.

.
.

5 Eylül 2010 Pazar

KEYİFSİZ...


Keyifsizim ve sevimsizim bugün. İçim sıkılıyor, ruhum daralıyor. Sebep çok yorgun oluşum da olabilir, bu sabah minik Nehir'in melek olup kanatlandığını okumam da olabilir. Günlerden Pazar oluşu da olabilir, gece rüyamda annemi canlıymışcasına net görmem de olabilir. Mutfak penceresinden gördüğüm manzaranın da içimi acıtarak katkıda bulunması mümkün. Uzun zamandır her iki apartmanın da temizlik ve merdiven yıkama işlerini üstlenen 100 yaşında gösterdiği halde 60'ına ancak ulaşmış kadın apartmanın sahanlık camlarını silmekteydi binbir zorlukla. Annemin sağlığında ona "Anne" diye hitap ederdi, tuhafıma giderdi bu durum, annemden kat kat yaşlı görünürdü çünkü, asıl yaşını ve yaşadıklarını öğrendiğimde çok üzülmüştüm. Öyle acılar yaşayıp öyle zor günler geçirmiş ki birdenbire ihtiyarlayıp o yaşta donmuş sanki. Tanıdığımdan beri hep aynı görünümde, iri kalçalarını ve göbeğini sığdırdığı bol şalvarı, yaz-kış üstünden çıkarmadığı yün yeleği, başındaki kat kat örtüler ve alnından geçirdiği bantla hiç değişmiyor. Gördüğü yerde "Aney, nasılsın?" diye hatır sorar. Şimdi de apartman penceresinde görünerek hüznüme hüzün kattı, üstüne bir de annemi hatırlattı.

İyisi mi kalkayım bu bilgisayarın başından. Şu herkesin övüp durduğu "Ejderha Dövmeli Kız" ile bir de ben tanışayım, bakalım övdükleri kadar var mıymış. Belki sıkı bir polisiye kafamı biraz dağıtıp kendime getirir. Haydi Pazar ola...

16 yorum:

  1. Nehir' çok çok üzüldüm. Cümlelerin tükendiği an bu andır işte Nurşen'cim.

    YanıtlaSil
  2. Çok üzüldüm Nehir'e... Sözün bittiği yer derler ya. Allah geride kalanlara sabırlar versin.

    YanıtlaSil
  3. dün filmini izledim ejderha dövmeli kızın tekrar, kitabı iki kat merak ettim,inşallah okumak bana da kısmet olur.

    YanıtlaSil
  4. Selam bloğunuzu daha yeni keşfettim:)Yazılarınız çok hoşuma gitti ..Keyifle bakındım..ama bu saatte daha detaylı bakamadım..
    Herkes yatıp el ayak çekilince sakin kafayla tekrar ziyaret edeceğim..Sevgiyle kalın..Tülay..

    YanıtlaSil
  5. Zaman zaman hepimiz yaşıyoruz böyle günler. Bir kaç olumsuzluk üst üste gelmiş üzerine bedeni yorgunluk da ilave olunca...
    Polisiye tercihin akıllıca.
    Her şey düzelmiş olacak eminim yarın kalkınca.
    Çok ca kullanmışım zannımca:)))

    YanıtlaSil
  6. üzgün olmamak imkansız! nehir'in hikayesini bilmiyordum. senden görünce blog'a bakayım dedim, arşive daldım.

    kahroldum.

    YanıtlaSil
  7. Bugün hiç gezinti yapmamıştım bloglar da..Nehir bebeğin hikayesini biliyordum,okuyunca şimdi üzüldüm...üzülmemek mümkün mü..ailesine sabır dilemekten başka elimizden birşey gelmiyor ne yazık ki...

    YanıtlaSil
  8. Nehir bebeği bende ara ara takip ediyordum yeni okudum ve çok üzüldüm.
    Bende bazı zamanlar yolda gördüğüm bazı yaşlı beyleri Babam'a benzetiyorum. İçimi özlem kaplar o zaman işte.

    YanıtlaSil
  9. Şenizcim,
    Nehir'e üzülmemek mümkün mü?
    eh işte insan bazen dayanıksız bir gününde oluyor, herşey üstüne geliyor.
    Öptüm seni canımcım.

    YanıtlaSil
  10. Sevgili Butterfly,
    Haklısınız ne desek boş, sadece sabır dilenebiliyor.
    Sevgiyle...

    YanıtlaSil
  11. Aslıcım,
    Ben tamamını okuyacak cesareti hiç bulamadım kendimde. Çok zor çok, Allah sabır versin, başka ne denir...

    YanıtlaSil
  12. Asucum,
    Haklısın arada kasvet basıyor insanı. Birsürü tatsız durum da üstüste gelince bazen çekiyorsun kepenkleri. Neyse haklısın, bugün daha iyiyim ve öpüyorum seni.

    YanıtlaSil
  13. Noyumberry,
    Hoşgeldiniz. Blogumla ilgili güzel sözlerinize çok teşekkürler, her zaman beklerim. Sevgiyle...

    YanıtlaSil
  14. Cat,
    Ben de dün 100 sayfayı devirdim, şimdilik çok enteresan birşey bulamadım ama kitap tuğla maşallah. İlerleyen sayfalarda bakacağız duruma. Sevgiler...

    YanıtlaSil
  15. Kontrast,
    Haklısın, sözün bittiği yer gerçekten. Dileklerine katılıyorum...

    YanıtlaSil
  16. Özlemcim,
    Haklısın canım, çok zor. Allah ailesine sabır versin.

    YanıtlaSil