ARANJMANLI YILLAR 2

Nerde kalmıştık, devam edelim.

Berkant ve Samanyolu fırtınasının ardından ergenlik sorunlarımızla boğuşurken bizlerle yaşıt bir kız çıktı piyasaya, "Dünya dönüyor sen ne dersen de/Yıllar geçiyor farketmesen de" diyerek aklımızı başımızdan almıştı Nilüfer. Dinleyip dinleyip hüzünleniyorduk. Oysa daha ne dünyanın dönüşünün farkındaydık ne de yıllar şimdiki gibi çabucak geçip gidiyordu, bütün suç başımızda esen kavak yellerindeydi. Sonra bir şarkı daha yaptı Nilüfer, Tanju Okan ve Modern Folk Üçlüsü ile, "Une Belle Histoire" şarkısının Türkçe versiyonu idi bu, hala dinledikçe gözlerim yaşarır:

Son ışıkları yüzünde yansıyan
Yokolup giden bir ateşin
Alevi değil miydi kalbimi ısıtan
Aşk denen o parlak güneşin
İşte seyredin görün sonlarını
Hani aşk herşeye kadirdi
Sevenler mutlu olurdu
Ne günahları vardı bu gençlerin
Şu dünya kurulalı beri
Kim ayırdı sevenleri
Biz evet, evet, evet biz kendimiz...

Bir yandan Timur Selçuk dinliyorduk; Ayrılanlar İçin, İspanyol Meyhanesi, Sen Nerdesin, Beyaz Güvercin. Şimdiki gibi şan tekniğiyle söylemezdi o zamanlar Timur Selçuk şarkılarını, daha bir içten, daha bir şarkı gibiydi sanki. Son yıllarda dinleyemiyorum ne yazık ki yeni tarzını. Hey Dergisi alırdık her hafta, Hıncal Uluç yazardı ve Ali Kocatepe. Hafif müzik dünyasını oradan takip ederdik. Sonradan Nilüfer'in de Türkçesi "Seni Beklerim Öptüğüm Yerde" yi söylediği "El Cordobes" şarkısı çok gündemdeydi. Bahar gelip havalar ısındı mı sınıfımızın caddeye bakan açık pencerelerinden içeriye hergün aynı saatte "El Cordobes" i çalan bir ıslık sesi dolardı. Sınıf arkadaşlarımızdan birine aşık delikanlının hergün bıkmadan yinelediği bir ritüeldi bu. Biz kıkırdaşırken bunun bir çeşit serenat olduğunu anlamayan öğretmenlerimiz sinirlenir, ıslık sesine "Susun!" bağırışları karışırdı. Okul çıkışlarında kovalar içinde laleler satılırken Kamuran Akkor da bir yandan "Laleler", bir yandan "Dağlar Kızı Reyhan" ile coştururdu bizi.

Selçuk Ural'a bayılırdım, "Rüyamda Seni Gördüm Dün Gece" ve "Kumsallar Boyunca Bak, Ayak İzlerimiz Var" şarkılarını dinlemeye doyamazdım. Yıllar sonra adamcağızı askerlik görevi nedeniyle Astsubay Orduevi'nde sahne aldığında bir düğünde izlemiştim. Çok tuhafıma gitmişti o meşhur sanatçıyı askerlerden oluşan bir orkestranın solisti olarak çocuklar pistte oynaşır, ana-babaları limonata ve pasta yerken onlara hitaben şarkı söyler görmek.

Derken Barış Manço fırtınası başladı, "Dağlar Dağlar", arkasından "Derule" fırtına gibi esti yaz tatili boyunca. "Kol Düğmeleri" geride kalmış, "Unutamadım"a daha sıra gelmemişti. Türk Sanat Müziği solistleri de hafif müzik parçaları söylemeye başlamışlardı. Nesrin Sipahi "Dr Jivago" filminin müziğini Türkçe sözlerle seslendiriyordu: "Gelsen Bana Güneşler Doğardı". Gönül Yazar "Love Story" nin ünlü şarkısını "Aşk Hikayesi" adıyla plağa okuyordu. İnci Çayırlı bile "Yağmur Çiselerken ve Kıskanıyorum" adında iki şarkı içeren bir 45'lik çıkarmıştı. Neşe Karaböcek zaten gırtlak nağmeleri yaparak sanat müziği eserlerini bile hafif müzik ve arabesk havasında okuyordu: "Artık Sevmiyiciyiiiim"

Henüz Sezen Aksu yoktu ama Ajda Pekkan her daim mevcuttu , yeni yeni popüler olduğu o yıllarda "Ben Bir Köylü Kızıyım" şarkısını bile söylemişti. Selda, Asu Maralman, Rana-Selçuk Alagöz isimlerini duyurmaya başlamışlardı. Cem Karaca Anadolu pop tarzını başlatmıştı. Hafif müzik piyasasası iyiden iyiye canlanmıştı ve neredeyse Eurovision'a girmek üzereydik. 70'lerin ikinci yarısı da diğer yazının konusu olsun...