Sabah komşunun alarm sesiyle uyandım, beş dakika boyunca çaldı: "Vuuuk, vuuuk, vuuuk.....". Ben kalktım, muhtemelen apartmanın diğer bireyleri de kalktı ama beş dakika sonra alarm tekrar ve beş dakika sonra tekrar "vuuuk"lamaya başladığına göre komşu hala uyuyordu. Esasen kendisi için bir şey istiyorsa namert, maksat apartman halkına uyandırma hizmeti olsun.
15 gündür her sabah Cevriye ile Tevriye'yi Fizik dersine götürüyorum, lakin ikisi de mankafa olduğu için bir türlü öğrenemediler, alıp biçki-dikiş kursuna vereceğim ama parayı peşin ödedim, bitene kadar devam etsinler, belki son anda gaza gelirler diyorum pek umudum olmasa da. Pandemi sürecinde ciddi anlamda çile bu iş, çift kat maske ve yıkanabilir giysilerle gidiyorum, sanırım kış mevsimi ve hareketsizlik herkesin bedenindeki ağrıları, sızıları coşturdu, merkez tıklım tıklım. Ağrılar nedeniyle merdiven inip çıkmak (Hasan Sör bizim evde yaşamıyor) resmen işkence, maskeyle tedavi almak ayrı işkence, acaba bu süreçte covid kapar mıyım endişesi ayrı işkence (ki evden çok seyrek çıkan biriydim), tedavi sonrası eve dönüp yıkan, yıka, dezenfekte et işlemleri katmerli işkence. Elektrik akımı altında kitap okumaya çalışıyorum ama diğer kadınlar altın günü havasındalar, bir sohbet, bir muhabbet. Sanırım en suratsız kişi benim ortamdaki. Yanımdaki yatakta Azeri bir kadın var, her gün kendi kadar görkemli görünüşlü ve pür makyaj gelini getirip bırakıyor, sonra gidiyor. İkisinin de leopar desenli maskeleri var ama maske boyutu göz bandından hallice olduğu için hanımın burnu ikide bir dışarı fırlıyor. Ciddi bir endişe kumkuması olduğum için sonunda ikaz ettim ve galiba kadıncağızı biraz ürküttüm, şimdi bana ürkek ürkek bakıyor. Onun seansı hayli uzun sürüyor ve süreç boyunca fizyoterapistle muhabbet ediyor. Telefonundan torunlarının resmini gösteriyor, "Men çok üzülürem balalara, okula gidemirler, aylak olurler" diye dert yanıyor. Akım verildiğinde, "Geldi mi?" diye soran görevliye "Yahşi, yahşi" diye cevap veriyor, herkesle konuşuyor, bir benle suskun, isabet 😃 Ben zaten herkesle suskun, elimden gelse kaçıp gideceğim, o derece zul geliyor. Çünkü hala en ufak bir geri dönüş alamadım ağrıların azalması yönünde. Önümüzdeki hafta sonuç ne olacak göreceğiz bakalım.
Tedavi dönüşü o kadar ağrılı ve yorgun oluyorum ki gün boyu oradan oraya sürünüyorum. Ev kalktı gidiyor yerinden, ancak yemek, bulaşık. Kitap-oyun-bilgisayar üçgeninde geçiriyorum zamanı. Blu TV'de "Bonkis" diye 15 dakikalık bölümlerden oluşan bir diziye takıldım ama çabucak bitti, zaten daha 3 bölümü çekilmiş, devamını merakla bekliyorum, pek eğlenceli. Bugün Netflix'de "50 M²" diye bir yerli dizi başlamış, ondan bir bölüm izledim. Mubi'de biraz gecikmeli olarak "Taksim Hold'em"i, internette "Nomadland"ı seyrettim. Uzun süre ayaklarımı sarkıtarak oturamadığım için biraz kesintili oluyor haliyle bu izleme halleri. Bir süredir de online tiyatro gösterimlerine takılıyorum Moda Sahnesi'nin. 4 oyun izledim, en çok "Babamı Kim Öldürdü?"yü beğendim, 30 Ocak'ta tekrar gösterimi var, izlemenizi öneririm. Her şey online oldu ve canım çok sıkılıyor aslında bu işe, oyun bitimi oyuncu selam verirken hüzünlendim, orada olup canlı canlı alkışlamak vardı ama buna da şükür diyelim.
