HELLÖ / 19 EKİM

Ekim'in 19'u olmuş, hiç söylemiyorsunuz. Bu nasıl bir ay böyle, burası neresi, ben kimim? Günden, saatten haberim yok kaç gündür. Oysa her şey ne güzel başlamıştı, Ankara'dan maaile dönmüş, çocukları Side'ye yolcu edip kız kardeşle binlerce adım atmıştık. Hava sıcak, Antalya mis, biz pek keyifliydik. Sonra çocuklar döndü, daha keyifli olacağız diye beklerken sırayla Covid olduk. Ben assolist olduğum için en son girdim sıraya ve en son çıkacağım tüm muhasebe kurallarını altüst ederek, ne FİFO, ne LİFO, benimki LİLO 😃

Diğer tüm aile bireyleri iyi şükür, teskereyi aldılar, evlerine döndüler. Ben 8. günümü eda etmekteyim, şafak sayıyorum, ağır bir durumum yok, grip tarzında geçirmekteyim ama yine de yoruyor kerata, kerata fazla sevimli oldu, şerefsiz daha uygun 😡 Bütün mesele kafamda, tüm kanalizasyon boruları tıkalı. Basınç farkından dolayı kulaklarım tıkırdıyor, burnum lıkırdıyor, genzimden çağlayanlar akıyor, dünyanın tüm samanları kafamın içine dolmuş gibi, işin garibi gövdemin bu durumdan haberi yok, olağan sürecinde yaşayıp gidiyor. İlk birkaç günü çoğunlukla istirahat halinde geçirdim ve bu süreçte laptopu ayak ucuma kurarak 4 bölüm "Yargı", tüm bölümleriyle "Andropoz" ve 3 bölüm "Cezailer" izledim. Sayısız şeker patlattım. 15 gün tek satır bile okuyamadığım için sonunda elime bir kitap alabildim, Nilüfer Kuyaş'ın tuğla boyutundaki 600 küsur sayfalık "Yeni Baştan"ına başladım. Henüz başlardayım ama ilgiyle okuyorum, fonda 27 Mayıs İhtilali ve arka planı var. Kendime saman kafayla bir hafta süre tanıdım bitirmek için, bakalım...

Covid'i bir yana bırakırsak evimi özlemişim, Antalya'yı da haliyle. Gel gör ki Antalya bizden iyilere karışmış gibi, sokakta benzerimize rastlamak biraz zorlaşmış, Ruslar, Ukraynalılar, Araplar ve Orta Asyalı arkadaşlar her yerdeler, geçen gün 3 yıl sonra bindiğimiz belediye otobüsünde yegane yerliler şoför ve bizdik. Buralar hala yaz, arada 2-3 gün yağmur yağdı, serinledi, bir gece fena gökgürültülü ve şimşekli fırtına çıktı. Bugün güzel, yakıcı olmayan bir güneş var, iyi geliyor bana. 

Bende durum bundan ibaret. Bugünlük bu kadar olsun, yazıyı kız kardeş buradayken gittiğimiz yerlerden iki fotoğrafla bitireyim de içiniz açılsın; Yat Limanı panoraması ve Düden Park'ın şelalesi:

Not: Daha önceki postuma yazdığınız yorumlara malum sebeple cevap veremedim, affeyleyin...