UMUMİ ARZU ÜZERİNE

Dünkü yazımda Aysun Berktay Özmen'in "Bir Ressamın Bahçe Güncesi" kitabından sözetmiştim. Bazı arkadaşlarım kitabın iç sayfalarını da merak etmişler. Çektiğim birkaç fotoğrafı yukarıya koydum, ne kadar güzel çizimler değil mi? Her sayfa birbirinden hoş resimlerle dolu, ayrıca bahçe işleriyle ilgili çok işe yarayacak bilgiler içeriyor, meraklısına tavsiye olunur. Ben sadece o güzel çizimler için aldım, çok sevmeme rağmen bahçede çalışacak ne gücüm, ne yeteneğim var:)

Dün bizim evde günlerden kızılcık marmelatı idi. Esasında aldığımız kızılcık tam olgunlaşmamıştı, o yüzden haşladıktan sonra bile süzgeçten geçirmek hayli eziyetli oldu. Carpal Tunnel Sendromlu ellerim bugün şık bir uyuşmadan muzdaripler ama olsun, sevdiğin işi yapacaksın arkadaş, sızlanmanın alemi yok. "Elim uyuşuyor" bahanesini hoşuna gitmeyen eylemler için saklıyacaksın:) Esasında kızılcık marmelatı yapmak hem yorucu hem kirli bir eylem. Tezgahın üstü ve tüm duvarlar kızardı (yerlere sıçrayanları es geçiyorum), üstüme de bulaştırdığımı belirteyim, ocak dersen Allah'a emanet ama ortaya çıkan renk ve lezzet yorulduğuma ve pisliğe değdi. Haşlama suyunu da kızılcık şerbetine dönüştürdüm ve hazır elim değmişken bir de elma tatlısı attırdım ki peh peh peh:))) Bildiğiniz gibi değil, inanılmaz alçakgönüllüyümdür...

Tüm bunların üstüne tam kitabımı elime alıp bir kenara kıvrılacağım sırada, saat 22.00'de şak diye elektrikler kesildi. 5-10 dakika bekledim gelir mi diye, baktım geleceği yok balkon kapısından gelen hafif esinti eşliğinde sırtüstü kanepeye uzanıp karanlık tavana bakarak tefekküre daldım. Tefekkür bir süre sonra uykuya dönüştü, toparlanıp yatağa gittim. Açık kalmış elektrik düğmesi nedeniyle tepemdeki lamba yanınca gecenin 2'sinde tefeekkür-uyku karışımı halimden uyandım. 4 saatlik elektrik kesintisi yaşadığımızı anlayıp benden çalınan zamanı geri almak amacıyla kalktım yataktan. Lakin midemde çöreklenip oturmuş bir devenin varlığını farkettim kalkar kalkmaz. Yaz uykusuna yatmış gastritim bir takvim hassasiyetinde çalışır mevsim dönümleri söz konusu oldu mu. İlk ve sonbaharın geldiğini havalardan önce gastritim haber verir bana, çeşitli atraksiyonlar yapar; şişer, ekşir, ağrır, batar, taş gibi sertleşir, kısacası canıma okur. Dün gece de elektrikle birlikte dönüş yaptı vatanına. Ne bando mızıka, ne mehter takımı, ne kılıç kalkan ekibi, hiçbir karşılama töreni yapmadım. Geldiği gibi gitsin diye ağzıma bir çiğneme tableti atıp gerisin geri yattım ve "Behzat Ç"'nin eltimle bir olup "Çok fazla geziyorsun, biraz evinde otur" nasihati verdiği bir rüyaya yuvarlandım. Ne diyeceğinizi biliyorum, cevabı şimdiden vereyim: Üstüm örtülüydü:))