.

.
.

13 Kasım 2024 Çarşamba

GİTTİK/GEZDİK/GELDİK 1-UTRECHT / 13 KASIM

Dikkat: Hayli uzun bir yazıdır, söylemedi demeyin 😉

Leylak Dalı olarak da tanınan Alice, Harikalar Diyarı'ndan pazartesiyi salıya bağlayan gece yarısı itibarıyla dünyaya iniş yaptı 😀 Şu aralar yol yorgunluğunu atmaya çalışmakta 😊

Efendim bu anonstan sonra gelelim geçen hafta neler olduğuna. Takipçilerim bilirler, biz belli zamanlarda kız kardeşle gezginlik yaparız. Bu yaz için kendimize daha geniş kapsamlı bir plan yapmış idik, kardeşim Hollanda'ya doktora için giden iki öğrencisinin davetlisi idi, kambersiz düğün olmayacağı için ablasını da yanına alması bir nevi farz olmakta idi (Nalınca keseri gibi kendime yontmakta üstüme yoktur 😀) Gelgelim benim değilse de kardeşimin önünde bir vize duvarı vardı ve bu duvarı aşmak yaz itibarıyla mümkün olmadı, daha doğrusu duvarın yanına yanaşmamız sonbaharı buldu. Vize de tuttu kış başında çıktı. Ucu ucuna bilet bulduk, yazlık valizlerle gelmiş ben zavallıcık mağazalardan kışlık kazak, alışkın ayaklarımın rahatlığı açısından ta Antalya'dan bot ve neyse ki bir zamanlar getirip Ankara'ya bıraktığım eski bir manto ile seyahat gardırobumu düzdüm. Ankara'dan direkt uçuş bulduk ve 4 Kasım günü saat 17.00'de bir uçak dolusu gurbetçi kardeş ile gökyüzüne revan olduk. Koltuk aralarının darlığı, gurbetçi kardeşlerimizin avaz avaz sohbetleri, bebelerinin uçak koridorunda koşturmaları ve koltuk arkalıklarına yediğimiz tekmeleri saymazsanız 4 saat sonra Avrupa kentlerinin ışıklarına baka baka Amsterdam Schiphol Havaalanı'na vasıl olduk. Yolculuğun başında gökyüzünün bize sunduğu güzelliği de es geçemeyeceğim, yeni ay altında uçak uçağa karşı:

Havaalanında bizi kardeşimin öğrencilerinden M. karşıladı. Daha sonra karşıya geçip pek çok kez kullanıp detaylarına vasıl olacağımız "Amsterdam Centraal Station"a girerek uçak yolculuğundan ve gürültüsünden yorgun gövdemizi tren koltuğuna attık ve yaklaşık 40 dakika sonra gençlerimizin oturduğu Utrecht'e ulaşmıştık. Bu defa Utrecht Centraal Station'daydık ve giderek burayla daha samimi olacaktık. Tren istasyonunun alt katı otobüslerin toplanma merkezi ve bir merdivenle aşağı inip trenden otobüse geçiş yapıyorsunuz. Pek hoş, pek güzel. Daha biz ülke değiştirmeden indirimli kartlarımız M. tarafından hazır edilmişti sağolsun. İlk binişten sonra otobüslerin huyunu, suyunu öğrendik. Tam lisansı bitirmiş, yükseğine başlayacaktık ki dönüş günü geldi 😀 Otobüslerde ve istasyon turnikelerinde hem binerken, hem inerken kart basılıyor. Sebebi şu imiş, binişte son durak parası alınıyor, inerken artan kısım iade ediliyor. Nasıl ama çözmüşüz sistemi değil mi? Yalnız otobüsler soğuk, bu noktada Utrecht Belediyesi'ne sitemliyim 😀 Neyse ilerleyen yazılarda bu konulardaki daha gelişkin görüşlerimi sunacağım sizlere (Bir haftada uzman(!) oldum yahu)

