VEE SONUNDA BEN 1-DİZ 0

Bu sabah güne hafiften rüzgarlı ama güzel ve güneşli bir havada denize bakan bir cafede kahvaltı ederek başladık. Ortam, manzara, sohbet, herşey çok keyifliydi. Papatyalar açmış, otlar yeşermiş, Kıbrıs akasyalarının sarı ponponları yaprakların arasından kafalarını uzatmışlardı. Kısacası doğa uyanmış, canlanmış hatta halaya durmuştu.

Sofrada ne kadar salam ve jambon varsa hepsini masanın altından ayrılmayan bu arkadaş yuttu. Arsız:))

 

Kahvaltı sonrası parkta yürüyüşe çıktık ve o zamana kadar dikkatimizden kaçan bu ağacı gördük. Çok garip birşeydi, ağaç gövdesinde kaktüs dalları. İn midir, cin midir, nedir bu? Var mı bilen, anlayan?

Malum Kütüphane Haftası ya, hazır gelmişken yeni açılan Doğan Hızlan Kütüphanesine üye olayım dedim. Evraklarımı verdim, görevli kartım çıkana kadar oturup beklememi söyledi. Gazeteleri kitapları karıştırırken epey vakit geçtiğini farkedince gidip kartımı sordum. "E verdim ya" dedi kütüphane memuru, "Yoo almadım" deyince "Bankonun üstüne bırakmıştım" diye söylenerek aranmaya başladı. Ve anlaşıldı ki az önce kitap ödünç alan bir adam kendi kartıyla birlikte benimkini de toparlayıp gitmiş. Haydii, telefonlar edildi, kartın gerçekten farkına varmadan alındığı teyit edildi. Gel gör ki ancak akşama geri getirebileceğini söyledi. Onca beklediğime mi yanayım, kartımı almadan ayrıldığıma mı yanayım, bir kez daha uğramak zorunda kaldığıma mı yanayım, "Hay böyle Kütüphane Haftasına" diyerek çıktım kütüphaneden.

 

Neyse ki hava güzel, neyse ki mevsim bahar, neyse ki öğleden sonra buluştuğum arkadaşım şahane idi. Kütüphaneymiş, kartmış unuttum gitti. Bu harika günün tadını çıkartıp kaç gündür kilitlenip beni eve bağlayan dizimden de çok pis intikam almış oldum. Beklesin o hain daha bitmedi, yaptıklarım yapacaklarımın teminatıdır:))