Bugün sanal marketten ısmarladığım ürünler geldi, muz da istemek gafletinde bulunmuştum, şekil A'da görmektesiniz, yemyeşil göndermişler, fotoğrafta görünen renge aldanmayınız, ışıktan tam belli olmamış, bildiğiniz "Ham meyveyi kopardılar dalından" türküsü 😃 Yazdım siteye, "bunlar yaza olgunlaşır, ben seneye yemek istiyordum, bunu alın ağacını gönderin" diye 😄
Hayat bu aralar böyle geçiyor dostlar, bu ay çok güzel kitaplar okudum, şubat başında yazarım hepsini. Şimdilik kalın sağlıcakla...
Ağrı kadar kötü bir şey yok bu dünya da. Ama her insanın da çektiği bir ağrı çeşidi
YanıtlaSilvar. İnşallah şifa bulursun sevgili leylak dalı. millet bir acayip
zaten nereye gidersen git mutlaka gerekli gereksiz konuşan çok oluyor. ben de
her ortamda elinde kitabıyla oturanlardanım yani azınlık.
nomaland güzeldi değil mi. nasıl bir göçebelik hikayesi. çok zor. o yaşta
bu kadar yalnız kalabilir miyim bilmiyorum.
Ah aynen, hep ağrılıydı dizlerim ama bu seferkinin misli menendi görülmemiş. Bakalım dr kontrolde ne diyecek. Sanırım pandemi beni de suskun yaptı, kimseyle iki kelam edesim gelmiyor. Yaşama sevincimiz uçtu sanki.
SilNomadland'daki hayat hiç bana göre değil açıkcası, biraz konformistim sanırım :)
Yeşil muzlarla alakalı hafta sonu güzel bir şey paylaşacağım hocam, tavsiye ediyorum şimdiden heheheh :)
YanıtlaSilAklımda bulunsun :)
SilLeylakcığım,
YanıtlaSilUmuyorum ki Cevriye ve Tevriye derslerini bir güzel öğrenmiş olarak mezun olacak ve senin yüzünü güldürecek. :)
Sağlıcakla...
Ah inşallah Ekmekçim, ağzından bal damlıyor :)
SilHerkesle konuşuyor bir benle suskun, ben zaten herkesle suskun :)) Çok tatlı ya.
YanıtlaSilCevriye ile Tevriye acaba Glucosamin HCL ve Chondroitin konusunu bir araştırsa mı? Annem çok uzun zaman çekti, bu üçünü içeren bir tabletle çok rahatlıyordu. İsterseniz alır yollarım hemen :)
Canımsın ya, çok sağol. Denedim Glucosamini de aynı terkiple, pek faydası olmadı. Salı dr görecek bakalım ne diyecek. Sol dizim hep ağrılıydı ama çekilir düzeydeydi çok ormazsam, bu sağ çok kötü çarptı, iki dizimde de sanki 3 kilo ağırlık ve bir avuç cam kırığı taşıyorum. Umarım geçici de olsa bir çözüm bulunur, zira çekilir şey değil. Çok sevgiler...
SilGeçmiş olsun,zamansız olmuş.Bu kadar kasarken iyileşeceği varsa da iyileşmez gibi demeden şom ağzımı alıp gideyim😂o azeriye ne oldu paşinyan raks ediyirdin demek isterdim🙌
YanıtlaSilNice mutlu, sağlıklı,keyifli yaşlara
YanıtlaSilÇenebaz
Cok cok seker bir yazi:) resmen koca bir gulumseme ile yaziyorum bu yorumu.Biraktigiz yorum harika,tepkilerini merak ediyorum:) Cok gecmis olsun.
YanıtlaSilŞu ortamda fizik tedaviye gidip gelmenin ne kadar zorlayacağını anlıyorum. Dilerim faydalı olsun.
YanıtlaSil