Biz de trenden inip kalacağımız eve gitmek için otobüse bindik. Saat ilerlemiş ve hava kararmış olsa da yol boyu gördüğümüz evlerin ışıklarının yanık ve perdelerinin sonuna kadar açık olması dikkatimizi çekti. Geniş pencerelerden evlerin içi olduğu gibi görünmekteydi, meğer Hollandalıların adeti imiş ve bunun Kalvinist gelenekten geldiği söyleniyormuş, ben onların yalancısıyım. Yanisi, gösterişli bir hayatımız yok, bakın da görün merak ediyorsanız demek istiyorlar anladığım kadarıyla. Bu gelenek evlerin pencerelerine bakarak kimlerin Hollandalı kimlerin göçmen olduğunu anlamak için belirleyici bir durum, göçmenlerin perdeleri basbayağı kapalı. Nitekim biz de şehir merkezinin biraz dışında, genellikle göçmenlerin yaşadığı mahallelerdeki sosyal konutlardan birindeki öğrenci evine konuk oluyoruz. Sağ olsun N. bizi bir hafta boyunca ailesinden biri imişiz gibi ağırlıyor. Bu sosyal konutlar ya bitişik nizam, iki-üç katlı, kale duvarı gibi uzun binalar ya da oldukça yüksek ve çok daireli apartmanlardan oluşuyor. Çok fazla göçmen var Hollanda'da, genellikle kasiyerlik, inşaat işçiliği, tamirat vs gibi işlerde  çalışıyorlar ve gördüğüm kadarıyla herkes birbirine alışmış, tabii bu benim dışardan gördüğüm, kısa süreli gözlemim. 

Ertesi sabah farklı bir ülkede olmanın heyecanıyla açıyoruz gözlerimizi ve kahvaltının ardından kendimizi otobüse yerleştirip istasyonda M. ile buluşuyor, Utrecht'i keşfe çıkıyoruz. Gün boyu taban tepiyoruz, ben gezinin sonlarına doğru gençlere ayak uydurmakta biraz zorlansam da gıkımı çıkarmadan devam ediyorum. "Bas bas tabanları yollara/Bi daha mı gelicez Hollanda'ya?" 😀

Zaten yeteri kadar yazmışım, artık daha çok fotoğraf koyayım ki sıkmayayım sizi, arada açıklamalar yaparım bildiğim ya da öğrendiğim kadarıyla:





Kanalları ve sivri çatılarıyla oyuncak evlere benzeyen binaları görünce keyifleniyoruz. Çocukluğumdaki çok sevdiğim tahta bloklu yapı oyuncaklarım geliyor aklıma, hafiften bir nostalji yaşıyorum. 




Sonra efendim Dom Kulesi ve Katedrali ile tanışıyoruz. Kendisi Hollanda'nın en yüksek kulesi olma ünvanına sahipmiş:


Bu tanıştığımız ilk kule ama son olmayacak, gittiğimiz her şehirde benzerlerinden ve boydaşlarından bir veya iki-üç tane göreceğiz. Kule'ye varmadan önce küçük bir kitapçı görüyor ve adetimiz üzere hemen dalıyoruz (kendi küçük ama avizesinin maşallahı var):


Aydınlık ve çok sevimli bir kitapçı bu ve arka tarafında küçük ama yemyeşil bir bahçe var, insanın içi açılıyor:


Kitapçıdan bir-iki ayraçla çıkıyor ve Kule'ye doğru ilerliyoruz.


Katedrali geziyor, meydanda dolaşıyor ve Utrecht Üniversitesi Rektörlüğü'ne girip öğrenci olmak istediğimizi söyle...miyoruz tabii ki ama bu gördüğüm en şık rektörlük binalarından biri. 


