LEYLAK DALI: BİR ANNELER GÜNÜ DAHA GEÇERKEN

Anneler Günü'nü çocuklardan uzakta geçirdik yine, ne yapalım sağlıkları yerinde olsun da, alıştık artık. Sesleriyle yanımızda oldular, sevindik. Dostlar da yalnız bırakmadı arayıp kutladılar, hepsine buradan bir kez daha teşekkür ediyorum. Sonra da kendi kendimize kutlayalım dedik, malum kutlanacak hiç bir şeyi kaçırmam, düştük yola. Evden fazla uzaklaşmamıştık ki karşı kaldırımdan genç bir kadın gülümseyerek yanımıza geçti. Eski öğrencilerimden biri, bir kutlama da o yaptı ve elime aşağıdaki gülleri tutuşturdu:

Hepi topu 2 tane gül ama mutlu etti davranışı, öğretmenliğin en güzel yanı bu galiba, yıllar geçse de sevgiyle anılmak.

Geçenlerde arkadaşımla gittiğimizde tadı damağımda kalmıştı Düden suyu kıyısındaki çay bahçesinin, yönümüzü tekrar oraya çevirdik, yerleştik masanın birine, söyledik çayları.

Son yağan yağmurla suyun debisi artmış, gürül gürül akıyordu, balık tutmak yasakmış ona göre ha :)

Papatyaların sezonu bitmiş, taç yapraklarını kapatıp "perde" demişler ama bu halleriyle bile güzeldiler:

Şelaleye doğru yürüdük sonra, yorulmadan çağıldamaya devam ediyordu, güneş yine damlacıklara vurmuş gökkuşağı oluşmuştu:

Parkta uzun bir tur attık, sonra, hava ve manzara harikaydı.

Yorulunca banklardan birine çöktüm, ben dinlenirken Bedri Rahmi "Karadut" şiirini hediye etti Anneler Günü için. Bankların içine eklenmiş bir düzenekle yandaki düğmeye bastığınızda ismi yazan şairin şiirlerinden biri seslendirilmeye başlıyor.