İMZALI KİTAPLAR

Kitaplara onca düşkün biri olarak zaaflarımdandır imzalı kitaplar. Hele de sevdiğim bir yazarın imza günüyse ne yapar eder katılmaya çalışırım. Kimi zaman çok ilgimin olmadığı yazarlara da kitap imzalattığım olmuştur tabii ama bu denk gelmiştir, pek özel bir gayret göstermemişimdir. Ankara'ya gelmeden kısa bir süre önce Antalya'da, boşluktan ne yapacağımı bilemediğim bir günde dökmüştüm imzalı kitapları önüme ve hepsinin dış ve imzalı iç kapaklarının fotoğraflarını çekip bir klasörde toplamıştım. Neler neler hatırladım onları karıştırırken bilemezsiniz. Demirtaş Ceyhun'dan imzalı iki kitabım olduğunu unutmuşum bile, görünce şaşırdım. Geçen yıl bu sıralarda kaybettiğimiz yazarın el yazısını ve imzasını görünce içim burkuldu. Mart/1995 tarihiyle atılmış imza. O yıllarda Seynan Levent sanırım TRT 2'de "Akşama Doğru" adıyla bir kültür ve sanat programı sunardı. Çarşamba günleri programın başında bir soru sorulur ve doğru bilenlere çekilen kurayla genellikle kitap olan hediyeler dağıtılırdı. Telefonu düşürmek çok zordu ama ben inat eder çevirir de çevirirdim, ta ki görevlinin "Alo" diyen sesi gelene kadar. Neredeyse abone olmuştum, en az 7-8 defa armağan kazandığımı hatırlarım, artık adresimi bile sormaz olmuşlardı. İşte bu kitaplar da Demirtaş Ceyhun'un konuk olduğu bir programda onun sorduğu soruyu bildiğim için adıma imzalı olarak gelmişti. Sonra Duygu Asena'ya 2004 yılında Antalya'da katıldığı bir etkinlik sırasında imzalattığım "Aslında Aşk da Yok" kitabı geçti elime, "eşit, özgür, mutlu ve güçlü bir yaşam dilerim" diye yazmış. Ne o, ne ben bilebilirdik o yılın sonunda hastalanıp kısa süre sonra da bu dünyadan gideceğini.

Akgün Akova en sevdiğim şairler arasındadır. Hiç ummadığım bir zamanda Kızılay'da yürürken bir cafenin camında imza gününün afişini görmüş, apar topar içeri dalıp sona ermek üzere olan imza etkinliğine ucu ucuna yetişmiş, en sevdiğim kitabını bir kez daha satın alıp, en sevdiğim şiirin, "Kuş Bakışı"nın olduğu sayfayı imzalatmıştım. "Bir çift kanat bir altın madeninden daha değerlidir" yazmış, imzalamakla kalmayıp desenler de çizmişti

Komik bir imza anım L.ale M.üldür'ün imza günündedir. O yıllarda etkinliğin yapıldığı kitabevinin müdürü arkadaşımdı, onu görmek için uğramış şairin kitap imzaladığını görünce "K.uzey Defterleri" ni kapıp sıraya girmiştim. Kitabı uzattığımda M.üldür başını kaldırıp bana baktı ve gözlerini kocaman açarak "Ben sizi tanıyorum" dedi. "Bu mümkün değil" dedim, "sizin yaşadığınız şehirlerde ben hiç uzun süreli bulunmadım". "Hayır, hayır" dedi, "bu dünyadan değil, öbür taraftan tanıyorum". "Bismillah" çektim içimden ve kitabı imzalatmakla oradan kaçmak arasında ikircikli kaldım. Ama o benim kaçmama fırsat vermeden kitabı önüne çekti, içine kitabın herhangi bir yerinden birkaç satır yazdıktan sonra "Ruh arkadaşıma" diyerek imzalayıp uzattı. "Ben sizi çok sevdim" demeyi de ihmal etmedi. Hemen ayrıldım oradan, ruh arkadaşımla da bir daha karşılaşmadım ama Yeni Türkü'nün seslendirdiği, sözleri ona ait "Destina" şarkısını her dinleyişimde bu olayı hatırladım.

Kitap imzalatırken çok okuruna yakın, mütevazı yazarlarla karşılaştığım gibi burnu düşse eğilip almayacak, uzatılan kitabı görev yaparcasına imzalayan ünlüleri de gördüm. İtiraf edeyim ki bu durumdan sonra onların kitaplarına ben de uzak durdum. Önlerinde en uzun kuyruk oluşan yazarlardan biri Murathan Mungan'dı, normal karşıladım, diğeri ise T.una Kiremitçi, ona akıl erdiremedim. Beni en mutlu eden imzalar ise yıllardır tanışmayı beklediğim, idol öykücüm Füruzan'ınki ile ilk kitabı basılıp bana getirdiğinde açtığım kapağın içindeki müthiş duygulu ithafıyla kızkardeşiminki idi.

İmzalı kitap öykülerim bitmez ama bu yazı burada bitsin, aksi takdirde ciltletmek gerekecek. Kitapların hayatınızın başköşesinde olması dileği ile...

Ek: Kitapkolik sitesi kitap ödüllü bir yarışma düzenlemiş. İlgilenenler linki tıklayabilirler.