1636'da kurulmuş ve hala taş gibi! Biz de 30 yıllık binaları kentsel dönüştürüyoruz. Aslında bu binayı yıksalar yerine ne güzel bir AVM olur, tam da meydanda 😀

İçi de dışı kadar güzel, üstelik muhtemelen bir tez savunmasına denk geliyoruz, şık giyimli kadınlar, erkekler, üniversite senatosu üyeleri falan toplanmış. Salonlar çok güzel, merdivenler, vitraylar şahane, bahçe derseniz krallara layık. Bayılmadan çıkalım şuradan en iyisi:


Ve fakat acıktık, kendimize birkaç unlu mamul, birer de bira alıp şehri çevreleyen şahane parka dalıyor ve kuru yaprakları çıtırdatarak köpeklerini ve bebeklerini gezdiren sarışın Hollandalıların yanından geçip bir banka konuşlanıyor, kanala, kanalın kıyısındaki bebek evlerine, rengarenk sonbahar yapraklarına ve ağaçlara bakarak karnımızı doyuruyoruz. 


Sudaki yansımaları resmedenler var...


Karnı doyanın gözü yolda olurmuş, tekrar merkeze dönüyoruz. Hollanda'ya gelmişiz, peynir almadan mı gidelim?


Çaktırmayın, içerisi fena kokuyor ama peynirler çok lezzetli. Ortaokuldaki coğrafya öğretmenim- komiktir ki kendisi ortaokuldayken de babamın coğrafya öğretmeni imiş, yaşını siz hesap edin artık-derdi ki: "Hollanda peynirinin iyisi ayak kokar". Iyk!


Yolda şu arkadaşa rastlıyoruz, Kanal'a bakıyordu, dönerken de bakıyordu, eminim hala bakıyordur. 

Hava biraz soğuyor ve soba görüntüsü verilmiş ama esasen tüpgaz alevinden ibaret camekanlı zımbırtıların olduğu bir cafeye oturup ısınıyormuş gibi yaparak birer kahve içiyoruz, etraf kalabalıklaşıyor. Utrecht halkı için piyasa vakti...

Bizim başımız kel mi, kahvelerimiz bitince katılıyoruz piyasacıların arasına. Birer külah patates kızartması alıyoruz, malum buralarda ve komşusu Belçika'da meşhur bu uyduruk yemek. Zaten patatesi satan yer de Brüksel kökenli olsa gerek, çişli bebenin adını taşıyor: "Mannekenpis". Patates kızartması bildiğimiz kızartma, olayı üstüne dökülen sosta. Lakin ben sosundan hoşlanmıyorum, yumuşatıyor patatesi, bundan sonrakileri sossuz yiyeceğim zaten.



Hava hafiften kararmaya ve soğumaya başlıyor, biz de dönüşe geçiyoruz ama eskiden postane olan, şimdilerde kütüphaneye dönüştürülen binayı gezmeden de gitmiyoruz:



Binanın dışı ve içi. Heykeller, vitraylar ve kubbe çok görkemli. Burası lobi gibi kullanılıyor, gençler gelip müzik yapabiliyorlar. Üst katlarda kitap ve çalışma salonları var. Ayrıca her yaştaki çocuklar için ayrı bölümler düzenlenmiş, veliler çocuklarını kapıp gelmişler. Fena halde imreniyorum.


Üst kat pencerelerinden şehre bakış...

Çıkışta üzerimize gelen bisiklet nehrinden kendimizi zor kurtarıp karşı kaldırıma atlayabiliyoruz. Sanırım bütün ömrümce görmediğim kadar bisiklet gördüm bir günde.

Günü şununla bitireyim; şehrin değişik yerlerindeki bu ters çadır benzeri madeni koniler pisuar, çişi gelen beylerin kullanımına amade 😀


Otobüsümüze biniyor ve Hollandalıların perdesiz pencerelerinden görünen soft ışıklı, şık evlerine göz atarak geçici yuvamıza dönüyoruz.

Buraya kadar geldiyseniz size benden bir Hollanda bileti demeyeceğim tabii ki, sadece okuyan gözünüze sağlık diyeceğim. Bakalım ertesi gün nereye gideceğiz?








