bitki değilmiş. Ev içine girmesin o, sokakları süslesin.

-Hurmalar yenecek hale gelmiş, tazesi pek güzel olur. Belediyeden bir ahbap bulmalı, bir salkım kestirip götürmeli eve:) Sahi belediye bunları toplatıp satıyor mudur?

Yürüyüş bitince pazara girdim. Bunlar da pazar incileri:

-Çiçek satan bir yaşlı adamdan bir demet beyaz kasımpatı aldım, sonra bir başka kovada daha minik sarı kasımpatılar gördüm, onlardan da almak isteyince adam demeti çekti elime tutuşturdu, "Al" dedi "bunlar kokulu hem, 1 liraya veririm. Ben öyle pazarlık yapmam, indirimi peşin yaparım. Bu yaşa kadar zengin olamadıysam s.ktiret parayı". Çiçek elimde bakakaldım.

-Çok taze kabaklar ve bostan patlıcanları gördüm bir köylü kadında, fiyatını sorar sormaz önce reklam başladı: "Al al bunlar çok taze, şinci kopardım dalından, hemi de organik hiç ilaç, formon yok." Ben seçmek için eğildiğimdeyse önce derin derin iç çekerek kelime-i şahadet getirdi. Ürktüm bir an, hazır eğilmişken bıçağı boynuma dayayacak sandım kurban niyetine. Ardından önce İhlas, sonra Fatiha surelerini okudu. Ruhanî bir havaya girdim aniden, sebzeleri tarttırdım, parayı ödedim "Hayırlı pazarlar olsun inşallah, Allah bol kazanç versin" diyerek uzaklaştım. Bu akşam okunmuş türlü yiyeceğiz anlayacağınız şifa niyetine.

-Her zaman portakal aldığım karı-kocanın sergisine uğradım sonra, ağaçlarından toplayıp getiriyorlar. Ben seçerken adam "pek datlandı bu hafta bunlar, pek datlandı" diye Fatmagül'ün abisi gibi tekrarlayıp duruyordu. İşin kötüsü ben tatlı portakal sevmem. Derken bir kadın yanaştı, "tatlı mı portakal" diye sordu. Adam "datlı, datlı, pek datlı" teranesine başlarken karısı araya girdi: "Portıkal bu datlısı da va içinde ekşisi de. Ne datlı datlı deyip durun" deyiverdi. Yeni gelen kadın almaktan cayar gibi olunca adam bir portakalı dörde böldü kadına doğru bir hamle edip "Sen avradın dediğine inanma yi de bak nasıl datlı" diye uzattı ağzına doğru. Kadın "yemem" diye geri çekildikçe ısrarını sürdürdü. Ben parayı ödeyip ayrılırken son gördüğüm kadının adamın portakallı elini ittiren eliydi.

Günün tamamını pazarda geçirsem hiç sıkılmam herhalde...