KUMSALLAR BOYUNCA BAK, AYAK İZLERİMİZ VAR

Pazar günü öğleye doğru Marmaris'ten hareket ettik. Mola yerimiz Bafa Gölü kıyısında bir balık lokantası oldu. Çok leziz bir kefal ızgara yedikten sonra zeytin ağaçlarıyla çevrelenmiş bu güzel mekandan ayrıldık.

Akbük sapağından sonra dağın tepesinde uzun saplı, nazlı birer papatya gibi salınan rüzgar tribünlerini gördüm, tam 15 tane idi. Arabadan ancak bu kadar fotoğraflayabildim.

Arkadaşlarımızın yazlığı Akbük'ü geçtikten sonra Bozbük denilen koyda, zeytin ağaçları arasındaki bir sitede. Zeytin ağacı gördüm mü saygı duruşuna geçmek isterim, benim en sevdiğim ağaçtır, bilge duruşu, soylu görünüşü ile. Evin terasından görünen manzaraysa begonvillerle sarılı.

Sabah deniz kıyısındaydık, çamlarla çevrili Bozbük koyunda.

Plaj güzelleri; çanta, şapka, şemsiye, gözlük, kitap beşlisi. "Sessizlik"i okumaya çalıştım ama başarılı olamadım etrafa bakmaktan. Kitap elimde sürünüp durmakta, benimle birlikte epey yer gördü, epey etkinliğe katıldı. Ankara'ya gidince al baştan yapmak gerekecek zira konusunu unuttum bile.

Etraftaki siteler geneklikle emekli cenneti olduğundan denize girenler de toraman yaşlı hatunlar ve göbekli kırçıl amcalar. O nedenle kilo konusunda komplekse kapılmıyor insan bu plajda, öyle çıtır fıstıklar, 90-60-90 dilberler nadirattan.

"Kara Kitap"cığım, ayaklarım senin için suda bu fotoğrafı çekerken aklımdan sen geçmektesin, öpücüklerimi yolluyorum.

Sürrealist tablo gibi görünen bu fotoğraf kıyı boyunca yürürken çekildi. Zavallı balığın gövdesinin akibeti meçhul.

Ve karşınızda "Leylak Dalı". Namımız ve şanımız Akbük sahillerinde de yürüsün. Beni izlemeye devam edin. Şimdi yemek zamanı, izninizle kaçıyorum...