BEN YAPTIM, BEN YAPTIM

Bunca senem hane halkına mutfak hizmeti vermekle geçti ama bu yıla kadar mayalı hiçbir şeye el atmamıştım. Hele ekmek yapma işinden fena halde ürküyor, bir yandan da deli gibi özeniyordum, bilhassa "Ekmekçi Kız" bacımın ekmeklerine. Geçen yıldan bu yana, ruhuma kaçan mutfak cininin de etkisiyle olacak cesaret toplamaya başladım. Kış biterken ilk ekmek denememi gerçekleştirmiştim (artık iyice uzmanlaştığım mısır ekmeklerini saymıyorum, onlara maya konmuyor çünkü), kekikli ve kuru domatesli olarak tam buğday unuyla yaptığım ekmek o kadar güzel oldu ki tamamını kendimin yiyeceğinden korkup bir daha niyet etmedim :) Dün akşam bir kutlama nedeniyle ailecek sofra başında toplaşacak olunca "ha cesaret" dedim ve "Misssgibi"nin sitesinde fotoğrafını ve tarifini gördüğüm Ramazan pidesini yapmaya giriştim. Hazırlık ve pişirme aşamaları süresince de kızkardeşin söylenmelerine maruz kaldım; yok cimriymişim, yok pideye para vermemek için evde yapıyormuşum, yok mis gibi yumurtalı pide alsaymışım, yok yumurtası az olmuşmuş vs vs. :) Aslında pişip fırından çıktığında bir lokma vermemek lazımdı ona ama ah işte babamın deyimiyle, "it yesin, ciğer". Kıyamadım :) Sonuç tüm beklentilerimin ötesindeydi fotoğrafta görüldüğü gibi, kendim bile şaşırdım pişen pidenin görüntüsüne ve tadına. Üstelik yapımında da hiçbir zorluk yok. Denemek isterseniz şu adrese bir TIK, eminim ki pişman olmayacaksınız...