.

.
.

23 Temmuz 2009 Perşembe

DEĞİRMENLERE KARŞI BİR YALNIZ AĞAÇ


Bu benim zeytin ağacım; Datça girişinde, Kızlan Köyü'ndeki eski yel değirmenlerinin tam karşısında. 3 yıl önce bir bahar günü gördüm onu ve gördüğüm an büyülendim. Hangisine bakacağımı şaşırdım; arkada kunt yapıları, doyumsuz güzellikteki silindirik formları, taş gövdeleri, rüzgara açılmış kanatları ile baktıkça bakılası değirmenler, önde ağaçların bilgesi, durmuş oturmuş, başı dik zeytin ağaçları ve ayağınızı bastığınız her santimetre karede papatyalar, gelincikler. Benim zeytin ağacım hepsinden uzakta, ayrıksı ve gururlu değirmenlere bakıyordu. O bir Don Kişot'tu. Değirmenlere meydan okuyan yürekli bir şövalye. 'Benim" dedim, "Bu zeytin ağacı benim, sahibi kim olursa olsun yüreğimin içinde benim" Kalbimin birazı zeytin ağacının yanında, zeytin ağacının fotoğrafı makinemde ayaklarım geri geri giderek ayrıldım ordan. 3 yıldır yukarıdaki fotoğraf çerçeve içinde, çalışma masamın üstünde asılı. Baktıkça yaşama sevinci ve enerji veriyor bana.

Geçen yıl yine Datça'ya düştü yolum. Değirmenlerin orda indim arabadan. Ağacım beni bekliyordu, biraz daha gelişmiş, dal budak salmış, gövdesi kalınlaşmış. Sarıldık, hasret giderdik. Ben inanıyorum ki o da uzaklarda kendisini seven birinin olduğunu biliyor ve o toprağa bağlı olduğu, ben de yaşadığım sürece birbirimize güzel duygular aktaracağız. O değirmenlere karşı bir yalnız zeytin ağacı ama benim hep yanında olduğumun farkında...

8 yorum:

  1. Eminim senin gücünle duruyor ayakta...
    Datça'ya geldiğinde benim yanımdn geç bu sefer.
    Hem de tanışmış oluruz zeytin ağacının vesilesiyle....
    Çok güzel bir resim gerçekten.Datça da vazgeçilemez bir yer.Alışkanlık yapıyor insana...

    YanıtlaSil
  2. Sevgili Leylak Dalı; Ne güzel bir manzara. Etrafı çiçeklerle bezenmiş zeytin ağacı da nefis duruyor. Görüyorum ki, sen de benim gibi doğaya ve içindeki herşeye aşıksın.

    SİTEM
    Önde zeytin ağaçları arkasında yâr
    Sene 1946
    Mevsim
    Sonbahar
    Önde zeytin ağaçları neyleyim neyleyim
    Dalları neyleyim
    Yâr yoluna dökülmedik dilleri neyleyim
    Yâryâr
    Seni kara saplı bir bıçak gibi sineme sapladılar
    Değirmen misali döner başım
    Sevda değil bu bir hışım
    Gel gör beni darmadağın,
    Tel tel çözülüp kalmışım
    Yâryâr
    Canımın çekirdeğinde diken
    Gözümün bebeğinde sitem var

    Bedri Rahmi Eyüboğlu

    Ne alakası var deme lütfen, Ağaç zeytin, manzarada bir de değirmen görünce bu çok sevdiğim şiiri hatırladım ve Seninle paylaşmak istedim.

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  3. Tanımasak da birbirimizi aynı şeyler için çarpabiliyor kalpler, ne güzel...Eğer vaktiniz olursa benim 14 Aralık 2008 tarihli yazımı okuyun lütfen..Çünkü rüzgar tanrısı size selam söylemişti.Sizin ağacınızın yanıbaşından...Sevgilerimle Zehr@

    YanıtlaSil
  4. Sevgili Çınar,
    Kendine nick olarak "Çınar"ı seçen birinin doğayı çok sevdiği aşikar zaten. (yoksa Çınar gerçek adın mı? Bu isimde bir öğrencim vardı, çok tembeldi ama adından dolayı özel bir sevgi duyardım ona:)Yazdığın şiiri ben de çok severim, eline sağlık, nasıl da uymuş, sevgiler..
    Zehra Öğretmenim,
    Yazınızı okudum, değirmenden esip ağacıma dokunarak gelen rüzgarın selamını aldım, yüreğime koydum. Aynı duyguları paylaşabilmek ne güzel. Bahçenizde benim için de bir bardak çay için. Sevgiyle kalın...

    YanıtlaSil
  5. Canım; Adım çınar değil ama ağaçlara büyük ilgim, hayranlığım var.Küçücük bir ağacın bile gölgesinde nasıl da serinleriz çok sıcak bir günde değil mi? Hatta Yapraklarını tamamen dökmüş kupkuru bir ağacın bile kollarını göğe açarak 'yakarışı' inanılmaz ihtişamlı ve asil görünmüştür her zaman bana. Adımda o nedenle'Çınar' oldu:)

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  6. Leylak Abla :), biraz daha uğraşırsak akraba çıkacağız sanırım.Ben de Beldibi'nde oturuyorum.Anlaşılan görüşmemiz şart oldu.
    Falcı dükkanı mı? Müşteriden bol ne var.Özellikle bu sıkıntılı dönemde umudunu buna bağlamış ne çok insan var tahmin ediyorsundur.Müşteri gani,merak etme....
    :D

    YanıtlaSil
  7. Bir dostun hep "orada" olduğunu bilmek..Bir dost ki hep var. Dimdik ayakta.Sadık..güvenilir. Köklü..Siz onu sevmeye devam ettiğiniz sürece o da orada sizi bekleyecektir. Sevgi ve sabırla.Yeter ki siz vazgeçmeyin.

    Sevgiyle kalın...

    YanıtlaSil
  8. Benim de portakal ağaçlarım vardı, babaannem dikmiş zamanında her yaz Antalya'ya geldiğimde konuşurdum onlarla.
    İzmit'de de kiraz ağacım.
    Ağaçlar kadar sadık dost var mıdır acaba?

    YanıtlaSil