Şöyle bir arkadaş edindim kendime. Aslında iklimin uygun olmadığının, burada bulunmadığım zamanlarda başkalarının elinde mahzun kalacağının falan farkındayım ama dün pazarda adeta "al beni" diye sinyal gönderdi çiçekçinin önünden geçerken. Dayanamadım, kucaklayıp getirdim eve. Yepisyeni bir saksı alıp diktik, belini, sırtını, başını yaslasın diye bir de baston bulduk, yerleştirdik güneşe karşı. Gerisi ona kalmış. Bir sezon çiçeklerini koklasam yeter. Hiç olmazsa her sabah kalkıp mis kokusunu içime çeker, güne güzel başladım derim.
Ya kısmet...
Nasıl narin, nasıl zarif, nasıl sevilesi... Bence ömrü uzun olacak, madem ki bunca düşündünüz rahatını...
YanıtlaSilSiz o kadar seviyorsunuz ki eminim o da sizi çok sevecek ve çok açacak:))
YanıtlaSilÇok güzel bir bitki bu,çok iyi yapmışsın Leylağım:) Umarım uzun zaman seninle birlikte kalır...
YanıtlaSilböyle güzelliklere ihtiyacımız var
YanıtlaSilmisss kokusu buraya kadar geldi canım
öptüm seni :))
bende baylırım leylega rengıne kokusuna*-*
YanıtlaSilMis tir o misss. Dört gözle açmalarını bekliyorum bende.
YanıtlaSilNe güzel arkadaştır o :))
YanıtlaSilNe kadar narinmiş , büyüsün güzelleşsin, musmutlu etsin :)
YanıtlaSil