25 yorum:

  1. Hoş geldiniz. Evlere bayıldım ne kadar güzel görünüyorlar. Bu perde kapatma sadece bizim gibi toplumlarda galiba yabancı dizilerde de görüyorum hep öyle. Devamını bekliyorum sizi okumak çok zevkli. Hülya

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hülya Hanım çok sağolun, gerçekten evler şahaneydi, zaten Hollanda'nın en önemli özelliği o evler, oyuncak gibi, biblo gibi. Devamı gelecek sizin gibi okuru bulduktan sonra yazmaz mıyım hiç :)

      Sil
  2. Heyecanla bekliyordum bu yazıları, ba-yıl-dım! 🧡

    YanıtlaSil
  3. ay ne güzel gezmişsiniz ve de yazmışsınız öğretmenim :) fotoğraflar da şahane (ben de nilay örnek gibi ne çok şahane diyorum :P)
    gurbet ellerdeki bu temiz, ferah, sakin ve yeşil ortamlar nasıl huzurlu...iyi ki gitmişsiniz. devamını tabii ki bekliyoruz

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok güzel gezdik gerçekten, gençler sağolsun, onlar olmasa biz ne dili anlardık, ne yön bilirdik, sayelerinde çok güzel vakit geçirdik. Nilay örnek gibi kimse şahane diyemez, zira o söyleyemiyor :)) Devamı geliyor, yeter ki siz okuyun :)

      Sil
  4. Sefanız olsun,alışınca durulmuyor tekrar yola çıkarsınız, yeni yerler sizi bekliyor 🥰

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Valla alışınca durulmasa hoş olur da, bu işin bir de Euro kısmı var ki o işi biraz bozuyor :)) Teşekkürler...

      Sil
  5. Ooooh sefanız olsun çok iyi yapmışsınız. Almanya’da da perde yoktur ve aynen göçmenlerin evleri belli olur hemen :)) Annemler başta rahatsız oluyorlardı içeriye bakan olmadığını farkedince şaka yollu akvaryum gibi ev demeye başladılar tam alışamadılar :)))
    Utrecht hiç değişmemiş… Hahaha peynirler güldürdü beni! Külahta patates yediniz demek, eskiden Almanlar için bira patates derlerdi ama patates Hollanda adetiymiş galiba bizimkiler Hollandalı turistleri Alman bilmiş :))) Almanlar her fırsatta Hollandayı aşağılarlar dilleri bebek dili gibi derler, kültürlerini kendilerinden zayıf görürler ama bence kültürü koruma konusunda Hollanda Almanyaya bin basar, sanatta, mimaride ve güler yüzlülükte :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Valla sefamız oldu C'cim. Komşu olduğunuz belli, demek sizde de perdeler açık, tam anneme göreymiş aslında, nefret ederdi kapı ve perde kapanmasından rahmetli :) Patates yedik ama soslu halini sevmedim, bildiğimiz patates ayrıca. Zaten Hollanda yemekleri hep apartma sanki komşularından, bence patates Hollanda'dan ziyade Almanya ve Belçika'ya yakışıyor, birine haşlama, birine kızartma gibi :)) Son cümlene kesinlikle katılıyorum, en ufak bir faullerini görmedim kaldığım sürece, hep saygılı, hep güler yüzlü idiler...

      Sil
  6. Ne kadar güzel yerler ve ne kadar güzel anlatmışsınız. Temizlik, yeşillik, düzen, estetik... Az katlı, kırmızısı görünen evler... Çok şey değil aslında ama işte biz özlem içindeyiz maalesef. Çok güzel bir yazıydı. Perde kapatmama olayı enteresan bir bilgi oldu, ben hiç bilmiyordum.
    Teşekkürler 🥰

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten tam da dediğiniz gibiydi, çok yorulduk ama müthiş keyif aldık. Ve bol bol iç çektik :(
      Çok sevgiler...

