ŞAİR KİTAP KAHRAMANI OLURSA

Dün başlamıştım, bugün sabahın ara öğünü ve frezya kokusu eşliğinde bitti. Esasen değil birşeyler yemek kahve bile içmeden soluksuz ve dikkatle okunmalı sanki. Görece ince bir kitap ama eskilerin "zarfa değil mazrufa bak" dedikleri türden. Satın alırken tercih sebebim çok sevdiğim şair Birhan Keskin'in kitabın kahramanı olması idi. İtiraf edeyim ki Sema Kaygusuz'dan okuyacağım ilk kitap olacaktı. Ve ilk kez bir çağdaş yerli yazarı son kitabıyla tanıyacaktım. Kitap bittiğinde o kadar beğendim ki, utandığımı hissettim, onca kitap okumuş, onca yazar tanımış hatta bazılarını gereksizce okumuş ve daha kitap bitmeden unutmuşken Sema Kaygusuz'u atlamış olmama akıl erdiremedim. Neyse ki sipariş verirken ilk kitabı "Sandık Lekesi"ni de ısmarlamıştım, sıcağı sıcağına "Karaduygun"da bir bölüme konuk olan "Tacettin"in öyküsünü de okuyuverdim.

"Karaduygun"a gelince, açıkcası kelime olarak ne anlama geldiğini bilmiyor fakat tahmin edebiliyordum, tahminimde yanılmadığımı kitabın en sevdiğim bölümlerinden biri olan "V" de gördüm. Şöyle betimliyor yazar: "karaduygun insanlar, ben var mıyım yok muyum, hangi zamanda, kimin içindeyim diye diye üflendiği  neyi yadırgayan dâvudî bir ıslık gibi eğreti, üflediği ıslığı yabancılayan bir ney denli bîgâne, her dünyevileşme anını sancıyla yaşayan, can ile hayat arasındaki ölçüsüz uzaklığı kılcallarında hisseden, alınları doğuştan dövmeli insanlardır". Yazar karaduygunlardan birini, Birhan Keskin'i anlatıyor Romen rakamı ile ayırdığı bölümlerde ama aslında Birhan Keskin'den hareketle pek çok duyguyu, pek çok tavrı, pek çok yaklaşımı, kişiliği irdeliyor. Sonra da olta yemi gibi attığı bir kelimeyle öyküye geçiyor. Yedi bölüm, yedi öykü var kitapta herbiri birbirinden güzel, çok fazla detaya girmek istemiyorum zira bir kitaba başlarken arzulamadığım tek şey onun hakkında fazla açıklama yapılmış bir yazıyı okumak. Bu kadarı yeterli, alın, okuyun diyorum ve birkaç dizesiyle de Birhan Keskin'e selam uçuruyorum:

"Kalbin ışımıştı yıllarca birinde

birinde kış durmuştu ince ince.

Unutmazsın unutmak istesen de,

dal aşağı doğru çataldır artık."