GEZERKEN, İZLERKEN, OKURKEN / 7 OCAK

Yılın son haftasındaki aktivite 2022'de kaldı. Bu hafta sadece tek bir gün arkadaşlarla buluştum, bugün de yürüyüş bahanesiyle çıkıp soluğu Kaleiçi'nde aldım. Bunca senedir Antalya'da yaşıyorum, Kaleiçi'nde hâlâ görmediğim sokaklar olduğunu farkettikçe şaşırıyorum. Labirent gibi bir yer, neresi nereye çıkıyor belli değil. Haydi gelin biraz da sizi dolaştırayım:

Restore edilmiş binaların yanısıra eşsiz güzellikte ama çökmek üzere olan konaklar da var, daha ciddi bir restorasyon projesinin bizzat yetkililer tarafından uygulanabilmesini arzu ediyor insan gördükçe. 

Meselâ şu, kapısını çektiğim konak pek harap, pek de güzel, keşke el atılsa, 1887'ye tarihlemiş kendini, bu zamana kadar yıkılmamış ayaktaysa, daha uzun yaşamayı hak ediyor sanki. 

Kaleiçi Noel ve Yeni Yıl havasından henüz çıkamamış, pek çok yerde süslemeler, ağaçlar hâlâ sökülmemişti, malum eğlence mekanlarının yoğun olduğu bir yer. Bugün gittiğim sokaklara daha önce gitmedim mi, yoksa gözümden mi kaçmış bilmiyorum, bir tane vaktiyle kilise olup dönüştürülmüş cami, iki tane de kilise gördüm. 

Şu iki bina arasındaki aralık bizi çok güldürdü, bir dilim kesilip alınmış gibi. Sahiplerinin arasında bir anlaşmazlık vardı galiba ki sırtsırta vermektense arada bir üçgen oluşturmayı uygun görmüşler 😃

Kaleiçi burası, her an karşınıza hoş bir detay çıkabilir...

Dönüşte Üçkapılar'ın yanındaki sur duvarlarını mesken edinmiş kuşlara bir selam çaktık. Uzaktan bakınca duvara konmuş sinek gibi görünseler de kendileri kumru olmaktalar:

Bu iki dışarı çıkış arasında kalan günler evde, film-kitap-dizi üçgeninde geçti. Fırsattan istifade bulabildiğim Oscar adayı olması muhtemel filmleri ardarda izliyorum, ek olarak da Başka Sinema Evde Yeni Yıl Seçkisi aracılığıyla satın aldığım 4 filmi online olarak seyrettim. Hepsi de çok iyiydi. Başka Sinema Evde uygulamasını seviyorum ve denk geldikçe kaçırmıyorum. Filmler 15 lira karşılığı kiralanıyor, mail adresinize linki geliyor ve 3 gün süreyle izlenebiliyor. Keşke daha sık yapsalar.

Dört film de gayet izlenebilir nitelikte idi ama bir İran yol filmi olan "Hit The Road"ı ayrı bir yere koyuyorum. Adamlar sinema alanında tüm kısıtlamalara rağmen müthişler. 

 

Ve Oscar adayı olma ihtimali nedeniyle bu aralar çok sözü edilen filmlerden dördü ilk ayın ilk haftasına kısmet oldu, bir kısmını geçen ay izlemiştim. İçlerinde bana en dokunanı doğru dürüst aksiyonlu bir konusu olmamasına rağmen "After Sun" oldu. Pinokyo, bildiğimiz Pinokyo, ufak tefek güncel dokunuşlarla hoş bir animasyon olmuş. "She Said" önemli bir konuyu ele almış ama fazla uzun ve biraz fazla durağan geldi, "Everything, Everywhere vs vs" hakkında ise hiç konuşmayayım daha iyi, otoritelerin ve bazı izleyicilerin bayılıp düştüğü bu film neredeyse beni bayıp düşürecekti. Film bittiğinde kafam bir dünya idi, "Otur, sıfır!" dedim. Arzu eden beni sinemadan anlamamakla suçlayabilir 😃

Ve yılın ilk ayını kadın yazarlara ayırdım bu sefer, önce yerliler, sonra yabancılar. Irmak Zileli'nin son kitabı "Bende Ölen Sensin" ile başladım, bitirince ikinci kadın yazara, Kadire Bozkurt'un ilk iki kitabının birleşimiyle basılan "Ateşle Yaklaşma"ya başladım. Kısa ve hoş öyküler...

Hafta sonunuz güzel geçsin efendim...