      Sil
  7. Hoşgeldiniz, merakla yazılarınızı ve fotoğrafları bekliyordum. Ne güzel anlatıyorsunuz gitmiş kadar olduk. Teşekkürler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoşbulduk ve teşekkür ederim. Severek okuyorsanız ne mutlu bana, devamı gelecek...

      Sil
  8. Sefanız olsun, daha nice gezilere inşallah. Koşa koşa ikinci yazıya gidiyorum şimdi ❤️

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sağol kuzum oldu valla, her ikimiz için de en güzel dilek, nice gezilere olsun. Mideni üşütme yalnız :)))

      Sil
  9. Merhabalar.
    Hollanda gezinizle ilgili Utrecht paylaşımınızı da okudum ve inceledim. Emin olun, çok beğendim ve mutlu oldum. Sizin bu Hollanda gezi paylaşımı ile sayfalarınızı bir yere kopyalayıp arşivlemek istiyorum. Buna müsaade edersiniz herhalde. Çünkü benim için de anlatımları ve görselleri bir kaynak değerindedir.
    Selam ve saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Recep Bey merhaba. Bir hafta boyunca her gün bir şehir olmak üzere çok yoğun gezdik, sırayla her şehri sayfamda paylaşacağım yarın Amsterdam mesela. Elbette ki arşivleyebilirsiniz, yalnız sayfam kopyalamalara kapalı. Tüm yazıları yayınladıktan sonra bana bir mail adresi verirseniz size hem yazıları, hem fotoları yollayabilirim, tabii arzu ederseniz. Selam ve saygı bizden...

      Sil
    2. Merhabalar.
      Ne demek, elbette. Benim de dikkatimi çeken perdesiz evlerdi. Hem de kaldırıma sıfır duvar ve pencere, biz kaldırımdan yürürken, evin içi görünür, ama bizden başka hiçbir Hollandalı kafasını çevirip de bakmazdı.
      son paylaşımınızda da yazacağım yorumda tekrar ederim. e_mail: yazblogcu@gmail.com
      Teşekkür ederim.
      Selam ve saygılarımla.

      Sil
  10. Merhabalar.
    Akşamın ufkunda ve bulutların üzerinde hilal görülen fotoğraf karesi, herhalde uçaktan çekilmiş bir fotoğraf karesi olsa gerek. Doğru mu? O gün hangi aydı ve ayın kaçıncı günüydü hatırlıyor musunuz?
    Teşekkür ederim.
    Selamlarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet Recep Bey, uçaktan çektim, 4 Kasım Pazartesi günüydü, saat 17.30 ya da 18.00 civarı olsa gerek. Bulutlar yorgan gibiydi ve hilalin altından dikkat ederseniz iki uçak geçmekteydi...

      Sil
    2. Merhabalar.
      Verdiğiniz bilgiler için çok teşekkür ederim. Ben hilalin hep takibini yapıyorum da, o şekilde görülen hilal acaba kaç günlüktü, onun hesabını yapacağım da onun için sordum. Örneğin o gün hava bulutlu ve kapalı aşağıdan hilali görmek ne mümkün, ama uçak bulutların üzerinde seyredince hilali görmek de mümkün oluyor tabi. Hilalin altındaki o sis bulutlarından iki uçağın geçtiği anlaşılıyor; ama, ben bunu siz uyardıktan sonra fark edebildim. Çünkü ben sadece hilale odaklanmıştım.
      Tekrar, çok ama çok teşekkür ederim. Verdiğiniz tarih notumu aldım. Sağ olun.
      Selam ve saygılarımla.

      Sil
  11. Özlemişiz gezi yazılarını, keyifle devamına geçiyorum. Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de yazmayı özlemişim, pek iyi geldi, tekrar gitmiş gibi :))

      Sil
  12. Hollanda'da benim de ilk dikkatimi çeken şey, evlerin pencerelerinde perdelerin açık oluşuydu:)
    Geçen gün Hollanda yazılarınızı şöyle bir görmüştüm, müsaitken rahat rahat okuyayım dedim. Ve başladım:)

    YanıtlaSil