HAFTA ORTASI / 6 HAZİRAN

Terden yapış yapış uyandığım iğrenç bir Antalya sabahında C'ciğimin paylaştığı şu Oscar'lı kısa film yüzümü gülümsetti. Kendi ırkımıza da ırkçılık yapabilmemiz mümkünmüş 😂

Antalya Haziran başında kendi sıcaklık rekorunu kırma konusunda yoğun çalışmalar yapmakta. Gölgede 42 olan sıcaklığı varın bir de güneşte hesaplayın siz. Tamam bu derecelere alışkınız da bunlar Temmuz ve Ağustos'un müfredat programında idi, daha Mayıs'ı yeni arkada bıraktık yahu insaf. Ankara'ya gidişimin geciktiği bir zamana rastlaması da enteresan tabii 😊

Sıcak falan ama kendimi dışarı atmaktan da vazgeçmiyorum ne hikmetse. Birkaç gündür rahatsız eden bir diş ağrım var, geçer diye bekledim ama baktım olmuyor diş hekimimden randevu aldım. Muayene etti ve dişte bir problem olmadığına kanaat getirdi, ağrılı olanın yanında oldukça besili bir aft oluşmuş, ona bağladı. Bakalım, aft iyileşene kadar bekleyeceğiz, geçmezse vaziyet karanlık, kanal dolgusu gerekebilir. Şimdilik nisbeten stabil. 

Diş hekimi ile işim bitince kartımdan üstüste iki kere para çeken cafe ile görüşmek üzere mekana gittim, durumu gözlerine soktuğum halde son derece lakayt davrandılar. 3 gün oldu bekliyorum para iade edilsin diye, olmadı bu sıcakta tekrar gidip tepelerine bineceğim. Sinirle çıkmıştım oradan ama yan taraftaki mekanın begonvilleri antidepressan etkisi yaptı:

 

Sanat sakinleştirir dedim ve sıcağa aldırmadan Antalya Kültür Sanat'taki Gülseren Südor Sergisi'ne gittim nostaljik tramvaya atlayıp ve karşıma ne çıktı:

Canımın içi at kestaneleri. At kestaneleriyle olan muhabbetimi bilen bilir, bilmeyenler bilenlere sorsun, bir daha yazmayayım. 

Bu yalın resmi çok sevdim, telefon renkleri tam anlamıyla aksettirememiş aslında, orijinali çok daha güzeldi. 

Gülseren Südor ve eşi ressam Teoman Südor

Güzel bir sergi gezip klimalı mekanda ferahladıktan sonra cehennem sıcağına çıktım tekrar. Arkadaşımla buluşmak için sözleştiğim yere doğru yürüdüm. Kalekapısı'nda araç trafiğine kapalı, alışveriş mekanlarının yoğun olduğu bir yol var, kaldırım boyu manolya ağacı dikili. Hepsi açmış, öyle güzeller ki, fotoğraf tam aksettiremese de dayanamayıp çektim:

Dondurmacının önünde sözleşilip de dondurma yemeden gidilir mi? Yedik tabii ki, acaip ne varsa dondurması var bu dükkanda. Yeşil erik ve nar aldım bu sefer, fotoğraf daha önceden sanırım bögürtlen ve mandalina idi buradaki:

Günün geri kalanı her biri ayrı çeşit ilginç garsonların hizmet ettiği bir mekanda kahve sohbetiyle geçti, dondurma üstü gıybet gıdası almış olduk 😂.

Dün bütün gün kendimi eve kapattım, zira dışarı çıksam fırın kebabı olmam işten değildi. "Green Border" isimli uzun bir film izledim. Geçen yılın en iyi 50 filmi sıralamasında yer alıyordu. Mülteci sorunları üstüne çekilmiş film Polonya-Belarus sınırında yaşanan tüyler ürpertici ve çok etkileyici olayları konu alıyordu. Bir yandan sıcak, bir yandan filmin verdiği iç sıkıntısı ile kendimi mutlu ettim, aferin bana (!) Sonra kalkıp balkonu yıkadım ama balkon içeriden daha sıcaktı, odaya dönüp "Keder" isimli, Bulgar bir yazarın kaleme aldığı öyküleri okudum. Hepsi 88 sayfa idi zaten çabucak bitti.

Fatma Karanfil ölmüş, çok üzüldüm. O da, ben de çok gençken o çıtı-pıtı, doğal güzelliğine bayılırdım. Huzurla uyusun, gençliğimizi renklendirenler birer birer gidiyor.

Şimdi müsaadenizi rica edeceğim. Kocam Bey'in göz kontrol randevusu için hastaneye gitmemiz gerekiyor, sıcakta çok mutlu eden bir olay haliyle. Umarım olumlu sonuçlarla döneriz. Kalın sağlıcakla...

NOT: Tarihe bakınca hatırladım. Bugün blogumun 15. doğum günü imiş. Ömrümde yaptığım en verimli işlerden biridir benim için bu blogu açmak. Bana şahane dostlar kazandırdı, çok şey öğretti, yeni insanlar, yerler tanımamı sağladı, yazım kabiliyetimi arttırdı, şahane paylaşımlara sebep oldu. O yüzden kendisine, kendisini var ettiğim için de kendime müteşekkirim. Çok yaşa Leylak Dalı, ömrün uzun olsun...