NİSAN DÖKÜMÜ

Nisan telaşlı bir aydı. Kocam Bey'in göz kontrolleri, benim gözdeki sıkıntılar, çocukların gelişi, gezme-tozma derken kültürel ve sanatsal faaliyetler biraz sekteye uğradı, gözümde uçuşan çeşitli zımbırtılar görüşümü zorladığından okuduğum kitap sayısı da beklentimin altında kaldı. Mayıs ayında telafi etme dileğiyle bakalım neler yapmışız:

Uzun zamandır okuduğum en düşük kitap sayısıdır sanırım, toplamda biri e-kitap olmak üzere ancak 5 kitap okuyabilmişim. Eh bu ay da böyle olsun bakalım. 

-Yiyun Li'nin yazdığı "Kazkafanın Kitabı"nı çok severek okudum. 50'li yılların başında Fransız taşrasında yaşayın iki yakın arkadaşın, Fabienne ve Agnes'in öyküsü. Ele avuca sığmaz, gözü kara çoban Fabienne ile daha sakin, okullu Agnes birlikte bir kitap yazmaya karar verirler. Köyün papazı da onlara yardımcı olacaktır.  Kitabın temasını belirleyen aslında Fabienne'dir ama kitap Agnes'in adıyla basılır, sonra olaylar gelişir. Devamını yazmayayım, bence okuyun...

-"Babam Hasan Ali Yücel" bir nehir söyleşi. Oğlu şair Can Yücel'in "Çağın en güzel gözlü maarif müfettişi" diye tanımladığı Milli Eğitim eski bakanlarından ve Köy Enstitülerinin kurulmasında öncülük edenlerden Hasan Ali Yücel'in yaşam öyküsünü okuyoruz kitapta. Kızı Gülümser Yücel anlatıyor, Arda Kukul kaleme alıyor. Bu tarz kitapları sevenler için tavsiyedir...

-"Kızıl Serap" ve "Ayten" 1892 doğumlu siyasetçi ve yazar Burhan Cahit Morkaya'nın kaleme aldığı iki roman. Birbirini takip ediyor, ilk kitap anneyi, ikinci kitap ise kızını konu almakta. Daha ziyade eski Yeşilçam filmlerini andırsa da o yıllarda yazılmış bir kitabın bu kadar modern Türk kadınlarını konu alması şaşırtıcı. Okunmasa da olurmuş...

-Öykü konusunda çok seçiciyim, başladığım öykü kitaplarının çoğunu yarım bırakıyorum, uzun soluklu okumalar daha çok ilgimi çekiyor. Fakat bu kez e-kitap olarak okuduğum "Hayalet Bakıcısı"ndaki öyküleri çok sevdim, uzun zamandır bu kadar iyisini okumamıştım. Tavsiye ederim, Storytel'de e-kitap olarak mevcut.

Gelelim dinlediklerime. Storytel'i en çok zamanında eksik bıraktığım ya da uzun yıllar önce okuduğum ve unuttuğum kitaplara geri dönme şansını verdiği için seviyorum. Yakup Kadri'nin "Ankara"sı bunlardan biriydi söz gelimi. Yine aynı yazarın "Sodom ve Gomore"sini de severek dinledim. "Aile Çay Bahçesi"ni daha önce okuduğumu seslendirmenin yarısına gelince farketsem de bir kez daha keyifle dinledim. "Ağrı Dağı Efsanesi" tipik bir Yaşar Kemal kitabı, "Rüyalar ve Uyanışlar Defteri" biraz gündemden kalkmış olayları konu alsa da ilgi çekiciydi. "Ah Minel Hayat" ise dinlenmese de olurmuş...

Nisan ayı filmlerine gelirsek:

Oscar ödüllerinin dağıtımı sonrası film izleme hızım azaldı haliyle, bu ay 5 filmle kapattım seyir defterimi. Elbette ki en sevdiğim film hem Juliette Binoche'nin başrolde olması, hem de mutfak ve yemek hallerini konu alması nedeniyle "The Taste of Things" oldu. Yine "Totem" çok ilgiyle izlediğim ve biraz da hüzünlendiğim bir yapım oldu. Ölüm döşeğindeki babasına büyükbaba evinde bir doğumgünü partisi düzenlenirken olaylar küçük kızın gözünden konu ediliyor. Etkileyici bir film olmuş. Luis Bunuel'in burjuva hayatını hicvettiği "The Discreet Charm of The Bourgeoisie" eski bir yapım ama kara mizahıyla ilgi çekici. Ve iki Türk filmi "Uçuş 811" ve "Cam Perde". ikisini de sevmedim... 

Ana akım medyada izlediğim üç dizi (Bahar, Kızılcık Şerbeti, Yargı) dışında sadece iki diziye fırsat bulabildim. Birisi "Kuş Uçuşu"nun üçüncü sezonu idi ki laf olsun diye çekilmişti bence. Diğeri "Midsummer Night" ise sabun köpüğü gibi renkli ve neşeli  sıradan bir yapımdı. 

Nisan ayının sanatsal faaliyetleri bir tiyatro ve iki konserle sınırlı kaldı. "Evaristo" geçen yıl kaybettiğimiz Civan Canova'nın yazdığı tek kişilik bir oyundu, iyi bir konuydu ama sahnelenmesini o kadar iyi bulmadım.

Operamızın 25. kuruluş yılı nedeniyle düzenlenen gala ise çok keyifliydi, birinci bölümde sergilenen balelerden, ikinci bölümde ise operalardan bölümler sunuldu. "Anadolu Nefesli Beşlisi" nefesli sazlar çalan 5 gencin oluşturduğu bir topluluktu ve çok güzel bir konser oldu. 

Nisan ayı kahvelerimiz biraz yetersiz kaldı, yine de höpürdetelim ki 40 yıl sürsün hatrımız 😉

Yeni etkinliklerde, kitaplarda, kahvelerde görüşmek dileğiyle...