PENCEREDEN BAKARKEN

Biraz evvel içine Bergama Tulumu ufalanıp, kıtır ekmek eklenmiş tarhana çorbası ile dolu bir kaseyi tepsiye yerleştirdim ve pencere kenarına konuşlandım. Farenjitim ve öksürüğüm atağa kalktığı için bu ara mümkün olduğunca sıcak sıvılar tüketmeğe çalışıyorum. Belki tuhafınıza gidecek ama ben tanesiz çorbaları kocaman bir kupadan yudumlamaya bayılırım, bir tek tarhana çorbası istisnadır, onu yukarıda yazdığım gibi ekmek ve peynir ilavesiyle kaşıklamayı severim. Her neyse çorba bitene kadar aşağı yukarı 15 dakika oturdum pencere kenarında. Bu arada gözüme takılanları sıralayım:

- Yoldan geçenlerin % 90 ı siyah giyimliydi. Kabanları, paltoları, ayakkabıları, çantaları, bere ve kaşkolları siyahtı. Üstelik karşıda kız yurdu var, o gençlerin bile çoğu siyahlara bürünmüştü. Acaba gelir düzeyinin kısıtlılığından mı kaynaklanıyor, giysiler herşeye uysun diye mi siyah alınıyor?

- Yürürken cep telefonuyla konuşan birini uzaktan izlemek çok komik oluyor. Adamın biri bağıra çağıra karşısındakine dert anlatmaya çalışırken bir yandan da ısrarla eliyle uzaktaki bir noktayı gösteriyordu. Acaba telefonun öbür ucundaki görüyormuydu ki?

- Caddenin kenarına parketmiş arabaların hemen hemen hepsi kış Ankara'sının rengiyle uyumlu olarak metalik gri. Gri renkte araba almayanları uyumu bozdukları için dövüyorlar mı acaba?

- Ortalığa renk veren yegane şey ticari taksiler, sarışın sarışın dolaşıyorlar yollarda. Ne hikmetse gerçekten taksi bekleyenlere aldırmayıp, karşı kaldırıma geçmek için yolu gözleyenlerin önünde ısrarla duruyorlar ve insanların karşıya geçebilme şanslarını engelliyorlar. Özellikle mi yapıyorlar dersiniz?

-Yürürken dengeyi sağlamak için kolları öne arkaya sallamak gerekli ise elleri ceplerinde yürüyenler dengesiz mi?

İşte böyle, bir kase çorba içimi süresince kafama takılanlar bunlar, daha fazla tahammül edemedim dışarının renksizliğine. Şimdi "Rita" yı okumaya devam edeceğim. Dün gece Rita'nın kolyesinin dedikodularını dinlemiştim, birazdan Namık'ın klarineti ile sohbete girişeceğim. Yazımı bitirmeden önce dün bahsettiğim portakallı kekin tarifini vereyim, Mavianne merak etmiş, belki başka yapmak isteyenler de bulunur. Belki de bildiğiniz bir tariftir ama ben yine de yazayım:

Kek için:

2 portakalın suyu ve kabuğunun rendesi
7 yemek kaşığı un
7 yemek kaşığı şeker
3 yumurta
Yarım paket kabartma tozu
Şekerle yumurtayı çırpıp portakal suyu ve kabuğunu da ekliyorsunuz. Un ve kabartma tozuyla da karıştırıp fırına veriyorsunuz. Çok büyük bir kalıp kullanmayın, bu malzemeyle ufak bir kek oluyor.

Üzerinin sosu için:

2 portakalın suyu
1 portakal kabuğu rendesi (Daha kekre bir tad isterseniz 2 portakal da olabilir)
3 yemek kaşığı şeker
Malzemeler küçük bir kapta kaynatılıp biraz koyultulur. Ilınınca fırından çıkan kekin üzerine kaşıkla gezdirilir.
Afiyet olsun...