İZMİR'E KISA BİR YOLCULUK

Akşama doğru döndüm İzmir'den ve hâlen dökülüyorum. Halamı kaybetmenin üzüntüsüne 2 uykusuz yolculuk ve yoğun trafikli bir günün bedensel yorgunluğu da eklenince enerji dibe vurdu doğal olarak. İnsanın yaşı ilerledikçe uzaktaki yakınlarıyla ancak düğün ve cenaze gibi özel durumlarda görüşebiliyor. Keşke hep düğün, nişan gibi kutlamalı güzel sebeplerle buluşulabilse. Yine de baba tarafımın en büyüğünü uğurlarken bazılarını en son çocukken gördüğüm kuzenlerimin yetişkin halleriyle acı bir günde de olsa görüşüp ne kadar büyüdüklerine şaşırmak güzeldi. Hep birlikte aynı bedende annemizi, ablamızı, halamızı, teyzemizi, anneannemizi, babaannemizi ebediyete uğurladık, onunla olan güzel anılarımızı paylaştık, gözlerimiz yaşarırken komik bir olayı hatırlayıp güldük ve halamla birlikte hepimiz kendimizden bir parçayı toprağın altına yerleştirdik. Huzurla uyusun.

Salı gecesi kızkardeşle birlikte otobüs terminaline gitmek için yola düştük, niyetimiz evin yakınındaki Ankaray durağından metroya atlayıp gitmekti. Lakin istasyona ulaşana kadar yakınlarda bir yerlere atılmış biber gazından epey öksürüp gözyaşı döktük. Metro istasyonunun girişine geldiğimizde ise kapatılmış olduğunu gördük. Allahtan hemen bir taksi geldi önümüze de hem gazdan, hem de geç kalmaktan kurtardık paçayı. Otobüs rahat servis olduğu için koltukları da, koltuk arası mesafeleri de çok rahattı, gelgelelim tüm otobüs sabaha kadar, kimi zaman horlayarak uyuduğu halde kızkardeşle ikimiz bir saniye gözümüzü kırpmadan gece nöbeti tuttuk. İzmir'e indiğimizde sarhoş gibiydik. Haliyle cenaze evi, cami, kabristan üçgeninde dinlenme fırsatı da olmadı. Üstümüze düşen görevleri yerine getirdik, hatta gidip gelirken epeydir ziyaret fırsatı bulamadığımız İzmir'le arabanın camından hasret giderdik.

Narlıdere'den

Göztepe sahil

Alsancağın yakışıklısı

Bostanlı gece

Yoğun günün sonunda geç vakit uyumayıp adeta sızdığımız gecenin erken sabahında tekrar otobüse bindik ve dilenci vapuru hesabı her yerleşim yerinde yolcu indirip bindirerek akşama doğru Ankara'ya vardık. 1,5 günlük İzmir macerasını sonlandırırken başsağlığı dileklerinde bulunan tüm arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum, iyi ki varsınız...